image description

Rivier in het vizier 342

Het is 30 maart, voor ons de slotdag van een fantastisch seizoen! De rivieren stroomden aardig het eind van de winter, dus is er vooral veel met shads op snoekbaars gevist. Vandaag gaan we echter lekker in het zonnetje trollen in de oevers. Veel verschillende stekken en dan ook altijd veel te zien, we hebben er zin in.

Tegen tienen dobberen we op het water. Strak blauwe hemel. We starten op 2 meter diepte met plugjes zoals de Pikefighter junior en Ikiru cranck. Zo kunnen we van alles vangen in deze tijd van het jaar. Het is werkelijk zalig in het ochtendzonnetje. De vogels zingen dat het een lieve lust is en de natuur staat op uitbarsten. Overal piept het frisse jonge groen er al doorheen. Voor mij de mooiste tijd van het jaar.


De mooiste tijd van het jaar is aangebroken

Strak in de oever vissen we met enkel een handhengel. Vrij pittige tempo van net iets boven vijf km per uur. Je moet dan snel kunnen reageren op takken en het grillig bodemverloop. Dan schiet Sando te binnen dat we de jerrycan reservebenzine in de auto vergeten zijn. Met de zon op auto loopt de temperatuur daar vast hard op, dus we nemen geen risico en pikken deze eerst op.

Daarna zoeken we de oever weer op. Het is druk op het water, veel visboten ook. Geen wonder met dit prachtige weer. Net als ik een kop koffie wil gaan doen, vliegt de stok van Sando krom. De slip krijst het uit. Moet haast een grote snoek zijn. Ja, er zit duidelijk massa achter, bevestigt Sando. Stevige sprints volgen. Het Pikefightertje lijkt goed gehaakt te zitten. De dril verloopt pittig maar de snoek wordt nog niet moe.

In gedachten wordt ie steeds groter, totdat we na twintig minuten wel beter weten. Het is weer eens een meerval. Deze keer niet in hun favoriete jachtterrein midden in het kolkende water, maar nu strak in het kantje. Sando vist uiteraard met een lichte hengel en vrij dunne lijn om het maximale uit de kleine plugjes te halen. Er komt een andere boot aan. Ze zien dat Sando nog niks heeft in te brengen en ik de boot in gewenste positie ten opzichte van de vis hou.


Geen half werk bij Sando.

Ze gaan vlakbij vissen en de voorste persoon gooit zelfs aardig dichtbij de lijn van Sando. Geloof je toch niet!? Ik maak kort en bondig duidelijk dat ik er niet blij mee ben en ze nemen afstand. Net zoals de meerval die er nog maar eens een sprintje neemt. Sando’s hengel staat werkelijk hoepeltje krom. Dan laat de vis eindelijk een flink bellenplakkaat aan lucht los. Goed teken.

Niet veel later kunnen we de meerval landen. Pikefighter zit met beide dreggen onder de bek vast en had daardoor stevige houvast. De meerval is aan zijn bolle blubberpens te zien goed doorvoed. Ze lijken de snoek als toppredator langzaam aan te verdringen. De hoeveelheid snoek wordt minder en meerval meer. Een tendens die we de laatste jaren in onze visserij op de Maas duidelijk kunnen vaststellen.


Het Pikefightertje heeft het overleefd.

De afgelopen winter al meer meervallen dan snoeken gevangen tijdens het shadvissen. Of we er blij mee moeten zijn is een vraag die verdeelde kampen zal opleveren. Hoe dan ook is het een gegeven waar we het mee moeten doen. Snel vaar ik een stukje uit de oever en maken we wat plaatjes. Staat mooi zo met die met de blauwe lucht erboven.


Een beste vis.

Het hele gebeuren koste aardig wat vistijd. Nu maar eerst die koffie en een krentenbol. Kan Sando eventjes bijkomen en de plaatjes bewonderen. Hij is er blij mee. Dan zoeken we de oever weer op. Ik weet er enkele stukken met wat hardere bodem en daar tikken de plugjes lekker overheen. Een felle beet volgt!  De vis kan niet de diepte in, dus het is lastig voorspellen in het begin van de dril wat het is. Dit lijkt snoekbaars.

