image description

Struinen met Jaimy Deel 8 Zoete rovers !

Vorige week sloot ik mijn verhaal af met een nieuw avontuur wat op de planning stond. De wekker ging om half 3 af en om half 5 stond ik samen met een maatje op het strand in Zeeland om op haai te vissen. Over het resultaat kan ik kort zijn, want we hebben geen stootje gezien. Aangezien de zeebaars vangsten nog steeds erg wisselvallig zijn besloot ik de zoete rovers achter de schubben aan te gaan zitten.

Ik best wat spionnen in de Europoort en omgeving heb rondlopen en hun zeebaarsvangsten over het algemeen bedroevend waren heb ik maar besloten de zeebaars even te laten voor wat het is. Reden genoeg om mij weer eens op de zoete rovers te richten. Ik woon immers op 5 minuten afstand van de Nieuwe Maas. Een water in het verlengde van de Nieuwe-Waterweg waar het net zo hard kan stromen als in de Waterweg zelf en ook qua steenstort aardig identiek kan zijn. Oftewel, uitstekende omstandigheden voor de snoekbaars!  


Het merendeel zit tussen de 40 en 65cm, maar zo in de volle stroming zijn de aanbeten keihard!

Anders dan de Waterweg zelf heb je verder landinwaarts vaak wat meer pieken en dalen qua stroming. Dit houdt in dat het water er ontzettend hard kan stromen en vervolgens 20 minuten later weer zo goed als stilstaat. Onder andere om deze reden gebruik ik hier altijd een dropshot montage. En nee, geen dropshotmontage om op kleine visjes te pielen, maar gewoon met shads rond de 10cm met een 3 à 4/0 haak. Deze shads gaan ook niet door het neusje van de shad, want dan wordt het een dure hobby, maar gewoon door het hele lijf. Dit net als je een normale shad op je jigkop zet. De aanbeten zijn over het algemeen keihard en met de haak door het neusje van de shad zal je ze ook vaak kwijtraken.

Onder deze haak komt een breeklijn met een loodje, ergens tussen de 15 en 22 gram. Deze breeklijn voorkomt veelal dat je bij het vastlopen je shad kwijtraakt, mits je natuurlijk wel contact met je shad houdt, anders kan het voorkomen dat je alsnog je shad kwijt bent. Een ander voordeel van deze manier van vissen is misschien wel de grootste reden voor de keuze van deze montage! Het is een stuk effectiever! Met een breeklijn van 30 tot 50 cm zit je namelijk altijd in de strikezone van vriend snoekbaars. Dit houdt in dat je dus ook aanbeten krijgt als de shad stil hangt, anders dan wanneer je met de loodkop vist en je het echt moet hebben van de zakkende beweging. Hier komt ook nog bij dat wanneer de stroming er helemaal uit is je met deze montage echt nog wel een snoekbaars kan verleiden, wat voor de loodkopvissers toch echt een stuk lastiger is. Je kan de montage bijv. een tijdje op dezelfde plek houden en toch actie geven aan de shad. Ik vergelijk snoekbaars soms met een kat. Een kat die geen zin heeft om te spelen, maar wanneer je een draadje voor zijn neus voorbijtrekt hij toch uit agressie of frustratie naar dat draadje uithaalt.|


Ook wanneer de stroming eruit gaat zijn ze met de dropshot nog goed te verleiden.
 
Afgelopen donderdag stond de eerste dropshotsessie van dit seizoen op de planning. Mijn voorkeur ligt rondom het lage water. Met de laatste uurtjes afgaand en de eerste uurtjes opkomend stroomt het vrij constant, met als uitzondering de piek in de stroming net voor het laagste punt. Zo ook afgelopen donderdag. Na deze piek in de stroming is het vaak raak, zeker als dit moment in de schemer valt en de snoekbaars langs de kanten naar aas komt zoeken. Zodra de schemering inviel kwamen de aanbeten. Over het algemeen vissen tussen de 40 en 65cm, maar de aanbeten zijn er niet minder om! Uiteindelijk wist ik 23 snoekbaarzen te vangen deze avond! En dat deze manier effectiever is bleek maar weer. Zo stond er een shadvisser die 2 snoekbaarzen wist te haken en een doodaasvisser die helemaal niks ving. De andere kant van het verhaal is dat ik al zo’n 5 jaar met regelmaat op deze stek aan het vissen ben en inmiddels aardig de weg ken.


Mij hoor je niet klagen met dit in mijn spreekwoordelijke achtertuin!

Vrijdag en zaterdag nog maar even terug geweest met hetzelfde tij. Het wat een stuk minder, maar toch de nodige vissen kunnen landen. Uiteindelijk staat de teller op 35 stuks verdeeld over 3 avondjes, dus mij hoor je niet klagen! Afgelopen zondag stond er weer een bellyboat avontuur op de planning. Na de snoek van vorige week was mijn interesse in deze visserij gewekt! Zondag eind middag kwam ik aan op de locatie waar het moest gaan gebeuren. Ik had nu een beter het idee van wat de bedoeling was en waar ik op de fishfinder op moest letten. Na een paar uur varen en zoeken stond de teller nog op nul…

Ik had een extra hengel meegenomen voorzien van een dropshot montage met dode aasvis die ik redelijk statisch een aantal meters achter mijn bellyboat aanbood. Toen ik dacht even naar een andere stek te verkassen liet ik deze lekker mee driften achter de boot aan. Halverwege zag ik deze hengel dubbelslaan! Er bleek een snoek van rond de meter zich te hebben vergrepen in een dode voorn! Toch een goede keus geweest dacht ik zo! Leuk deze vis als bijvangst natuurlijk, maar dit was meer bijzaak. Het doel was nog steeds pelagisch vis vangen en het liefst grote snoekbaars! Eenmaal weer aangekomen op de beoogde stek zag ik dat het barste van de aasvis en zag ik een aantal grote signalen. Een van deze signalen bleef letterlijk enkele minuten mijn shad volgen. Precies toen ik dacht; “misschien moet ik van shad wisselen”, kreeg ik een keiharde aanbeet! De volgende snoek was een feit!


De eerste pelagische vis van de dag!
 
Het begon inmiddels al aardig te schemeren en ik wilde het eigenlijk nog even in het donker en in de luwte in de buurt van de auto proberen. Eenmaal aangekomen barste het ook hier van de aasvis. Na een aantal volgers die vaak toch weer naar de bodem afzakte was het een half uurtje later toch weer raak. Ook dit was een vis die al een tijdje onder mijn shad meezwom, om uiteindelijk toch weer tot aanvallen over te gaan. Keiharde beuk op de hengel en enkele momenten later kwam er weer een flinke snoek naar de oppervlakte. Nog een slag groter dan de vorige vissen!


De laatste, maar zeker niet de minste van de avond!

Wat een geweldig spannende visserij! Weliswaar nog geen snoekbaars kunnen haken, maar die komt vanzelf wel. Ik heb nu wel een beetje een idee gekregen van deze visserij. Het is geen visserij om de aantallen die ik op de dropshot ving te vangen, maar na een paar uur zoeken toch met resultaat in handen te staan maakt een hoop goed!

Tot volgende week!

Voor vragen kunnen jullie me altijd benaderen op Facebook of Instagram!

  

ANDEREN LAZEN OOK

image description
Zicht op zeebaars: Wat een drama voorjaar!
Willem Moorman -
image description
Witvisperikelen: Weerzien
Willem Moorman -