TotalFishing

Spodsbjerg 2012 (1)

Door Ninja Klapwijk & Richard Ludema

Naar aanleiding van de positieve vangstberichten in de zomerperiode, hebben wij dit jaar besloten om in augustus voor de tweede keer in 2012 een bezoek te brengen aan de Langelandsbelt. Volgens de locals zijn in deze periode de echt grote kabeljauwen te vangen; vissen met een gewicht van 20 pond zijn in de zomerperiode eerder regel dan uitzondering.

Gedurende onze eerdere bezoeken in het voorjaar vingen we al veel vis, veelal rond de 60cm met sporadisch enkele mooie uitschieters richting de 70, 80 en heel zelden 90cm. Dit smaakte naar meer, dus werd de tweede reis naar Spodsbjerg in de zomer snel geboekt. Dit keer geen overbodige luxe, maar een degelijk en prima vishuisje voorzien van alle gemakken in een mooie en rustige omgeving.

Het huisje lag direct naast een stuk bos, waar we ook meerdere reeën hebben gezien.

Methoden, technieken en stekken
Gedurende elk bezoek aan de Langelandsbelt leren we weer bij, zowel qua methoden, technieken als stekken. Ervaringen van de afgelopen bezoeken hebben ons geleerd dat een elektromotor een zeer welkome aanvulling is gezien de onvoorspelbare stroming in de Langelandsbelt.

Gezien het feit dat we dit keer slechts met zijn tweeën gingen was het qua ruimte prima mogelijk om de elektromotor met bijbehorende accessoires mee aan boord te nemen. Een elektromotor heeft voor ons twee voordelen; ten eerste kan door het doodvaren van de stroming met de elektromotor beter contact worden gehouden met de bodem. Op deze manier kan een hoger rendement uit de vistijd worden verkregen.

Ten tweede kan een elektromotor ook een groot voordeel leveren ten tijde van perioden met weinig tot geen stroming. Met de elektromotor is het ideaal om langs het talud van de vaargeul te meanderen. Op deze manier is het een kwestie van tijd voordat de vis gevonden is en kan ideaal op de plek gebleven worden.

Wij hebben deze vakantie gebruik gemaakt van een Minn Kota met Autopilot en een semi-tractie accu. Deze accu had voldoende capaciteit voor een gehele visdag. We zijn er van overtuigd dat we dankzij de elektromotor aanzienlijk meer vis hebben gevangen.

De elektromotor is vooral in bovenstaande condities ideaal!

Qua montage van onze onderlijnen hebben we ervaren dat het vissen met bijvangers in de zomer absoluut overbodig is. Waar we eerder gebruik maakten van de dropshotmontage is deze in de loop van de vakantie achterwege gelaten. Twee vissen aan één onderlijn betekent dat je behoorlijk zwaar moet gaan vissen. Dit komt de presentatie van het kunstaas niet ten goede en geeft als bijvangst een hoop ondermaatse vis aan de dropshot.

Dit is absoluut niet onze insteek, we noemen ons niet voor niets sportvissers en geen broodvissers. De meeste mooie, maatse vissen werden gewoon gevangen op de shad met de loodkop. Als de vis was gevonden was het een kwestie van zakken en hangen. Bij onverwachts vastzitten scheelt dit tevens een hoop materiaal dat verloren wordt. Wat betreft loodkoppen hebben wij een variërend gewicht gebruikt van 80 tot 180 gram.

Het is een absolute must om een diversiteit aan gewichten mee te nemen. Op dieptes van 55 meter en een sterke stroming is 180 gram minimaal nodig om de bodem te kunnen bereiken. Gedurende periodes met minder stroming was er prima te vissen met 80 gram. Shads hebben we in alle kleuren en formaten gebruikt, hierop is geen peil te trekken.

Het belangrijkste is vertrouwen in je kunstaas. Voor ons was de cutbait herring, 20cm en 270 gram, een echte uitblinker deze vakantie. Het is een duur stuk kunstaas, maar het geld meer dan waard. We konden met deze shad een stuk selectiever vissen op kabeljauwen van 65+cm. Later zal dit stukje kunstaas in de vangstverslagen terugkomen.

De cutbait herring, een geweldig stuk kunstaas voor de zomerperiode!

Qua stekken is enige ervaring en kennis uiteraard gewenst. Stekken die hun productiviteit in het verleden hebben laten blijken, geven een goed inzicht waar de vis zich over het algemeen ophoudt. Een absolute must is een goede fishfinder met GPS. Wat dit jaar wederom duidelijk werd: geen vis te bekennen op de fishfinder, verkassen tot je ze wel vindt!

Qua dieptes is voor ons duidelijk geworden dat er onder de 30 meter weinig te halen valt. Zoek de vis langs het talud van de vaargeul of in diepe gaten. Wanneer je de vis gevonden hebt maak je direct een waypoint, wanneer de vis verdwenen is direct weer opvaren. Ga niet de massa achterna, ga niet direct langs de netten van beroepsvissers vissen, wees innovatief en het wordt beloond!

Wel kunnen de netten van de beroepsvissers een goede indicatie geven waar de taluds van de vaargeul lopen. Zij zetten hun netten namelijk altijd aan de bovenzijde van het talud van de vaargeul. Blijf echter tijdens het vissen uit de buurt van deze netten, want je raakt je kunstaas gegarandeerd kwijt.

Daarnaast zorgt ons kunstaas ervoor dat de katrollen op de boot van de beroepsvissers kapot loopt. Nogmaals: blijven zoeken en proberen. Wij kunnen inmiddels lachen om de mensen die dag in dag uit te vinden waren bij de zogenaamde Sportplatz, “2 Lilometer hinter der Grüner Turm.” Men suggereert dat dit de beste plaats is in de zomermaanden. Wij weten inmiddels wel beter…

Morgen gaan we vissen…