Sørøya Fishing goes Costa Rica (Deel 2)

Sørøya Fishing goes Costa Rica (Deel 2) 

Door Marc van Roie

Het is ongeveer 45 minuutjes varen naar de oceaan, een tocht welke afwisselend door het regenwoud en de mangrove gaat.

Onderweg zien we allerhande mooi gekleurde vogels, apen en krokodillen. Het lijkt wel de zoo van Antwerpen live. 


Puur natuur langs de oever.

Allerhande vogels verschuilen zich in de mangrove.

Gevaarlijk baasje!

Ik wil op de foto.

Ook Aras vliegen boven onze hoofden.


Meestal loopt er een aardige branding daar waar de rivier overgaat in de oceaan. Ook vandaag was het geen uitzondering. Pablo is dit gewend en manoeuvreert de boot feilloos langs de hoge golven. We komen er door zonder ook maar een spatje water in de boot te krijgen. De truc is om de hoge golf af te wachten en dan volgas langs de juiste zijde van de golf er voorbij te surfen.


Het juiste moment afwachten.


Gezien Roosterfish het hoofdtarget is zette Pablo direct koers zuidwaarts naar een stek waar er een eindje uit de kust verschillende rotspartijen uit zee steken. Vlak tegen deze rotsen loopt een zeer onstuimige branding. Daar waar de golven te pletter slaan tegen de golven in het bruisende water is het geliefkoosd jachtgebied van de Roosters.


Bij de schuimkoppen is het te doen.

Terwijl Pablo langzaam rond de rotspartij vaart werpen wij popper na popper in het bruisende water en kammen alzo het gebied volledig uit. Helaas zonder vis. Geen aanbeet, geen volger, niets, en na een uurtje intensief popperen verkaste we naar de volgende rotsformatie.

Tijdens het varen tuigde we snel nog een paar hengels op met verschillende poppers. Zowel Halko als Yo Zuri en Berkley Splashers in verschillende afmetingen werden aan de voorslagen gebonden. Zodoende konden we constant snel van popper wisselen.

In de praktijk komt het er op neer dat we een paar worpen met bijvoorbeeld de Halco deden en vervolgens de Yo Zuri of de Splasher in hetzelfde gebied smeten. Ook al lijken deze poppers sterk op mekaar geven ze allen een ander geluid in het water en het verschil tussen vangen of niet vangen ligt soms op een klein plaatsje.


Op naar de volgende stek.


Dezelfde techniek gebruik ik trouwens ook bij het heilbot vissen. Ik verspeel geen tijd met het verwisselen van aas, maar heb steeds een paar hengels met diverse baits klaar staan. Maar ook dit hielp niet.

Wat we ook probeerden, trollen, jiggen, popperen of live bait de vis wilde gewoon niet. Dag een gaat de boeken in als een taaie dag zonder ook maar een aanbeet. Het kon alleen maar beter worden, en gelukkig werd het dat.

Dag twee gaan we weerom naar de rotsformaties. Pablo stopt de boot, ik werp de Halko Roosta popper in de branding bij de rotsen en meteen zodra de popper het water raakt: " Boemmmmm". Jongens, jongens wat was dat een aanbeet, wat een geweld!

De vis raasde er vandoor, de slip van de Saltiga gierde en de Carpentier Endless Passion popper hengel stond gebogen tot in het handvat. Gezien het geweld van de aanbeet was mijn eerste gedachte dat het grote Cubera Snapper moest zijn welke zich over de popper gestort had.

Net toen ik de slip wilde dichtdraaien, keerde de vis om en kwam als een speer richting boot gezwommen. Toen wist ik meteen dat dit weleens de Rooster kon zijn van het formaat waar ik reeds jaren van droom.

Cuberas duiken namelijk steeds naar de bodem waar ze zich tussen de stenen willen verschuilen. Slagen ze er in om de bodem te bereiken is de kans zeer groot dat de lijn stuk gaat op de stenen. Daarom drillen we Cuberas zo strak mogelijk.

Roosters daarentegen gaan er meestal horizontaal vandoor. Ondervinden ze teveel weerstand dan draaien ze om en komen richting boot. Roosters hebben een tamelijk zachte bek en kunnen daarom niet zo strak gedrild worden als Cuberas.

Na een minuutje of tien kregen we voor het eerst een prachtexemplaar van een Rooster te zien. Deze ging er opnieuw met ongekende kracht vandoor. Ik wist dat ik de Rooster van mijn leven aan de haak had en elk foutje fataal kon zijn.

Daarom leek het wel een eeuwigheid te duren voor de vis opnieuw langs de boot lag en Pablo voorzichtig een strop rond de staart kon leggen. Met twee man werd de vis aan boord getild. Yes!! Hebbes.

De kreet van geluk welke toen over het water galmde moet tot ver in het oerwoud doorgedrongen zijn. Het zou me niets verwonderen moesten er op dat moment een paar apen uit de bomen gedonderd zijn.


Nieuw pr Rooster.


Gezien wij uitsluitend Catch and Release vissen en Rooster een tamelijk kwetsbare vis is moet er nu snel gehandeld worden. Er worden snel een paar fotootjes geschoten en de vis kan terug het water in. 

