Met vier man tegen een heilbot (deel 2)

 

 

Maar toch moeten we het even ernstig gaan hebben over de terminologie die ik gebruik om stekken onder water te beschrijven, want ik had het in deel één over een Bult, en dat vind ik toch vrij dom klinken. Eigenlijk zouden er meer woorden moeten bestaan om bulten op de bodem te beschrijven. In het woordenboek staan synoniemen als Bobbel en Verhevenheid, maar dat klinkt niet veel beter.

 

Gelukkig beschikt onze ervaren schipper Chiel over een uitgebreid vocabulaire aan rasechte schippers-vaktermen. Die heeft het over Bulten, maar ook over Hobbels en Bergjes, over Richels en Riffen en Kluitjes en Bobbeltjes en over Taludjes en Kuiltjes en Gaatjes en Sleufjes en Stroompjes en Kommetjes. 

 

Maar soms slaat 'ie wat door, want dan hoor je hem tijdens het kaartlezen iets onverstaanbaars brabbelen en als je dan vraagt waar hij het over heeft, dan roept 'ie luidkeels dat hij nog een paar "mooie Naadjes" en "interessante Gleufjes" weet te vinden!

 

Ik moet zeggen dat hij ondanks zijn schunnige taal de boot wel telkens exact boven de juiste stek manoeuvreerde en na de vertrouwde uitroep "vissen mannen!", werden onze shads vaak al meteen gegrepen, nog voordat ze de bodem hadden bereikt. Enne ... dat waren niet allemaal ukkies ! Maar,,,willen we méér en grótere kabeljauwen, of willen we eigenlijk liever een heilbot ?

 

 

Dan zullen we andere keuzes moeten maken. Ten eerste hoeven we dan niet op diepte te vissen en ten tweede moeten we een doorgang vinden waar het stroomt en waar de bodem bestaat uit zand, afgewisseld met wat plantenbedden.

 

Zo gezegd, zo gedaan. Dus een uurtje later zien we de lichte grafietstok van Chiel ineens vervaarlijk doorbuigen en als we dan de slip horen gieren, en gieren, en nog eens gieren... dan weten we: hier is een heilbot in aantocht !

 

 

Telkens weer dook de dikke deurmat de diepte in en dan stonden we elkaar glunderend aan te kijken en konden weinig anders doen dan wachten tot deze diesellocomotief was uitgeraasd. En eindelijk kon ik deze week mijn eerste plaat van een schitterende heilbot vastleggen. 

 

 

Ondertussen keek ik nog eens naar de natuur om ons heen en werd me extra bewust van de prachtige omgeving waarin wij dit spektakel mochten beleven. Ook daar doe je het voor.

 

 

De golven, de eilanden en de besneeuwde bergen die zich afteken in een bont blauwgroenwit lijnenspel, de felle zonnestralen die door een verre wolkenpartij heen prikken, de heerlijk frisse zeewind die door je uitgedunde haardos waait, de aangename sfeer van ...... 

 

 

"Héé hallooooó, kunnen we even bij de les blijven?! Ben ik in beeld? Er ligt hier namelijk een kneiter van een heilbot aan boord, die graag even op schoot en op de foto wil."

 

 

Maar wat is zo'n beest sterk èn glad èn zwaar tegelijk en wat heb je daar je handen vol aan. Cheers for Chielio !  

 

 

Thumbs up voor een heilbot van 112 centimeter! Gevangen aan kunstaas. Maar het duurde niet lang of Peter deed er een schepje bovenop....

 

 

Een keiharde aanbeet, een schitterende dril en... Bingo! Een heilbot van 127 centimeter die er wezen mag. Een klapperende platterik om trots op te zijn.

 

 

Zeg, even een vraagje ... Er zijn ondertussen inderdaad wel wat knappe vissen in beeld geweest,  maar waar blijft nou die heilige mega-bot van 147 centimeter die je ons beloofd had ??

 

 

Daarover vertel ik je alle details en meer in deel drie van dit verslag.

 

Geert Luinge