TotalFishing

Rivier in het vizier 14

door Yvo Bindels

17 november 2006
Als Sando en ik in de haven arriveren, valt de regen met bakken uit de lucht. We blijven lekker in de auto. De voorruit is al snel beslagen door de dampende koffie. Vandaag vissen we met twee boten. Han vist alleen en trailert enkele kilometers verderop. Als de regen gestopt is, maken we routinematig de boot gereed. Ieder z’n eigen taak en in vijf minuutjes startklaar.

Terwijl m’n maat richting rivier vaart, maak ik de dieptemeter en onze hengels gereed. Op die manier gaat er nauwelijks vistijd verloren, terwijl het 4pk motortje ons rustig richting bestemming brengt. Een gigantische groep aalscholvers verlaat het strandje als we te dicht naderen. Het lijkt erop dat de populatie de laatste jaren aardig hersteld is. Steeds vaker komen we deze collega-vissers tegen. De omstandigheden op de rivier zijn altijd bepalend voor de inrichting van onze visdag. Forse stroming en een halve meter zichtdiepte lijken ons prima om gericht op grote snoekbaars te vissen.

visserslatijn

We zoeken een mosselbank in de buitenbocht op. Zeer dicht bij de bodem vissen is hier een vereiste om snoekbaars te vangen. Dat kan alleen geconcentreerd met een handhengel. Sando kiest voor down deep huskyjerk en ik voor een manns stretch 15+. Om de pluggen snel op diepte te krijgen vissen we beiden met een 15 ponds lijn. Als we het kunstaas achter de boot gegooid hebben, geven we even een stuk gas zodat de pluggen sneller op diepte komen. Eenmaal op diepte, nemen we het gas weer terug. Tijdens het trollen op snoekbaars varen we langzaam tegen de stroom in.

De pluggen tikken nu regelmatig de bodem aan. Opgepikte vuiltjes worden met een beetje geluk, door een harde klap van de hengel verwijderd. Ondanks opperste concentratie gebeurt er helemaal niks. We besluiten dit in de namiddag te hervatten, in de hoop dat de stekelridders dan meer zin hebben. Terwijl we naar een plasje varen komt de stoomboot met sint en zijn pieten voorbij. Ze zullen in de nabijgelegen stad vele kindergezichtjes doen stralen. Ook Han komt eraan.

Samen bevissen we een plas op zoek naar grote groene dames. Een supertrap en bulldawg hangen er in m’n speld. Sando kiest voor de vertrouwde SSR en screaming devil. Bij Han zie ik groot rubber te water gaan. Na enkele rondjes hebben we nog geen stootje gehad. We besluiten ons geluk op de rivier te beproeven. In de verte zien we de prachtige boot van Pol naderen. Dat betekent steevast kunstaas binnenboord en even bijkletsen. De goedlachse Belg en z’n maat zijn nog niet lang op het water. Ook zij hebben nog geen stootje gehad. Na het gezellige visserslatijn, zoeken we de oeverzone van de rivier weer op. Het water lijkt uitgestorven. De hengels en fishfinder geven geen enkel teken van leven.

Als het zonnetje eindelijk doorbreekt, besluiten we te pauzeren op een plas. Uit de wind en boten tegen elkaar. M’n moeder heeft heerlijke gehaktballen voor ons gemaakt. Verse broodjes en gekookte eitjes maken de lunch compleet. Eén eitje is niet meegekookt. Sando is de pineut. Na de lekkere versnaperingen stel ik voor dat we teruggrijpen op het noodplan. Grote baarzen vangen op de plas, moet na enig zoekwerk wel lukken. Han de roofbleiman en zeerover Sando zijn het er snel mee eens.

baarzen laten ons nooit in de steek

Er zijn twee beperkte zones waar we de grotere vissen verwachten. Onder aan een steil oevertaluud en rondom de stek waar zich nu veel witvis verzameld. We beginnen boven aan het taluud te vissen op twee meter water. Dit heeft al vele verrassingen opgeleverd. We slepen steeds een stukje dieper. Op vier meter eindelijk de eerste aanbeet van vandaag. Een prachtige baars heeft de red-head butcher van Sando gegrepen. We zijn de afgelopen periode enorm verwend met grote baarzen, maar willen toch even de lengte van deze dikke stekelrover weten. Het meetlint stopt net achter de 45cm. Na een taaie ochtend, doet deze vis m’n maat weer stralen

Dan ben ik aan de beurt. Na een felle aanbeet probeert een zware baars zich kopschuddend van het boxertje te ontdoen. Wat ook lukt. Enkele meters verder wordt m’n lijn resoluut doorgesneden door iets scherps. Hoewel er floating op het doosje staat, zinken al de boxertjes en komt het plugje dus niet meer boven. Nadat ook Han een baars verspeelt, wordt het rustig. We besluiten de andere stek op te zoeken.

Ook hier weer even zoeken naar de diepte waarop de rovers zich ophouden. Het scherm ziet zwart van de vis. Vandaar dat ik een bulldawg in de steun mee laat lopen in de hoop een mooie snoek te kunnen arresteren. Een stukje verderop beproeft een verticaalvisser z’n geluk. Al op de tweede drift over de plek verspelen m’n maat en ik beiden een mooie vis, waarschijnlijk baars. Vlak erna is het wel raak en vangen Sando, Han en ik alledrie een mooie veertiger.

De salmo butcher is een superplug om gericht op baars te vissen op drie en een halve meter diepte. Niet alleen baars, maar ook kopvoorn en winde zijn er gek op. Sando en Han hebben deze plug inmiddels ook leren waarderen. Han is creatief geweest en heeft er zelfs zwarte dwarsstrepen op getekend. Niet geheel zonder succes, want even later strikt hij er een baars van 43 cm mee. Zo gaan we nog even door. We vangen geen aantallen maar wel vissen van formaat.

Han is creatief geweest

Han vist nog even door op de plas, terwijl Sando en ik de rivier opzoeken. Dezelfde stek en plan van aanpak als vanochtend. Tijdens de tweede drift is het raak. De oranje down deep huskyjerk blijkt weer een snoekbaarsverleider eerste klasse te zijn. De vis geeft flink tegengas. De stekelridder weet niet van ophouden en gaat er nog eens van door. Uiteindelijk moet de vis toch de meerdere erkennen in m’n maat.

We maken nog enkele driften over de stek, maar verder resultaat blijft uit. We nemen afscheid van Han, die nog een hele reis voor de boeg heeft. Ook wij varen terug richting haven. Het grindgat zit vol meeuwen. De witte bolletjes glijden soepeltjes over de golven die onze boot maakt. Als we de haven bereiken is de hele boot alweer opgeruimd.

stoere stekelridder