Volgens Pablo schommelde hij tussen de 55 en de 60 pond, wat in principe een verbetering van het staande Belgisch record betekende. Ook al was het nog maar de eerste vis: mijn vakantie kon niet meer stuk.

Het gebied rond de rotsformatie werd zonder resultaat verder afgevist en net toen we wilde verkassen knalde er bij het binnenhalen op slechts vijf meter van de boot een Rooster op Eric zijn popper. Boem, ook Eric had zijn eerste Rooster aan de haak.


Ook Eric doet zijn best.

Bij de tweede rotsformatie was het direct bingo. De poppers bedoeld voor Rooster werden onmiddellijk gegrepen door een paar Jack Cravelles. Ook dit zijn leuke sportvissen welke af en toe een plaag kunnen zijn bij het vissen op Rooster.

De verhouding Rooster-Jack Cravelle ligt gemiddeld zowat 1 op 20. Helaas gaat deze telling niet altijd op want we vingen hier veel meer dan twintig Jack´s zonder ook maar een Rooster. Maar het was feest, constant stonden we met kromme hengels en het feit dat het water plotseling met bakken uit de hemel kwam kon de pret niet bederven.


Jack Cravelle.


De regen kan de pret niet bederven.


Een uurtje en diverse Jacks later hielden we het voor bekeken en verkasten naar de volgende stek, een onderwaterberg op slechts 10 minuutjes varen. Hier konden we zowel Cubera Snappers als Roosters verwachten.

Pablo gaf de richting aan naar waar we moesten werpen en de poppers suisden richting onderwaterberg. Het duurt niet lang en de popper van Eric word gegrepen. Ik weet niet wat het is, niet groot maar wel zenuwachtig hoor ik hem in het Engels tegen Pablo zeggen.

Rainbow antwoord Pablo, en ja inderdaad het was een Rainbow Runner. Een mooi gekleurde vis welke tevens een nieuwe soort betekende voor Eric.


Eric met Rainbow Runner.


Pablo maneuvreert de boot opnieuw naast de berg en er komen vier Roosters achter mijn popper aan. Ik doe onmiddellijk de snelheid verhogen en ongeveer een metertje voor de boot word de popper gepakt door (helaas) de kleinste van de vier. Maar het is er weerom eentje waar ik blij mee ben.


Ben er blij mee.

Het topje van de berg word zorgvuldig langs alle kanten uitgekamd en zowel Eric als ik vangen nog een mooie Needlefish of beter gezegd geep in xxl formaat. Ook zien we diverse Cubera Snappers zonder interesse het aas volgen.


Needle Fish.


Net als alle andere vissen in dit gebied is de Needlefish voorzien van een indrukwekkend gebit. Krijgt hij hiermee de lijn te pakken maak je geen schijn van kans. Ook heeft hij de slechte gewoonte om de knoop tussen de voorslag en hoofdlijn als iets eetbaar te bekijken.

Het gebeurde een paar keer dat we wat een aanbeet kregen met lijnbreuk als gevolg. Bij het binnenhalen bleek dan dat het een Needlefish was welke de lijn op de knoop doorgebeten had.


Indrukwekkend gebit.

Een uurtje later besluiten we om een beetje verder zuidelijker naar een andere rotsformatie te gaan. Hier opende Eric het bal met een mooie Roosterfish, man man, wat zijn die dingen toch sterk.

De hengel staat gevaarlijk krom gebogen en de Rooster wordt geheel niet moe. Meter na meter lijn wordt van de molen getrokken en telkens wanneer we denken dat hij het opgeeft, raast hij er opnieuw vandoor.

Na een minuutje of tien geeft de Rooster zich eindelijk gewonnen en laat zich rustig door Pablo bij de staart aan boord tillen. Yes, nummer twee is binnen voor Eric. Zelf vang ik op dat moment een voor mij onbekend visje. Een Pompano, volgens Pablo. Niet groot en niet overdreven sterk, maar wel mooi.


Pompano.


In vergelijking met vorig jaar is het momenteel een taaie visserij. We voelen aan het gedrag van de vissen dat El Nino inderdaad invloed heeft op het bijtgedrag. We hebben veel missers omdat ze niet echt doorbijten en ook veel volgers welke net voor de boot omkeren.

Ondanks dat het taai is en we voor iedere vis moeten knokken werden er talrijke mooie vissen gevangen en niet in het minst grote Roosters.


Het target.

Nog meer van dat.



Het gaat goed.

En nog eentje.

Wat een kleurenpracht.

Nog eentje voor Eric.

Red Snapper voor Marc


Bonito op de plug.


Mooie Jack Cravelle.


Morgen vertrekt Eric terug naar huis en blijf ik in mijn eentje nog een poosje hier. De score na zeven dagen vissen is zes Roosters voor Eric en zeven voor mij.


Zie je volgende week vriend.


Daar komt volgende week nog grote verandering in. Helaas is mijn maatje dan reeds terug in België.

Wordt vervolgd.
Marc
www.soroyafishing.com

ANDEREN LAZEN OOK

image description
Peter dobbert door… naar 2023…
Willem Moorman -
image description
De haken en ogen van een Noorse vistrip (17)
Marc Borst -