TotalFishing

Puerto Rico augustus 2015

De roggen van Gran Canaria

Door Lucky Luc Mom

Als je in augustus naar Gran Canaria gaat, ga je natuurlijk niet om op te bodem te vissen. Je zit dan midden in het trollingseizoen en er er is bijna geen boot die dit dan onderneemt.

Erg jammer overigens, want je kunt je ook in de Spaanse zomer ontzettend goed vermaken met deze bodemvisserij.

In de (meestal) kraakheldere Atlantische Oceaan waardoor Gran Canaria is omgeven is het prachtig vissen aan de oppervlakte maar ook op de bodem. Het is onmogelijk om er niets te vangen.

Vooral de grote roggen zijn een praktisch onvermijdelijke vangst op de bodem. Gelukkig hebben we toch weer een dagje een boot voor op de bodem weten te charteren. Op de bodem is het altijd prijs. En dat is wel zo leuk natuurlijk.

Op weg naar de bodemstek wordt er altijd even getrolld om geen vistijd verloren te laten gaan.

Is de rog wel een sportvis?
Over bovenstaande stelling lopen de meningen nogal uiteen. En iedereen heeft recht op zijn mening in deze natuurlijk, zolang je die maar niet aan een ander oplegt als de enige waarheid.

Is de rog wel een sportvis? Ik dacht het wel pfffff...Probeer het maar eens.

Ik heb altijd enorm plezier beleefd aan het vissen op de bodem rond Gran Canaria. Dat doen Yvonne en ik meestal in onze wintermaanden, want dat zijn de beste tijden daar voor op de bodem.

Twee keer zo breed als ik deze Rus, maar totaal uitgeput. Hij zou hierna gaan liggen en niet meer opstaan. De dag hiervoor vroeg hij nog aan de schipper of een rog wel genoeg weerstand kon bieden aan hem.

De temperatuur is ten opzichte van de hitte in augustus dan 20-25 graden, met meestal een lekker windje, dus dat is helemaal goed voor een Nederlander.

Yvonne vindt het vissen op rog met onze eigen lichte doch ijzersterke reishengel het allerleukst.

Ik kan u verzekeren dat als u eenmaal een grote rog aan de lijn hebt gehad dat u bovenstaande stelling zeker zult beamen. Ik heb gigantisch brede kerels non verbaal horen janken om hun moeder.

En de vele kleinere roggensoorten zijn ook hartstikke leuk zoals deze Duckbill.

Er zijn roggen die behoorlijk hard kunnen zwemmen, zoals de adelaarsrog. Die geven je gewoon een 'rondje' rond de gehele boot. Dan piep je wel anders.

Tussendoor een verrassende vangst van een grote zee-engel is natuurlijk super. Zelfs de zee-engel lacht erbij. Even snel op de foto en weer rustig retour bodem.

De ronde roggen en roggen met een spitse kop kunnen ook behoorlijk zwemmen. De gewone pijlstaartrog daarentegen is een ware gootsteenontstopper en gaat lekker breeduit liggen op de bodem met zijn moddervette lichaam.

Sommige roggen hebben geen stekel meer en kun je even zoenen. Dit is natuurlijk niet zoals het hoort!! De rog kan zijn stuk staart en stekel verliezen door natuurlijk maar ook door onnatuurlijk geweld. Dit laatste is natuurlijk uit den boze en verwerpelijk.

Ze kunnen een paar honderd kilo zwaar worden, dus dan kun je aan de bak met letterlijk powerliften. Alleen met constante zware druk komen ze van de bodem af. En dan mag je absoluut niet meer verzaken, want anders kan je helemaal opnieuw beginnen pfff.

Yvonne speelt graag gitaar tijdens het drillen van een grote rog.

De snelheid van een rog is natuurlijk onvergelijkbaar met een zeer snelle vis als een tonijn of een wahoo. Maar de brute kracht daarentegen is werkelijk reusachtig.

Maar het resultaat is een moddervette ronde rog. Deze ronde roggen zwemmen behoorlijk en daar had Yvonne dus weer mazzel mee. "Zo doe je dat nu Luc!"

Als je een keer vergeet op de slip van de reel goed te zetten buigt de meestal toch wel zware hengel (moet wel!) net zolang door totdat hij breekt. Ieder foutje wordt afgestraft met materiaalbreuk.

