TotalFishing

Rivier in het vizier (deel 291)

Door Yvo Bindels

Na drie kwartiertjes rijden arriveer ik bij Han. De trailer met boot hangt al achter z’n auto. Nadat we mijn spullen overladen, zetten we koers richting de Maas. Met zijn lichte setje hebben we geen trailerhelling nodig, maar kunnen terecht op een kiezelstrandje.

Zo heeft een iets kleinere boot ook z’n voordelen. Het is wel passen en meten met het materiaal, dus we hebben beiden slechts drie doosjes kunstaas bij ons. Gevuld met toppers, dus dat komt wel goed. Op het kiezelstrand zie ik al dat het water kraakhelder is.

Geen trailerhelling nodig voor de lichte boot van Han.

Het is gelukkig droog na een nacht harde regen, maar vanmiddag zullen we waarschijnlijk aardig gesopt gaan worden. Ik hou er niet van als het weer na enkele stabiele zonnige dagen opeens slecht wordt en de windrichting draait. Meestal niet best voor de vangsten, maar dat zal ons niet deren. We gaan lekker vissen op een prachtig stuk van de rivier.

Klaar voor de start.

We hebben onze zinnen gezet op grote snoek. Afgelopen week kon Han hier nog een mooie metervis strikken. Met flinke happen rubber zullen we de stekken met veel planten bestoken. De planten staan vanaf de oever tot waar het ruim 3,5 meter diep is. Hoe minder steil het oevertalud is, hoe breder die strook dus.

De jonge fuut krijgt een lift.

Beiden vissen we met een stevige 2,85 meter lange hengel, zo kunnen we het grote rubber goed wegzetten en het vervolgens langs en over de vele planten sturen. Han vist met een grote shad en ik heb een oranje buldawg op een 10 grams jigkop gemonteerd. De dreg in maat 1/0 heb ik op de rug gemonteerd zodat ze vrijwel geen planten oppikt. In het helder water kan ik de bulldawg prachtig laten zakken daar waar de planten wat dieper staan.

De onderlijn is van 100 ponds flurocarbon, daar heb ik nog nooit ruzie mee gehad. Plotseling duikt een brede rug op uit de onderwaterjungle. Een megasnoek zwemt richting mijn bulldawg die nog een meter of vier voor de boot is. Kom, pak ‘m dan! De snoek zwemt twee meter erachter aan en draait dan weer weg. Pfffff, wat een bak was dat.

Ik vertel Han dat het een beste vis was en Han houdt de boot even op dezelfde plek om te zien of we deze dame kunnen verleiden. Ik probeer het met een zwarte megatwister. En na twee worpen komt de snoek opnieuw het aas inspecteren. Ook Han ziet nu de snoek weer omdraaien. De oude dame heeft ons door, helaas. Ook een grote jerkbait kan ze weerstaan.

De ijsvogels zijn ijverig op jacht.

Het stikt van de ijsvogels langs de oever. We horen ze op meerdere plekken en zien er de nodige vliegen. Ze vangen ijverig visjes voor hun jongen. Han heeft ze met zijn grote telelens weten vast te leggen.

We hebben ondertussen al heel wat water uitgeworpen en het is wel duidelijk dat de vissen niet los zijn. We verkassen een stukje en doen dat trollend. Plotseling wordt de groene Toad van Han uit de oppervlakte geplukt, hangen!

Hangen.

De snoek gaat aardig tekeer, maar even later verdwijnt deze toch in het schepnet. Het schepnet is een goede en veilige manier om de vis te landen, want de dreg zwengelt gevaarlijk buiten de bek. De onthaakmat ligt nat gemaakt klaar en het onthaken is een koud kunstje. Na twee kiekjes zwemt de snoek weer krachtig weg zodra deze het water voelt.

Mooie en sterke riviersnoek.

Daarna blijft het een rustig. We besluit ons geluk op roofblei te proberen. De stekken liggen een stuk uit de buurt en met 5 pk gaat dat wel even duren. Daarom bevissen we de interessante plekken onderweg en slepen ook stukjes op baars. Met jointed shadrapjes weten we zo enkele baarzen te verleiden.

Nipt gehaakte baars.

De eerste roofbleistek ligt op een plas en levert helaas niks op. Ondertussen begint het te regenen. We schuilen onder de grote schuine neus van een groot voor anker liggend vrachtschip. Mooi moment voor de middagpauze. De tijd vliegt altijd voorbij op zo’n dag. Omdat ik nog verplichtingen heb in de avond moeten we even nadenken hoe we de resterende vistijd in plannen.

Deze paarden kijken toe als we trollend passeren.

We besluiten toch nog een stukje door te varen naar de volgende roofbleistek en dan tot slot nog een keer helemaal bij het begin de stek van de grote volgende snoek nog eens te bestoken. Maar eerst roofblei dus. Vaak moet het bij het roofbleivissen op de eerste worpen gebeuren, dus die eerste worpen zijn altijd erg spannend.

Maar deze keer is het na een half uurtje lang wisselen met kunstaas pas raak. Han heeft het aan de stok met een mooie en vooral sterke roofblei. De vis geeft maar niet op en doet er alles aan om het grote schepnet te ontwijken. Maar de plug zit goed vast en zo mag Han even later trots met de vis poseren.

Na de nodige worpen kon Han deze roofblei tot een aanbeet verleiden.

Niet veel later vangt hij nog een kleintje, die in het water onthaakt wordt. Na een uurtje werpen krijg ik ook eindelijk een beuk om mijn plugje, maar de vis hangt niet. Het zit me niet echt mee.

De volgende wordt in het water onthaakt.

Dan moeten we toch echt terug richting de startplek. Bij de brugpeiler die we passeren laten we een diepduikend plugje zwemmen en vangen we beiden meteen een baars. Nou ja, beter gezegd Han een baars, ik een baarsje. Amper groter dan de plug. “Nijlbaars” noemt Han het beestje even later.

Rechts de “Nijlbaars".

Vlak bij de trailer richten we ons nog even op snoek. Een snoek zet de aanval in op mijn grote twister, maar mist. Past precies in het plaatje van vandaag, waarbij de vis niet op scherp staat. Maar dat zal de pret niet drukken. We hebben een mooie dag in de buitenlucht gehad en heerlijk gevist. Lekker ontspannen begin ik aan de rit naar huis. Met de gezinsvakantie voor de boeg zal dit wel even de laatste visdag zijn voor de komende weken.