image description

Struinen met Jaimy Deel 9 : Geen zeebaars, wel snoekbaars!

Vorige week was een week die begon met tropische temperaturen, maar eindigde met een totaal ander weerbeeld, wat beide de visserij niet echt ten goede kwam. Uiteraard is er gevist, maar of het ook nog wat resultaat heeft opgeleverd lezen jullie hieronder.

Een week die begon met tropische temperaturen. Een van mijn maatjes belde me woensdag op om te gaan zeebaarzen. Gezien het getij voor mij niet zo gunstig was, maar het binnen niet uit te houden was, toch maar even richting Europoort gereden. Eenmaal aangekomen op stek één lag het vol met klapwier… Had ik kunnen weten gezien het in de maand juni vaak wordt losgeslagen door de golven van de passerende schepen. Vanaf de maand juni is het vaak al dermate lang dat het snel afbreekt en dan vaak tijdens de eerste uren afgaand water heb je hier last van. Zo ook dus op de stek waar we aankwamen.

Ook stond de wind op deze kant dus het was dubbel feest. Na toch ff gegooid te hebben besloten om een andere stek op te zoeken. Eenmaal aangekomen op stek 2 bleken er al 2 collega’s te staan. Hierdoor besloten toch nog maar even richting waterweg te gaan. Het tij was al over het mooie moment heen, maargoed, misschien konden we nog een verdwaalde baars strikken. Het bleef echter bij een 2-tal ondermaatse baarsjes en een paar kleine aanbeten van vermoedelijk kleine zeebaars. Geen vetpot dus, maar wel lekker kunnen afkoelen onder het genot van een biertje!



Een prima alternatief als de zeebaars het laat afweten

Vrijdag stond er weer een nieuwe sessie op de planning, maar aangezien de berichten nog steeds niet denderend waren twijfelde ik sterk over de locatie. Uiteindelijk zowel de snoekbaars als de zeebaarsspullen in de auto gelegd. Er werd besloten eerst maar even richting waterweg te rijden. Onderweg begon het al te spetteren en in de verte zagen we al wat onweersflitsen. Uiteraard goed opletten bij deze omstandigheden, maar volgens de voorspellingen zou de locatie waar naar wij onderweg waren gespaard blijven. Gekozen voor een stek waarbij de auto vlak achter ons stond, zodat indien nodig we ook zo weer weg waren. Ik heb met de plug staan vissen en mijn maat met de shad. Uiteindelijk wist mijn maat een baarsje van een cm of 40 te vangen, maar dat was het dan ook wel… en nu? Er werd besloten voor wat zekerheid te gaan en nog even achter de snoekbaars aan te gaan.


Eenmaal aangekomen was het in de eerste paar worpen al raak. En al vrij snel wisten meer dan een hand vol snoekbaarzen te verleiden. Er zaten een paar leuke exemplaren tussen van rond de 60cm. Al vrij snel hield de snoekbaars het voor gezien en besloten wij ook maar te stoppen. Ik stond nog in dubio om nog een ander stekkie aan te doen. Mijn maat besloot het voor gezien te houden aangezien de eerste tekenen van het licht worden al merkbaar waren. Misschien ook wel verstandig om mijn bedje op te gaan zoeken, maar onderweg naar huis besloot ik toch anders…



Prima vissen op een spinhengel tot een gram of 40

Eenmaal aangekomen op de nieuwe stek, waar ik al meerdere dikke snoekbaarzen gevangen heb zag het er prima uit. Redelijk wat stroming, enorm veel aasvis… Dat moest goedkomen. Na een uurtje had ik mijn halve tas met kunstaas al aan de speld gehangen, maar zonder enig resultaat. Het begon inmiddels al aardig licht te worden. Inpakken? Of toch nog even een flinke shad eraan voor een paar laatste worpjes? Gekozen voor het laatste en nog even voorn imitatie van een cm of 15 een aantal malen over de stek heen vissen. Bij de tweede worp kreeg ik een enorme aanbeet! Na het zetten van de haak voelde ik dat het om een dikke vis ging! Yes!

De eerste minuut had ik weinig in te brengen en twijfelde ik even of ik het niet met een meerval aan de stok had… Vrij kort daarna kreeg ik een glimp te zien van een enorme snoekbaars die richting de 90cm leek te gaan! Enkele momenten later kon ik de vis landen. De vis had de shad volledig geïnhaleerd! Na een paar foto’s de vis nog even snel op de meetlat gelegd. Normaal gesproken vind ik dit niet zo spannend, maar ik was nu toch wel nieuwsgierig geworden. De meetlat bleef steken op 91cm! Wat een bak van een vis! Hierna moe maar voldaan huiswaarts gekeerd, dagdromend over die prachtige bak van een snoekbaars!



Wat een BAK! De shad volledig geïnhaleerd!

Zondag, ondanks de harde wind nog even met de bellyboat een watertje bij mij in de buurt aangedaan en een lekker plekje in de luwte opgezocht. Het doel was weer pelagisch achter de snoekbaars aan te gaan. Toen eenmaal de schemer inviel kreeg ik volger na volger. De ene na de andere kwam even mijn shad bekijken om vervolgens weer naar de bodem af te zakken… Uiteindelijk zag ik een mooi signaal op de fishfinder. Na het laten zaken van mijn shad tot een meter boven het signaal kwam de vis direct omhoog om tot de aanval over te gaan. Ik zag het letterlijk op de fishfinder gebeuren, maar helaas sloeg ik mis… Shit! Deze avond zeker wel 20 vissen gezien die kwamen loeren naar mijn shad, maar deze uiteindelijk links lieten liggen… Achteraf gezien was het water erg helder wat niet ten goede komt wat betreft de snoekbaarsvangsten.

Het is een water waar doordeweeks de beroepsvaart veelvuldig gebruik van maakt als doorvoerroute, maar in het weekend enkel wat pleziervaart doorheen vaart. Uit de tijd dat ik nog binnenwater wedstrijden viste wist ik al dat je hier in het weekend niet veel te zoeken had, maargoed… Niet geschoten is altijd mis en ik heb mijn kans gekregen, maar die miste ik. Een week met weinig visserij en slechte vangsten, maar wel een bak van een snoekbaars die een hoop goedmaakt! De wind gaat komende dagen weer wat in kracht afnemen en ik hoop dan ook snel weer een sessie te kunnen vissen.

Tot volgende week!

Voor vragen kunnen jullie me altijd benaderen op Facebook of Instagram!

  

ANDEREN LAZEN OOK