SDM Fishing in Spodsbjerg 2015 (deel 1) 
Door Ninja Klapwijk & Richard Ludema
De Langeland Belt in Denemarken bevat gedurende de zomermaanden een prachtig bestand aan grote kabeljauwen. Ook in de overige maanden kan men goede vangsten boeken, maar de kans op vissen rond de magische metergrens neemt substantieel toe in de zomermaanden juli en augustus.
Om een mysterieuze reden trekken grote scholen kabeljauw door de diepere vaargeul voor Langeland waardoor geweldige condities voor de sportvisserij ontstaan. In combinatie met de kans op goede weersomstandigheden maakt dit de wens van een sportvisser compleet. Een goede verklaring waarom de populariteit van de visserij in deze regio de laatste jaren explosief toeneemt.
Dit jaar zijn wij onder de vlag van ‘SDM Fishing’ in Juli afgereisd naar Spodsbjerg. SDM staat voor Size Does Matter, op diverse manieren te interpreteren en de titel behoeft eigenlijk geen verdere toelichting.
Een belangrijke boodschap achter deze titel is echter wel dat wij onze overtuiging van het principe catch & release willen promoten voor diverse lengteklassen om zodoende ook vanuit de sportvisserij meer bewustwording te creëren voor een duurzame visserij.
Via de Facebookpagina van SDM Fishing worden onze ervaringen in de sportvisserij op een interactieve manier gedeeld met bekenden en geïnteresseerden.
Op vrijdag ochtend konden wij onze shads voor het eerst af laten zakken in de Langelandbelt. Altijd een magisch gevoel gepaard met een hoop spanning en euforie. Vanzelfsprekend werden eerst de vertrouwde coördinaten van het afgelopen jaar gebombardeerd met onze tot in detail voorbereide shads.
Het spreekwoordelijke gezegde ‘ervaringen uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst’ kwam ook nu weer van pas, aangezien de vangsten uitbleven en de Humminbird en de Raymarine een strakke doch onbewoonde bodem presenteerden.
Besloten werd dus ook om de tijd niet langer te verdoen en op zoek te gaan naar de scholen kabeljauw in de vaargeul.
Later in de ochtend werd de eerste kleine school kabeljauw gevonden op een diepte van 43 meter. De timing was perfect aangezien de stroming precies op dit tijdstip op kwam zetten. De boot werd goed gepositioneerd ten opzichte van de driftrichting en vrijwel direct werden wij getrakteerd op twee kromme hengels.
Het gemiddelde formaat lag dik in de 70 centimeter met diverse vissen in de 80 centimeter en uitschieters tot dik in de 90 centimeter. De gehele ochtend werd hier zeer veel vis gevangen waarbij we alles weer hebben laten zwemmen. Elke drift werden minimaal twee vissen gevangen hetgeen een mooie sport en een prachtige opening van de vakantie opleverde.
In de middag kwam de ligplaats in de haven beschikbaar waardoor besloten werd om terug te varen om verdere voorbereidingen te treffen voor de rest van de vakantie. Moe en voldaan van de vangsten in de ochtend in combinatie met een lange reis de voorgaande nacht werd besloten om aan wal te blijven.
Met onze Duitse vriend Florian van het team Gunki en zijn vriendin hebben we wat gedronken in de haven waarbij tevens zijn ervaringen van de afgelopen week werden gedeeld. Al met al zeer gezellig en dankzij het onderling uitwisselen van ervaringen kan een beter beeld gekregen worden van kansrijke gebieden.
Dag twee begon met een sterke westenwind en een zeer harde stroming. Om deze reden zijn we niet te ver uitgevaren en in de vaargeul voor de haven op zoek gegaan naar vis. Hier ontdekten wij na enig zoekwerk een mooi bultje vis verborgen achter een talud.
Deze locatie werd direct opgeslagen als indicatieve waypoint. Op de onderstaande foto is deze bult vis te zien welke ongeveer twee meter dik en 50 meter lang is. Het zoekwerk neemt vaak zeer veel tijd in beslag maar het is een absolute must voor goede vangsten.
Daarna is het minstens zo belangrijk om de school vis te kunnen volgen om zodoende aanhoudende vangsten te kunnen garanderen. De juiste apparatuur in combinatie met enige ervaring bieden dan de sleutel tot succes.
