TotalFishing

Sørøya Fishing goes Costa Rica (Deel 1)

Door Marc van Roie

Gezien de succesvolle trip welke we vorig jaar beleefden in Costa Rica kon het niet anders of we moesten terug. Bij thuiskomst werd onmiddellijk contact opgenomen met Toine Aarts van Costaricavakantie.nl. Het aftellen en de voorbereidingen konden beginnen.

Ook de voorbereidingen zijn best leuk. Ervaringen werden uitgewisseld met andere jongens welke er ook geweest zijn en er werd aardig gesnoeid in het overbodige materiaal wat we vorig jaar teveel mee hadden. Gesnoeid is misschien wel het foute woord: het overbodige materiaal werd vervangen door ander (overbodig) materiaal. Jaja, je zal maar nét de goed vangende kleur of kunstaasjes niet bij hebben.

Best Vangend??

20 November was het eindelijk zover. Om 04:00 uuur in de ochtend vertrokken mijn maatje Eric en ondergetekende vol goede moed en verwachtingen naar Schiphol.

Zover zijn we.

De vlucht was geboekt bij KLM en zou ons via Panama naar Costa Rica brengen. Na een lange vlucht van 10,5 uur arriveerden we in Panama. Vier uur overstappen en na nog een vlucht van 1,5 uur waren we omstreeks 23:00 uur lokale tijd in San Jose, de hoofdstad van Costa Rica. 23:00 uur lokale tijd betekent dat het op dat moment reeds 06:00 uur was in België en we dus al 26 uur onderweg waren.

Gelukkig had Toine alles wederom keurig netjes geregeld en werden we opgewacht door iemand die ons naar het hotel bracht. Ik hoef niet uit te leggen dat we na een tocht van 26 uur direct in coma vielen.

Toine heeft trouwens al meer dan twintig jaar ervaring in Costa Rica, iets wat je voelt in de soepelheid waarmee alles verloopt. Toine biedt enkel Costa Rica aan en dat betekent dat hij hier 100% in gespecialiseerd is. Ongeacht wat je wensen of problemen zijn, hij kent de juiste persoon om het op te lossen. Zeker een belangrijk item als je zover van huis bent.

Als we de volgende morgen ontwaken in het hotel Brillasol beseffen is er geen misverstand mogelijk, we zijn in de tropen. Tientallen diverse soorten vogels zitten in de palmbomen te kwetteren en de temperatuur is heel wat anders dan datgene ik gewend ben in het hoge noorden.

Hotel Brillasol.

We zijn in de tropen.

Allerhande mooist gekleurde vogels.

Zoals afgesproken arriveert de huurauto stipt om 10:00 uur. De bedoeling is dat Eric en ik samen met de huurauto naar Sierpe rijden. Eric gaat dan een week later alleen terug terwijl ik nog een weekje langer blijf en met de taxi terug naar San Jose ga.

Stipt op tijd, de huurwagen.

Via de PanAmerican Highway rijden we naar het zuidwesten van Costa Rica. De rit gaat door het regenwoud, af en toe passeren we hoge bergen langs de Pacifische kust en gaan zo verder het mangrove gebied in. De natuur is overweldigend en we zien onderweg verschillende apensoorten, toekans, gieren enzovoorts. Gewoon teveel om op te noemen.

PanAmerikan.

Hier kan het nog.

Toekan.

Gewoon langs de wegkant.

Gieren.

In Sierpe nemen we onze intrek in het hotel Oleano Serano en net zoals vorige keer krijgen we de grootste kamer ter beschikking. Ergens heb ik het vermoeden dat het vanwege de bagage is welke uit de huurwagen blijft komen.

We zijn nog maar net klaar met het klaarmaken van het materiaal en het optuigen van de hengels wanneer onze gids Pablo Chaves opduikt.

Pablo is niet enkel onze gids maar ook de man achter Sierpe Fishing. Dus niet zomaar een gids in loondienst welke de dag moet vol krijgen maar iemand welke er moet voor zorgen dat de zaak blijft draaien, wat enkel mogelijk is met tevreden klanten.

Tevens is hij zelf een fervent sportvisser in hart en nieren. Met meer dan 30 jaar ervaring in het gebied kunnen we wel stellen dat Pablo het beste is wat Costa Rica te bieden heeft.

Gids en eigenaar Pablo.

Toine had ons reeds verwittigd dat het de laatste tijd ontzettend hard geregend had met als gevolg dat er veel takken en bomen door de rivier naar zee gevoerd werd. Met als gevolg dat het water bij de kust zeer troebel was.

We waren er dus op voorbereid dat het taai zou worden om het hoofdtarget Roosterfish te belagen. Rooster jaagt voornamelijk op zicht aan de oppervlakte en wordt hoofdzakelijk met poppers gevangen. Geen ideale omstandigheid voor deze vorm van vissen dus. Stiekem hoopten we er op dat er veel takken of bomen ronddreven want dat zou dan wel eens voor verassingen in de vorm van Mahi Mahi of tonijn kunnen resulteren. Beide ook sportvissen van de bovenste plank.

Die hoop werd meteen de kop ingedrukt door Pablo die ons vertelde dat ze reeds sedert mei geplaagd werden door El Nino.

El Nino is een natuurverschijnsel dat gemiddeld eens in de drie tot zeven jaar leidt tot een sterke opwarming van het oceaanwater. Momenteel was het water vier graden warmer dan normaal met als gevolg dat de Mahi Mahi waar we op hoopten ver, zeer ver uit de kust bleef. Tjaa, niets aan te doen en we gaan er het beste van maken.

De vismachine voor de volgende twee weken.

De volgende dag is het eindelijk zover: vissen! Om 7:00 uur stappen we aan boord van de 8 meter lange polyester boot welke voorzien is van een zowat geruisloze 150pk Evinrude motor.

De hengelsteunen met hengels op de uitstekende zonneluifel maakte in het verleden het werpen op het achterdek veel lastiger dan het voordek. Ik was dan ook blij verast dat Pablo naar mij geluisterd heeft en ook hengelsteunen aan de zijkant van de luifel gemonteerd had. Zodoende staan er geen hengels meer in de weg tijdens het werpen.

Op de rivier weet je niet waar eerst kijken.

Wordt vervolgd.
Marc
www.soroyafishing.com