Terug naar County Cork / Ierland (deel 4)

Door Bram Bokkers en Rob Kraaijeveld  

 

We hebben ons goed voorbereid en hebben flink wat streamers gebonden: lichte en zware clousers en een doos met garnaal imitaties. Voor pollak kan de lijn niet snel genoeg zinken om zo op verschillende dieptes te vissen. 

 

Hiervoor hebben we dan ook een di 8 van airflo op de reel gespoeld, deze zinkt als een baksteen. Later bleek dat hij effectief zeven meter diep vis opleverde. Bovendien werpt de lijn als een speer: twee valse worpen en weg is hij.

 

Op naar de stekken.

 

Kevin heeft voor ons een Boston Whaler met console en een zware motor ingericht als vliegvisboot. In de avond word alles besproken, Mike zal met ons meegaan en de boot besturen zodat wij ons helemaal op het vissen kunnen richten. 

 

Na een heerlijke maaltijd in het Chinese restaurant van Kevin liggen we al vroeg in bed, we zijn benieuwd hoe de aankomende dagen zullen verlopen.

 

Met zoveel keus is het moeilijk kiezen.

 

De volgende morgen zijn we al vroeg op, Kevin heeft de boot al op de trailer achter zijn auto hangen en staat langs de weg geparkeerd. Na een stevig ontbijt rijden we naar de haven waar we de boot te water laten. 

 

De hengels zijn al opgetuigd en voorzien van een leader met een tip van vijfentwintig honderdste met daaraan een clouser. Nadat we getrailerd hebben varen we door het kanaal naar de baai waar Cobh aan ligt. 

 

Er staat amper wind, hier zijn we wel blij mee.

 

Deze baai is eigenlijk een haven, er varen zeeschepen in en uit. Een smallere vernauwing brengt ons naar open zee. Er staat hier veel stroom en is volgens Mike een ideale plek om pollak te vangen. 

 

Het werpen gaat nu opperbest.

 

Zodra we uit het kanaal zijn, gaat het gas er op en varen we met een gangetje van zo’n vijftig kilometer per uur over de grote baai die er als een biljart laken bij ligt. Er staat geen zuchtje wind, wat dat betreft kan het niet beter. 

 

Wanneer zal mijn vliegenlijn tussen mijn vingers vandaan getrokken worden!

 

Bij de opening aangekomen zien we dat het tij naar binnen staat en Mike vaart de boot wat naar buiten zodat we een lange drift kunnen maken naar binnen. Op de dieptemeter zien we dat het zo'n vijf meter diep is op zo’n dertig meter uit de oever die bestaat uit enorme rotsblokken die overladen zijn met kelp en mosselen. 

 

De polakken laten de hengels goed buigen.

 

Op de dieptemeter kan je zien dat dit onder water gewoon doorgaat. "Hier moet vis zitten", zeg ik tegen Bram. We beginnen te werpen, Bram in de punt en ik achterin. Mijn vliegenlijn vliegt met twee halen een metertje of vijfentwintig stroomopwaarts. 

 

Ik laat de lijn een aantal tellen zakken. Ik weet echter niet hoe lang ik moet wachten om de lijn in de buurt van de bodem te krijgen en dus ik wacht zo'n tien seconden voordat ik begin te strippen.

 

Een mooie vis in het heldere water.

 

Na drie strippen krijg ik al een flinke ruk en gelijk staat mijn zeven hengel zo krom als een hoepel. Er komt een kleine pollak aan de oppervlakte en gelijk hoor je in de punt: "yes". Ook Bram trekt zijn hengel tot in het handvat krom.  

 

Bij deze eerste drift vangen we een aantal vissen, geen echte grote maar zo rond de vijftig centimeter. Mike doet zijn werk goed en houd de boot mooi zo’n dertig meter bij de grote blokken vandaan.

 

De polakken lusten ze rauw.

 

Bij de volgende drift ligt de boot wat verder uit de kant en de dieptemeter geeft zeven meter aan. Ik ben benieuwd of we in de buurt van de bodem kunnen komen met onze clouser. Ik werp het hele spulletje extra ver weg en laat het een stuk langer afzinken om daarna met kleine rukjes mijn vlieg langzaam binnen te vissen. 

 

Ik voel mijn lijn schuiven door het kelp wat op de bodem groeit. Even blijft een aanbeet uit, maar als de vliegenlijn recht naar beneden hangt en ik doorstrip, krijg ik een geweldige dreun op mijn hengel die gelijk als een hoepel zo krom staat. Ik voel gelijk dat dit grotere vis is, de vis neemt zelfs lijn. 

 

Mooie vissen zijn het resultaat.

 

Even later ligt er een mooie pollak in de boot van een paar kilo. We hadden deze visserij nog nooit gedaan, maar het is een geweldige manier van vissen. We vangen veel vis, niet alles groot maar er lopen mooie vissen tussendoor. Aan het eind van de dag zijn we moe maar voldaan.

 

De volgende dag gaan we wat verder de zee op en varen we langs de kust om een aantal andere stekken te proberen. Het is wederom rustig weer. Mike stuurt de boot richting een aantal rotsen die uit zee omhoog rijzen. 

 

Veelzijdig Ierland maakt het weer waar.

 

Volgens hem zit hier veel pollak en kan je er soms grote vissen vangen. Bram heeft een imitatie garnaal aan zijn onderlijn geknoopt, die -naar later blijkt- gigantisch goed weet te vangen. 

 

Ook hier vangen we weer veel vis, het wemelt ervan. De di8 vliegenlijnen van airflo die we meegenomen hebben werken fantastisch en vissen goed op zeven meter diepte. Ik wil hier wel bij vermelden dat het weer erg meezat en we bijna geen wind hebben gehad wat ideaal was om de lijnen af te laten zinken. 

 

De visserij op pollak is geweldig net zoals Kevin Murphy van hotel Bellavista. Het is een geweldige vent voor wie niks te veel voor is. Het hele hotel staat in teken van het sportvissen in en rondom veelzijdig Cobh. Kevin Murphy bedankt.

 

Voor informatie over deze bestemming kunt u contact opnemen met Tight lines visreizen (info@tightlines.nl)