Savage Gear Halibut Challenge: De reis en eerste avond vissen

Savage Gear Halibut Challenge:

De reis en eerste avond vissen

Door: Joris Nieuwenhoff

Dinsdag 27 augustus 2013: Het is een gezellig weer zien op Schiphol met alle deelnemers na de eerste groepsbijeenkomst begin juni in Badhoevedorp.

Daar heeft iedereen toen zijn startset van Savage Gear gekregen: 300 meter dyneema van 26,5 kilo een cutbait van 465 gram en een van 285 gram en natuurlijk de onnavolgbare en superstoere Savage Gear cap. De groep van uiteindelijk 13 gasten en 1 begeleiding zijn bepakt en bezakt om te vertrekken naar Havoysund waarvoor we nu eerst naar Oslo vliegen.

Iedereen heeft er zin in en al snel worden weer de mooiste verhalen uitgewisseld en gecheckt welke kleuren Cutbait shads een ieder heeft meegenomen. Het inchecken verloopt redelijk voorspoedig en de bagage vrijheid van 2 x 20 kilo per deelnemer wordt volledig gebruikt waarbij ook de hengelkokers zonder enige bijbetaling mee mogen. Norwegian blijft een goede en vriendelijke airline! We vertrekken om 21.30 uur en om 23.30 zijn we na een rustige vlucht aangekomen in Oslo.


Luchthaven Alta.

Alle bagage is aanwezig en onbeschadigd. Dat is toch steeds weer even spannend. Met onze koffers en hengelkokers op onze karretjes rollen we na 200 meter al het SAS hotel binnen direct op de luchthaven. De bar ziet er nog even vriendelijk uit als weleer en al snel zitten we met 14 man aan de bar te genieten van een iets te duur maar welverdiend en lekker koud biertje.

Aangezien we de volgende ochtend om 6.45 uur uit het hotel vertrekken gaat mijn wekker toch weer net iets te vroeg af om 05.50 uur. Dat zal de komende dagen niet anders zijn verwacht ik. De groep is leuk, ervaren en heeft er veel zin in. Een groot deel van de gasten is dan ook niet voor de eerste keer met ons mee.


De vloot ligt klaar.

Woensdag 28 augustus 2013: Het ontbijt is toch weer een klein hoogtepunt van de dag. Gerookte zalm, verse jus, wafels, espresso, 5 soorten jam, ham, kaas, smoothies, eieren, worstjes en ga zo nog maar even door. We laten het ons smaken want we weten dat het de rest van de week ook goed zal zijn maar niet zo luxe en uitgebreid als dit.

 Inchecken in Oslo. Nietsvermoedend lopen we naar de incheckbalie waar we door een vriendelijke Noorse dame worden terugverwezen naar de elektronische zuilen waar we zelf moeten inchecken. Daar hadden we natuurlijk niet op gerekend en met enige digitale tegenzin voeren we de gegevens in op de zelfbedieningscomputers. Waarom hebben we dit niet al veel langer? Supermakkelijk en binnen de minuut zijn de boardingpass en twee bagage labels per persoon geprint. De koffers doen we zelf op de bagageband nadat we die ook zelf gescand hebben en we zijn klaar voor de security.

Het is mooi weer en met 17 graden en een wolkenloze hemel kietelt de zon al aan het goede humeur. Na een vlucht van twee uur, landen we in Alta met regen en 14 graden. Goed visweer zullen we maar zeggen! Ook nu is alle bagage in een stuk en volledig mee gekomen en we laden de spullen in onze bus die reeds op ons staat te wachten. Samen met twintig andere vissers uit Noorwegen, Zweden en Denemarken vertrekken voor de busrit van ongeveer 3 uur naar ons einddoel. Havoysund!


De bijeenkomst met uit leg over de komende week.

Het woeste landschap van Noord Noorwegen trekt gestaag aan ons voorbij en we zien de nodige rendieren voorbij komen en doen een dutje om een beetje slaap in te halen. Maar dan opeens staan we in Havoysund en begint opeens de adrenaline bij iedereen extra rond te pompen. We zijn er! We worden hartelijk ontvangen door de lokale gidsen en het is een feest der herkenning. Ulf de meest ervaren van de gidsen herkent ons direct en begint spontaan te glimlachen en reikt ons joviaal de hand met de tekst ”Welcome back! It is good to see you”.

De sleutels van de woningen worden uitgereikt en iedereen brengt snel zijn spullen in de ruime woningen en gaan aan de slag om de spullen klaar te maken. Lekker pielen op het terras met uitzicht op de boten die voor de deur liggen. Het is en blijft een toplocatie. Om 16.30 uur begint de algemene safety drill. Deze is voor iedereen verplicht en wordt door de lokale gidsen gegeven. Veiligheid gaat hier voor alles. De werking van de boot, motor, vuurpijlen, navigatiekaart, GPS, fishfinder, gebruik van alcohol op het water (niet dus), alles komt aan bod.


Geen slecht uitzicht.

Daarna wordt ons de vriesruimte, de kleine maar zeer complete winkel voor noodgevallen en de droogruimte voor de vispakken getoond. Iedereen luistert aandachtig en neemt de informatie in zich op. Sommigen staan in gedachten ook al de eerste heilbot te drillen! We maken gebruik van de maaltijd in het restaurant zodat we meer tijd overhouden om direct een eerste sessie te kunnen houden en de Cutbaits kunnen bevochtigen in de Barentsz Zee….

Met vier boten varen we iets na 18 uur het water op. Dood tij is om 20.30 uur dus dit is nog even een perfect moment. Twee uur voor dood tij is over het algemeen het best. We varen 15 minuten en beginnen voortvarend. Maar daarbij hebben we niet gerekend op de wind die ook steeds voortvarender zijn werk doet. Als om 20 uur windsnelheden met stoten tot 20 meter per seconde ons om de oren vliegen houden we het voor gezien. We hebben het geprobeerd. Een flinke regenbui getrotseerd, regenboog gezien maar uiteindelijk hebben we de nul weten vast te houden. Het was ook niet anders te verwachten.


Meteen al het water op en de eerste vissen zijn algevangen.

De komende twee dagen staan volgens de planning in het teken van de wind die er lustig op los zal gieren. Maar vanaf zaterdag, zeggen de gidsen, wordt het perfect weer. Volgens de gidsen moeten we blij zijn dat het hard waait. De afgelopen week is er namelijk slecht gevangen. Ze hebben zelf onderzocht waaraan het lag.

Voorlopige conclusie is de groene alg. Het zicht onder water was op veel plekken nog geen twee meter. Met de wind van nu hopen we dat de alg verdwijnt en er weer helder water overblijft. Wie zal het zeggen.

Morgen weer meer nieuws!

Joris Nieuwenhoff Visreis.nl