Helaas bleef het succes ondanks de gevonden vis uit in verband met de zeer sterke stroming deze middag. Deze stroomsnelheid bemoeilijkte zelfs om de zwaardere loodkoppen van 180 gram op een juiste manier op de bodem te presenteren. We wisten wel wat mooie vissen te vangen maar het was hard werken en peuteren voor een vis.
De vis die gevangen werd in combinatie met een hevige stroming verlangde het uiterste van de armspieren en de gebruikte materialen. Omtrent het onderwerp gebruikte materialen komen wij later in dit verslag nog terug. Om deze reden besloten we de haven op te zoeken om in de loop van de avond deze stek nogmaals aan te doen.
Rond de avond hebben we de haven weer verlaten en binnen vijf minuten waren we gearriveerd op onze stek. Dit is toch even iets anders dan 40 mijl varen op de Noordzee. Inmiddels was de stroming aanzienlijk minder geworden en was de wind ook in kracht afgenomen.
De school vis had zich uiteraard weer iets verplaatst en na wat zoekwerk kwamen de eerste vissen aan boord. Uiteindelijk was er later deze avond continue sprake van twee kromme hengels. Als klap op de vuurpijl werden er twee metervissen tegelijk gedrild van respectievelijk 104 centimeter en 107 centimeter.
Naar mate de avond vorderde namen de vangsten alleen maar toe en bleek dat wij deze dag de juiste keuzes gemaakt hadden. De gevangen vissen zijn deze avond allemaal teruggezet. Catch & Release!
De derde vakantiedag begon met een lichte teleurstelling, er stond geen stroming waardoor de kabeljauw niet tot nauwelijks aast en dus moeilijk gevangen wordt. We wisten de school vis van de voorgaande avond wel te vinden maar de aanbeten waren schaars.
Later besloten beroepsvissers drie netten te plaatsen recht over de school vis in het verlengde van de vaargeul waardoor er onmogelijk gevist kon worden. Helaas is dit niet anders, immers moeten deze heren ook hard werken voor hun geld door kilometers staand wand te plaatsen en dagelijks binnen te halen.
Naar onze mening verdient dit ook respect en is deze manier van nettenvisserij voor de gehele ecologie een stuk vriendelijker en duurzamer in vergelijking met de trawlers op de Noordzee.
In de middag hebben we nog even gevist op de makreel die massaal aanwezig is in de Langelandsbelt. Uiteindelijk is dit niet waarvoor we naar Denemarken afreizen en hebben we op een wrakje in de avond nog leuk kunnen vissen waarbij een leuk formaat gul gevangen werd. Niet veel en geen mega vissen, maar zeker een prima beloning na een dag ‘hard werken’.
De gevangen vis had een mooie consumptiemaat dus werden er ook enkelen meegenomen. De zee was heerlijk vlak en door de afwezigheid van de stroming bleven we lang boven het wrak driften. Ook konden wij de downscan van Raymarine nu goed in de praktijk testen op een wrak.
Naar onze mening geen toegevoegde waarde ten opzichte van de conventionele sonar welke eerlijk gezegd meer detail weergeeft. Desalniettemin zijn de prestaties van de Raymarine sonar zeer goed maar lagen de verwachtingen van de downscan hoger. Hieronder het beeld van het wrak en een foto van de gemiddelde vissen die van dit wrak kwamen.
De vierde vakantiedag zijn we wederom gestart op het wrakje waar we enkele leuke vissen wisten te vangen ondanks de minimale stroming. Echter lopen de vangsten naar mate het aantal driften toeneemt aanzienlijk terug en weten we hier telkens maar een paar vissen te vangen. Hierna hebben we nog wat op makreel en haring gevist maar hier zijn we vaak snel op uitgekeken.
Om deze reden werd besloten om weer verder naar het zuiden te vertrekken. De gehele vaargeul hebben wij afgezocht naar vis en als tweede tegenslag bleek dat ook de alternatieve stek van de eerste vakantiedag volledig vol stond met netten. Her en der werd wel een visje gevangen maar niet datgene waarop we gehoopt hadden. Ook dit hoort bij een visvakantie in Denemarken.
Wordt vervolgd in deel 2.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
