Rivier in het vizier 339

Door: Yvo Bindels

Op visdagen ben ik altijd voor de wekker wakker. De regen klettert hard tegen de rolluiken en de wind jaagt door de grote beuk. Ik twijfel nog even of het wel verstandig is om te gaan, maar de visdrang overwint het alweer binnen enkele seconden.

Eindelijk stond er wat stroming in het midden van de week, voor het eerst sinds maanden! Dat zijn de dagen waarop je vrij zou moeten kunnen nemen om volle bak te vissen. Nu is de stroming wat afgezwakt, maar zou nog net genoeg moeten zijn om gericht op snoekbaars te kunnen vissen op de rivier.

Collega Ed is zoals altijd keurig op tijd en voor we het weten glijdt de Tomasco Pikefighter het water in. De trailerhelling ligt vol natte bladeren en is dus hartstikke glad. Daarvoor hebben we een bezem meegenomen, waarmee de klus zo is geklaard. Het uitvaren van de haven is altijd een mooi moment van de dag; op naar een nieuw visavontuur!

Op naar een nieuwe avontuur

In m’n ooghoek zie ik wel erg grote meeuwen. Het blijkt inderdaad wat anders te zijn. Een groepje zilverreigers cirkelt rond. Op de rivier blijkt al snel dat harde wind precies in de lengterichting staat. Dat is een meevaller, want het gaat stevig tekeer. Met zijwind is het bijna niet te doen. Nu zet ik de frontroller op standje er tegen in. Al snel blijkt dat ik flink vermogen nodig heb. Een harde windvlaag brengt ons uit koers. Vlak erna weer.

Het kan wel, maar scherp vissen is verrekte lastig zo. Ik kijk het even aan, maar de wind is te heftig. Dan met de benzinemotor, dat werkt iets directer en zo kan ik de boot beter op koers houden. Aardig werken zo aan het roer. Ik heb het volste vertrouwen in mijn zwarte wobshad 2.0. Geen dreg nodig, ze vouwen hem zo naar binnen dankzij het soepele materiaal. Zeker de vissen waar we op uit zijn.

Na eerst een tik gevoeld te hebben is het nu raak! Mooie stevige aanbeet en een kopschuddende snoekbaars die duidelijk niet in de oppervlakte wil komen. Lekker bonken op de hengeltop. Ed schept de vis zodra deze boven komt. De enkele haak zit boven door de harde snep. Met stompe haken mis je zulke aanbeten. Even snel de boot veilig uit de oever leggen om wat plaatjes te maken en de vis te onthaken.

Mooie riviersnoekbaars

De Silver Trout groeit langzaam uit tot m’n favoriete snoekbaarskleur

Snel succes is altijd goed voor het vertrouwen. Terug naar de stek. M’n pet waait bijna af bij het keren van de boot. Een volgende aanbeet laat aardig op zich wachten. Ed schakelt over naar een Komodoshad. Deze levert na een tijdje een baars op die er dan ook volledig over heen is geschoven. Even een plaatje van de dappere stekelridder.

Perca

Daarna wordt het echt zoeken. De deksel van Ed zijn grote kunstofbox waait overboord. Blijft gelukkig drijven. En bij het verkassen gaat ook m’n petje overboord. Zat eraan te komen. Ik hang ze aan een hengel om te drogen, zal snel gaan bij deze wind. Kopje koffie om op te warmen.

Aan de waslijn

We schakelen over naar pluggen. Is even wat minder inspannend sturen. Het drijfvuil valt gelukkig mee dus de lijnen blijven aardig schoon. Bij een vreemde weerstand zet ik de haak. Zo, daar zit massa achter! Vast, of? Het lijkt vast maar het zwemt en stompt toch echt. Ja, het is een grote vis. Als dit een snoekbaars is, is het een jumbo. De vis vecht raar. Geen sprints, wel het stompen van een snoekbaars, maar is ie eigenlijk te zwaar voor. Spannend!

Net als ik denk dat ik wat lijn wint gaat de vis er vandoor en m’n slip giert het uit. Ed maakt alvast het net klaar, je weet maar nooit. En dan valt de weerstand weg en voel ik de trilling van m’n plug. Godv…. Vooral omdat we nu niet te weken komen wat het was is extra zuur. Ik vermoed een grote gehaakte zware vis. Op een dregpuntje zit een klein schubje. Misschien zo’n schubje vlak voor de staart. Ik gis nog even, maar dat heeft geen nut. Snel verder

Een fraaie snoekbaars maakt het al snel weer goed. Prachtige gouden vis. Vermoedelijk nog zo mooi van kleur vanwege de lange tijd dat het water zo helder was. Ze blijven mooi om te zien met hun agressieve kop met krassen erop! De pet is nog niet helemaal droog, maar ik ga niet m’n verwaaide haarbos op de foto. Dus.

Prachtig van kleur

De volgende bijt bij Ed op een hele oude manns plug met drie dregjes erop. Het onthaken gaat soepel en zo mag Ed met de mooie glasoog op de foto. Het is een beetje sprokkelen, maar zo vangen we toch mooie vissen vandaag.

Aardige sprokkelen, maar prachtige vissen!

Als de wind iets minder heftig is, is het tijd voor plannetje dat ik al de hele tijd in m’n hoofd heb. Werpen op roofblei in de sneller stromende stukken. Ed vindt het prima, ja doen we! Wind mee werpen gaat als een raket, alle andere richtingen zijn niet te doen. Als ik dat tegen beter weten in toch enkele keren doe moet ik dat bekopen met een fraaie pruik. Lekker klusje om te ontrafelen bij deze wind. Toch lukt het snel met wat mazzel.

De roofbleien geven niet thuis. Dan maar weer op snoekbaars met shads. Dat levert ons nog enkele fraaie snoekbaarzen op waaronder een ware beauty voor Ed op een felgele Wobshad2.0. Zodra hij in de oppervlakte komt na een pittige dril schuif ik het net eronder. Ed poseert lachend met een mooie brok goud uit de rivier. Gaaf!

Brok goud!

Met dit weer vissen we niet door tot in de schemering, maar stoppen tijdig. Op het einde van de laatste drift is het nog een keertje raak voor mij. De kleinste snoekbaars van de dag meldt zich. De 15cm shad hangt mooi buiten de bek. Laatste wapenfeit van de dag.

Stoere koppen

Voldaan zoeken we de trailerhelling weer op. Een heel peloton meerkoeten rent steeds voor ons uit in plaats van uit te wijken. De eerste echte winterse snoekbaarsdag zit erop, van mij mogen er vele volgen!