Een inderdaad, een mooi gekleurde snoekbaars schuift het net in. In de zon komt zijn glanzend gouden schubbenkleed mooi tot zijn recht. Snel plaatje en verder.  De eerste ongeduldige mannetjes zullen waarschijnlijk de vrouwtjes al opwachten op het ondiepe om volgende maand te gaan paaien. Ook de watervogels zijn duidelijk in lentestemming, Een meerkoet bouwt haar nest en de futen baltsen sierlijk.


Strakke snoekbaars in het zonnetje

Op de oever rennen konijnen achter mekaar aan.  Zo is er steeds wat te zien. Een groepje scholeksters vliegt luid piepend over. Een geluid alsof een scharnier geolied moet worden. Blijft een leuke vertoning met hun zwartwitte verenkleed en lange feloranje snavels. Dan is Sando weer aan de beurt. Wederom het Pikefightertje wat het doet. Deze keer een fraaie baars. Geen jumbo, maar mooi van kleur.


Mooi gekleurde baars!

Zo hebben we toch al drie soorten aan boord en het lijkt me sterk als er niet ook een snoek bijkomt vanmiddag. Ook ik mag een baars noteren. Een dertiger, maar net zo welkom als elke andere. Daarna wordt het stil. We maken aardig wat meters zonder aanbeet. Aangezien de zon nu op z’n hoogst aan de hemel staat proberen we het net iets dieper. Ongeveer op vier meter diepte. Er kunnen nu steunhengels bij.

Na een poosje krijg ik een felle aanbeet. Kort door de slip en los. Hoort erbij. Er stonden ook aardig wat symbolen op het scherm, dus ik keer de boot en we gaan er nog eens overheen. Een kleintje stukje verderop gaat m’n steunghengel krom. Nou ja krom… Het is een snoekje van een centimeter of vijftig. Ik doe voorzichtig met z’n melktandjes en het dappere rovertje mag ongedeerd en snel terug.


Miniatuurrover

Niet veel later vangt ook Sando er eentje. Die kan buitenboord losgetikt worden. Het blijft lang rustig op het diepere water. De grote snoeken laten het duidelijk afweten. We verkassen een stukje. Een harde plaat op vijf meter diepte levert een aanbeet op voor Sando. Een mooi snoekbaarsje is de dader. De zon staat mooi op het glimmende lijf, dus ik schiet snel een plaatje met m’n mobieltje. Meteen raak.


Ze hoeven niet altijd groot te zijn om mooi te zijn. 

Daarna is het weer een poosje zoeken. Zo is het niet echt wild, maar gaat er toch met regelmaat een hengel krom. En met het lichte materiaal is dat natuurlijk genieten. In een windstil hoekje maken zowel een meerkoet als een koppeltje futen hun nest. Die futen blijven elegante vogels.

 
Ook een kikker steekt rustig over.

Een stukje verderop leggen we de boot voor anker, want de kwalificatie van de Formule 1 gaat beginnen en we nemen de tijd om deze live te bekijken. Ondertussen plunderen we de koelbox en genieten nog steeds van het heerlijke zonnetje. Een zwaan komt even een kijkje nemen en profiteert eventjes mee.


De Formule 1 kwalificatie hoeven we niet te missen.

Na de kwalificatie is het rustiger geworden op de rivier. Met diepduikende pluggen bestoken we een poosje de vaargeul, maar dit levert niks op. Met nog een visuurtje voor de boeg zoeken we de oever weer op. Dat levert Sando nog een snoekbaarsmannetje op. De laatste van het seizoen. Zo sluiten we een ontspannen visdag af.


De seizoenssluiter.

De komende periode staat in het teken van poetsen en onderhoud aan het materiaal. Niet alleen aan de boot, maar ook lijnen, jigkoppen en dreggen vervangen. Alles weer tot in de puntjes verzorgen en ordenen. En ook langzaam starten met de voorbereiding van een Zwedentrip, dus zat te doen.

ANDEREN LAZEN OOK