Op zoek naar Roofblei….
door Bob van Dongen
Vorig seizoen heb ik me voorgenomen om nog eens een dagje op roofblei te gaan vissen. Geboeid door de opvallende kracht van kleine roofblei als bijvangst tijdens het vissen op diklipharder en geïnspireerd door de vangstmeldingen en de foto’s op Totalfishing, moest ik toch ook maar eens actief op jacht naar grotere exemplaren van deze blanke rover.
Het is er niet van gekomen. Dat ik nooit eerder een poging heb ondernomen heeft vooral te maken met het gebrek aan stekkennis en de verhalen over het afvissen van kribben met een bootje. Teveel moeite als je ook op de Nieuwe Waterweg kan vissen zonder boot.
Tot twee weken geleden. Na een teleurstellend verlopen visdag was het tijd om iets nieuws te gaan doen. Eerst maar eens zoeken op Google maps naar de dichtstbijzijnde rivier. Een geheel nieuwe zoektocht was begonnen. Waar je vroeger op verhalen van behulpzame vissers af moest gaan en maar hopen dat je naar de juiste stek werd verwezen, daar kun je nu met behulp van internet zelf je eigen stekkeuze bepalen.
De Lek bij Jaarsveld ziet er van bovenaf goed uit. Je kan precies zien waar de rivier dicht langs de weg loopt en zo te zien zijn er meerdere kribben op loopafstand. Nog even de route uitdraaien en ik ben op weg. Was is het leven mooi! Nu nog een keer een navigatiesysteem aanschaffen.
Drie kwartier later rij ik de dijk bij Jaarsveld op. Een prachtig uitzicht over de kronkelende rivier, ik word er kinderlijk nerveus van. Snel de auto parkeren. Ik pak mijn hengel en visdoos uit de kofferbak en loop de dijk af naar de dichtstbijzijnde krib. Het smalle paadje naar de kop is overwoekerd met onkruid. Vanwege het mooie weer heb ik een korte broek aangetrokken. Verkeerde keuze. Voorzichtig loop ik het paadje op en bij iedere stap buigen er brandnetels naar binnen om mijn schenen en kuiten met gif te injecteren. Ik ben gek op de natuur.
Aangekomen aan de kop blijkt uit het kleurverloop van de rotsen dat het laag water is. Nooit geweten dat het getij zover landinwaarts nog invloed heeft. Bovendien staat er geen stroming, het water ligt er als een spiegel bij. De zon schijnt, de lucht is strak blauw, het is windstil. Een groepje ganzen trekt in V-vorm luid gakkend hoog over de rivier. Aan de overkant grazen paarden langs de oever. Een adembenende sfeer. Tijd om mijn hengel uit te gooien.
Ik besluit mijn blauwe Rapala jointed J07 aan de speldwartel te bevestigen die direct op de 8/100ste dyneema hoofdlijn zit. Volgens de verhalen hoef ik hier geen getande roofvis te verwachten. Maar ja, diezelfde verhalen vertellen ook over kolkende stroomnaden en die zijn er ook niet, evenmin als jagende roofblei die zich met grof geweld op het al evenmin aanwezige speldaas storten. Ik bedenk dat vissen met een popper, speciaal voor deze gelegenheid aangeschaft, de rust onnodig zou verstoren. Zou zonde zijn, het is genieten zo.
Uitwerpen en snel inhalen, heb ik begrepen. Ik werp een meter of dertig voor me uit en begin als een razende binnen te draaien. Ik ga systematisch te werk, begin aan de rechterkant, eindig aan de linker en herhaal het patroon. Na enige tijd vraag ik me af of er nog stroming in het water komt. Zou hier eigenlijk wel roofblei zitten? En waarom vliegen die ganzen naar het zuidwesten en niet gewoon naar het zuiden?
Dit is topsport, het zweet parelt na een tijdje op mijn voorhoofd. Als je niets vangt is het in ieder geval goed voor je conditie.
En dan ineens uit het niets, een enorme dreun op mijn hengel! Ho, wat krijgen we nou? Dit is geen normale aanbeet, hier probeert ‘iets’ mijn hengel uit mijn handen te rukken! Mijn toch al niet geringe hartslag verdubbeld spontaan maar het verwachte vervolg blijft uit. Zit hij er nog aan? Ja, dat wel, maar de vis laat zich zonder al teveel moeite naar de kant dirigeren. Maar die aanbeet! Die vergeet ik niet snel. Ik schat dat mijn eerste aan de plug gevangen roofblei nog geen 40 cm Lang is. Snel een foto, dan kan hij terug om uit te groeien tot een echte uitdaging.
Na nog een klein half uurtje vissen zonder aanbeet verkas ik naar een andere krib. Nieuwe kansen. Inmiddels begint het water te stijgen en zowaar beginnen er enige stroomnaden te ontstaan. Ik werp en draai me suf, en ondanks dat de roofblei nu ook actief aan de oppervlakte begint te jagen krijg ik geen enkele aanbeet.
Ik gooi weer richting de stroomnaden en draai tot vlak voor de steenstort binnen. Terwijl ik de plug omhoog zie komen stort een roofblei zich vanuit de diepte op mijn Rapala en duikt langs de rotsen weer omlaag. Ik schrik me het apelazarus! Mijn hengel kromt zich en een tijdje later ligt er een prachtige vis voor mijn voeten. Wat een schitterende vis! Het is geen wereldrecord maar voor mijn tweede roofblei is ruim 60 cm toch niet verkeerd. Ik besef dat mijn hobby er vanaf dit moment een nieuwe dimensie bij heeft!
Thuisgekomen laten de gebeurtenissen me niet los. Waarom heb ik deze vis niet eerder ontdekt? Waar komt de roofblei eigenlijk vandaan? Waarom wordt deze vis alleen in de (ruime) zomermaanden gevangen? Waar verblijft hij in de winter?
Een zoektocht op internet levert enige informatie op. Het oorspronkelijke leefgebied van de roofblei is het stroomgebied van de Donau. De oorsprong van deze rivier is in Zuid-Duitsland en de monding in de Zwarte Zee. Door het voltooien van het Main-Donaukanaal in 1992 en het aanleggen van vistrappen in de Rijn is het voor de roofblei mogelijk geworden naar het westen te trekken. Dat heeft dus niets te maken met een vermeende klimaatverandering, waar bijvoorbeeld de opkomst van de zeebaars verantwoordelijk voor wordt gehouden.
De trek van zomerzeevissen kun je nog verklaren, die van de roofblei wordt een stuk lastiger. Oost Europa is namelijk niet zo warm in de zomer. Hoger de Rijn of de Maas optrekken zou ze naar de Zwitserse of Franse Alpen leiden. Kortom, er valt nog veel te leren over deze intrigerende vis die roofblei heet…..
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
