Struinen met Jaimy Deel 7 Plan B!

Afgelopen week stond er weer een zeebaarssessie op de planning. Ook kreeg ik bericht dat de spullen om mijn bellyboat compleet te maken binnen waren, dus wellicht kon er al een keer mee gevist worden. Of dat is gelukt lezen jullie hieronder.


Geen plan B, maar plan C...

Op dinsdag kreeg ik een belletje van mijn vismaat of ik me ging zeebaarzen. Hij had een nieuwe hengel die hij graag wilde testen. Ik was druk met het gereedmaken van mijn bellyboat, maar er was wel enige twijfel. “Ik kom wel even langs om je over te halen, zei hij…” Aangezien het getij nog niet ideaal was voor de betreffende locatie besloot ik toch om een dag later te gaan. Ik vis graag snachts en kan goed overweg met wat minder slaap, maar een aantal dagen achter elkaar breekt ook mij op, dus vandaar mijn besluit.

Nog geen uur later nadat hij was vertrokken kreeg ik al een foto toegestuurd, een dikke baars van 68cm! Een uur later stond de teller op 7, waaronder een paar mooie vissen! Spijt?, nee hoor. Morgen is het tij beter dus dat moet goedkomen… Je raad het waarschijnlijk al… Geen stootje gehad die volgende dag. Toen besloot ik nog even een ander stekje aan te doen in de hoop een dikke snoekbaars te verleiden! Je moet wat toch!? Ook de snoekbaars gaf niet thuis, maar uiteindelijk vergreep een dikke snoek zich aan de plug! Geen stekels dus, maar wel vis…

Een dikke snoekbaars. Zoals de bedoeling was!
 
De volgende dag, hoe eigenwijs dat ik ben, toch weer achter de zeebaars aan. De omstandigheden waren niet echt super gezien het dode tij, maargoed. Ook over die sessie kan ik kort zijn, want ook geen enkel teken van leven kunnen waarnemen. Normaal gesproken niet vreemd om een sessie niets te vangen. Zeker gezien het feit dat ik vaak vrij korte sessies vis, wanneer het getij en de omstandigheden ideaal zijn. Aan de andere kant gebeurt het mij, zeker op deze stek, vrijwel nooit. En nu twee dagen op rij, terwijl mijn maat ze wel wist te vangen tijdens mindere omstandigheden. Wie het weet mag het zeggen, maar ik vermoed dat er op die dag gewoon een schooltje baars voorbijkwam.

Vrijdag zat ik thuis op de bank tijden een paar zware onweersbuien. Op buienradar zag ik dat het tussen 02:00 en 04:00 uur droog zou zijn! Snel even een baars haken was de gedachte en misschien doet deze weerverandering ze wel tot aanbijten aanzetten. Voor een ander plekje gekozen met de auto achter mij, zodat indien het weer los ging ik ook zo weer weg was. Uiteindelijk wist ik een baarsje van een cm of 40 te haken… Geen vetpot dus.

Uiteindelijk maar weer even gaan kijken of er nog een dikke snoekbaars wakker was. Na een half uurtje gooien had ik de gedacht om lekker mijn mandje op te zoeken. Het eerste licht van zonsopkomst was ook al waarneembaar. Toch nog ff een paar worpjes op wat mij betreft de beste plek. Op het moment dat de plug zich bijna onder de top van de hengel bevond zag ik een gestalte omhoogkomen en binnen een fractie van een seconde werd mijn plug bruut gegrepen! Een paar minuten later mocht een dikke snoekbaars even voor de camera poseren! De aanhouder wint!

Wat mij betreft de meeste brute vis die in ons zoete water rondzwemt!

Afgelopen zondag de baars maar even gelaten voor wat het is. Mijn bellyboat was immers gereed en klaar om te testen. Het doel: “Pelagisch vissen!” Kortgezegd, dikke vissen zoeken op half water! Op het moment dat je een signaal van een roofvis krijgt op je fishfinder is het zaak een flinke shad een metertje boven de vis te laten zaken, eventueel met subtiele bewegingen, en een aanbeet uit lokken! Na 2,5 uur zoeken op een zandwinput had ik nog geen leven gezien. Zie ik dingen over het hoofd of zit er gewoon geen vis vroeg ik mij af? Mijn maat gesproken die mij enorm heeft geholpen met tips en adviezen voor mijn bellyboat en de manier van vissen. “Jaimy, een grote vis ga je echt herkennen”, waren zijn woorden.

Op een gegeven moment zie ik op 8 meter diepte iets wat leek op een plant met daaruit stekend een langwerpig iets… Dat moet dan toch een flinke vis zijn dacht ik. Ik vaar rustig terug en laat mijn shad van 20cm met 35grams loodkop recht naar beneden zakken tot op een meter boven het signaal. Ik denk dat het een paar seconden duurde, waarna ik een keiharde aanbeet kreeg. Tijdens het zetten van de haak sloeg ik mijn hengel finaal doormidden… De boosdoener bleek een flinke snoek! Mijn maat zei; “Verbaasd met niks met deze visserij, er zijn maar weinig hengel geschikt”. En dat bleek, want dit was een jerkbaithengel tot 100gram! De vis pakt je aas op en duikt direct naar beneden, vervolgens zet jij de haak zonder enige rek in de lijn…

Zie hier mijn eerste pelagische vis!
 
Zonde van de hengel, maargoed ik deed dus wel iets goed en een beetje vertrouwen is belangrijk. Vervolgens maar verder vissen met mijn lichtere verticaalhengel met de hoop deze te kunnen sparen bij een aanbeet... Uiteindelijk nog 2 vissen kunnen spotten, waarvan er één echt achter mijn aas aankwam, om zich vervolgens weer richting bodem te begeven… Wat een spannende visserij! Iets wat ik de komende tijd zeker vaker ga doen, maar eerst maar even een geschikte hengel vinden!

Missie geslaagd! Op de hengel na dan…

De missie was i.i.g. geslaagd! Weliswaar geen snoekbaars, maar ik ben tevreden met het resultaat. Op het moment van schrijven staat de volgende sessie alweer gepland. Om 02:30 gaat mijn wekker voor weer een nieuw avontuur! Wat dat mag zijn lezen jullie volgende week!

Tot volgende week!

Voor vragen kunnen jullie me altijd benaderen op Facebook of Instagram!