Bodemvisserij Gran Canaria onder vuur
Toen ik afgelopen augustus 2015 weer op Gran Canaria was, waren de regels omtrent de bodemvisserij enorm aangescherpt.

Aan boord van de Calrei te Mogan is zelfs speciaal landingsgereedschap ontwikkeld om de rog niet of zo min mogelijk te beschadigen.

Hoewel er natuurlijk regels moeten zijn om de (sport)vissen te beschermen, slaan ze nu toch wel wat door. Dit mede onder grote druk van een zeer extreme milieu-lobby. En extremisten zijn nergens goed voor, dat weten we allemaal.

Het apparaat, touw of handen worden in het spiraculum gedaan om de vis te landen. Het spiraculum is een keiharde benige holte die in verbinding staat met de kieuwen onderop de rog. Deze holle ruimte stelt de rog in staat om ook adem te halen als hij onder het zand ligt.

Die laten geen ruimte voor overleg met hun standpunten. Natuurlijk kan ik me ook vinden in stellingen dat je de vissoorten zoals bijvoorbeeld rog en zee-engel zeer zorgvuldig moet behandelen aan boord.

Met kortstondig de vingers in het spiraculum kun(kon) je even een leuke foto maken. De vis ondervindt hier, mits het goed gebeurt, geen hinder van. Dit soort foto's kunnen en mogen niet meer gemaakt worden. Ze mogen ook niet meer vertoond worden op de websites van de hengelsportcharters en ook niet meer in de portfolio's aan de haven op straffe van hoge boetes.

Daar moet vind ik ook meer energie in gestoken worden om de meestal al zeer ervaren schippers nog beter op te leiden in deze. Maar om het bodemvissen op bijvoorbeeld rog en zee-engel nu helemaal te verbieden gaat mij veel te ver.

Maar wat zal ik het missen mochten de regels nog scherper worden!

Als je met een stuk vis op de bodem vist op Gran kan je er donder op zeggen dat je er een rog aankrijgt. Je kunt bij je aas geen verbodsbordje neer zetten: 'Verboden voor rog en zee-engel'.

Maar regelmatig wist ik ook niet meer waar ik het zoeken moest en gutste het zweet van mijn kale schedeldak rechtstreeks in mijn ogen. Dan mis je toch wel wat haar.

Er heerst een waar ontmoedigingsbeleid in de haven van Puerto Rico ten opzichte van de schippers met betrekkng tot de bodemvisserij. Alle foto's van klanten met rog, zee-engel enzovoorts moesten verwijderd worden uit de portfolio's op straffe van hoge boetes voor de schippers.

Een waanzinnige pannenkoek die maar niet van de bodem af wilde komen.

Ook digitaal moesten alle foto's vanaf hun websites verwijderd worden. Ik als Nederlandse schrijver mag hier gelukkig nog wel over schrijven en foto's publiceren zonder de schippers daar in gevaar te brengen. Ik val niet onder de Spaanse wet maar onder de Nederlands wet in deze.

Ik hoop dat de regels op Gran Canaria niet verder doorslaan om de sportvisserij op de bodem te ontmoedigen. De totale sportvisserij op Gran Canaria komt hierdoor in gevaar. Want er zijn vanaf oktober tot ongeveer mei gewoon vele maanden waarin de schippers niet gaan trollen en met bodemvisserij hun brood moeten verdienen.

Goed omgaan met de vissen blijft het allerbelangrijkste zoals bij deze zee-engel. Met een goed beleid kan iedereen zijn brood blijven verdienen. Extremisme is uit den boze. Want extremisten sluiten zaken uit en zijn niet voor rede vatbaar.

Dat zou nogmaals erg jammer zijn, want door bijvoorbeeld een extra opleiding te geven aan schippers hoe humaan om te gaan met de diverse kwetsbare vissoorten zou een betere insteek zijn. Je zou je dan als schipper gewoon moeten kunnen kwalificeren voor een vergunning dat je op bepaalde vissoorten mág vissen.

Gran Canaria graag tot ziens! Zowel aan de oppervlakte als op de bodem.

Maar wat ik gezien heb in al mijn jaren op Gran Canaria gaat het bij de meeste schippers aldaar gewoon erg goed. Ze beseffen wel degelijk dat ze zo goed mogelijk moeten omgaan met deze kwetsbare vissoorten omdat dit een groot deel van hun broodwinning is.

Video op Youtube. De vangst van een pijlstaartrog van rond de 100 kilo zomer 2015 :