Rivier in het vizier 293
Door Yvo Bindels
Wat hebben we afgelopen zomer genoten van de oppervlaktevisserij op de rivier. Vooral de roofbleien die als ware tarpons op onze topwaters vlogen, zorgden voor het nodige spektakel. Hoewel de roofbleien nu nog prima te vangen zijn, willen we vandaag eens wat anders en zullen vooral peuteren op baars.
De autoramen zijn beslagen als ik m’n spullen inlaad. Een dunne laag mist hangt boven het aardappelveld tegenover ons huis. Enkele houtduiven en kraaien zitten tussen de verdorde aardappelplanten. Ik ben ruim op tijd en kan dus lekker rustig aan doen. We hebben immers weekend, dus vooral geen gestress.
Deze zomer hebben we enorm genoten van de oppervlaktevisserij!
Lambert had net als ik zin om wat te experimenteren op andere stekken, andere vissoorten en met andere technieken. Omdat de rivier niet stroomt en kraakhelder is, gaan we dropshotten op baars, die moeten altijd wel te vangen zijn, ook onder matige omstandigheden. Snoekbaars is op dit water nu een heel ander verhaal.
Laat de dag maar beginnen!
Damwanden, meerpalen, brugpeilers en dukdalven zijn de plekken waarop we ons concentreren. Ik heb enkele doosjes dauwpieren meegenomen. Voor baars onweerstaanbaar.
Baars blijft leuk om op te vissen.
Op de eerste stek is het al snel raak en vangen we enkele baarzen. Lambert dropshottend met kleine shads, ik met halve dauwpieren. Haakje maat 3 op 8 ponds flurocarbon. Op de ultralichte hengeltjes zijn de baarzen een genot om te vangen.
Halve dauwpier op Gamakatu Wormhook maatje 3, stukje elastiek als stopper voor de pier.
We missen ook de nodige aanbeten en regelmatig worden de pieren en zelfs de shadjes van de haak getrokken. Nadat ik de ruimte tussen loodje en haak vergroot heb tot zo’n 40 centimeter en een lichter loodje heb gekozen gaat het gelijk een stuk beter. Een stukje postelastiek zorgt voor een langer behoud van de pier, anders ben je snel door je voorraad heen. Ook het kopschudden in de oppervlakte probeer ik te voorkomen.
En het werkt.
Als we na een poosje verkassen, stuiten we op een stek waar onder andere omstandigheden snoekbaars te vangen zou moeten zijn. Tegen beter weten in doen we toch een poging met grotere shads, maar dit levert niks op. Regelmatig flitsen ijsvogels voorbij, blijft mooi om te zien.
Op de volgende stek missen we gelijk een aantal dropshotaanbeten. Kleine baars of grondel? Als we iets ‘kleiner’ gaan vissen vangen we een serie grondels. Vooral de dauwpieren worden gelijk massaal aangevallen. Ze weten met regelmaat de dauwpieren van de haak te friemelen. Zo gaat het wel hard met de voorraad.
Ik zoek het kleinste jighaakje op dat ik bij me heb. Een microjig en die is echt klein. Met een stukje dauwpier erop van 2 centimeter, is het is een shot in de roos. Elke inworp is gelijk raak. Na een kwartiertje geloven we het wel, dit is ons toch iets te simpel en zonder uitdaging.
Lopende band werk met een stukje pier op de microjig.
Op de volgende stek, nabij een brug, stikt het ook van de grondels. Eigenlijk niet wat we willen, omdat we hier toch ook baars verwachten. Maar die krijgen simpelweg geen kans door die agressieve plaaggeesten. We hebben veel bekijks van voetgangers op de brug. Een man legt aan zijn vrouw uit dat wij aan het forelvissen zijn.
Geen lelijk visje van dichtbij, maar ik kan me voorstellen dat met name de witvissers er gek van kunnen worden.
We besluiten voor de afwisseling even te werpen op snoek met groot rubber. Even omschakelen. Alleen al het aas is nu drie keer zo groot dan de grondels die we zojuist vingen. De vele drijvende afgestorven waterplanten maken het er niet makkelijker. Regelmatig moeten we groen van onze lijn plukken. De snoeken geven niet thuis helaas.
Bij een flauw oevertalud is het nodige visbroed en wat witvis aan het zonnen. Met ondiep duikende plugjes werpen we zo dicht mogelijk onder de kant. Zo vangen we een leuke serie baarzen. Geen joekels, maar op licht materiaal zijn ook de middelmaatbaarzen een genot om te vangen.
Het zonnetje schijnt de hele middag uitbundig. Mogelijk een van de laatste dagen van het jaar dat we in het t-shirtje staan te werpen. Op het einde van de middag besluiten we nog een uurtje op roofblei te vissen als dessert. Na vijf minuten is de eerste aanbeet op mijn popper mis. Ze zijn er wel in elk geval wel.
De volgende aanbeet is echter wel raak! De vis schiet na de aanbeet gelijk enkele meters door de slip heen. Gaaf! Lambert’s kunstaas verdwijnt ook in een flinke kolk en zo proberen we tegelijk zo’n zilveren pijl te temmen. We weten beiden vissen te landen en zo mag het doublet even samen op de foto.
Mooi doublet in de kolenschoppen van Lambert.
Mooie afsluiting van een ontspannen visdag. Daarnaast hebben we weer de nodige uren zonlicht binnen getankt.
Prima zichtjagers.
Tevreden varen we terug naar de trailerhelling. Ik heb alweer plannen voor de komende visdagen in m’n hoofd, want in de herfst kunnen we volop variëren, zeker op de rivier!
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
