TotalFishing

Marc op Maandag 22

Portugal 2016 Alentejo kust (Deel 2) Een dagje mee met de Jig Pesca

Door Marc Borst. Foto's: Marc Borst en Petra de Boer

Vanaf de kant vereist de visserij dus enig specialisme en lokale kennis. Eens kijken of we niet toevallig een keer met een bootje weg kunnen. Rondbellen met lokale charterboten levert een tripje op met de Jig Pesca.

Schipper Jorge Bernardino heeft z'n vader meegenomen. En Petra komt ook gezellig meevissen. We gaan een ochtend op de bodem vissen, de boot geankerd. Het wordt een visrijke dag met een paar verrassingen.

Het is nog mistig als we om 07:00 uur in de vissershaven van Vila Nova de Milfontes arriveren. Deze ochtend varen er naast ons, nog twee sportvisboten uit. Op zee is de mist snel verdwenen.

Onderweg vertelt Jorge dat we geankerd boven een rotsbodem op een diepte van ongeveer 35 meter gaan vissen. Hij laat op de kaart alle verschillende soorten bodem in het gebied zien; zand, klei, rotsen. Hotspots tijdens diverse seizoenen.

In de zomer is hier van alles te vangen, vertelt hij. Veel soorten, vaak niet al te groot, maar verrassingen zijn altijd mogelijk. We komen onderweg een boten tegen die op sardines vissen. "Die boot daar komt uit het noorden. Hier zijn nog sardines", vertelt Jorge. "Aan de noordkant van Portugal zijn ze nauwelijks meer te vangen."

Na een uurtje varen liggen we voor Almograve, we kunnen het strand nog nét zien.

Eigenwijs als ik ben heb ik toch weer m'n eigen spul meegenomen. M'n karperhengel lijkt me uitstekend voor deze visserij. Maar ik krijg een hengel van Jorge in m'n handen gedrukt. "Probeer het eerst hier maar eens mee. Dit is een hele speciale hengel". Het is een telescopische boothengel (Barros) met een dun topje glasvezel, een feederachtige hengel.

De montage bestaat uit een tweehaaks paternoster met 150 gram lood. Gevlochten lijn op de molen met een voorslag van fluorocarbon. De haaklijntjes zijn 22/00mm fluorocarbon. Het aas bestaat uit rauwe garnalen, die je in stukjes aan de haak rijgt.

Het leuke van deze hengel is natuurlijk dat alle aanbeetjes via de gevlochten lijn en het dunne topje goed zijn te voelen. Het voelt echter een beetje aan de lichte kant, lichter dan mijn parabolische karperhengel.Na het bereiken van de bodem komen al snel de eerste tikjes. De eerste vissen dienen zich aan. Petra vangt een paar mooie makrelen en ik een paar groupertjes. Elke ingooi levert vis op, inderdaad veel soorten.

Wat zich ook al snel aandient is de zeeziekte. Er staat deze dag weinig wind. We gokten het wel zonder pilletjes af te kunnen, maar helaas… Maar de noordenwind en de hoge deining vanaf het westen geven de boot een redelijk nare 'swing'.

De enige remedie is de boel er uitgooien, blijven doorvissen, niet drinken en niet gaan zitten. En dan proberen wat brood te eten om er weer uit te kunnen gooien tot de zeeziekte over is.

Het vissen lukt me gelukkig nog net en de kuip begint zich al behoorlijk te vullen met allerlei soorten zeebrasems, makrelen, horsmakrelen en groupertjes. De boga's gaan terug omdat ze stinken.

Omdat er nu ook makreel is, gaat er een reepje aan de haak. "Makreel is goed aas voor Red Snapper", zegt Jorge. En verdomd, de eerstvolgende vis is een bescheiden, doch wel een Red Snapper. Vinkje erbij op het soortenlijstje!

Ook komen er nu een paar lommen* boven, geen vissen van Noorwegen-formaat, maar toch leuk die hier ook gevangen te hebben.

De hengel blijkt een krachtiger body te hebben dan ik dacht. De laatste telescoophengel die ik in de hand heb gehad in is zo'n zwabberding van 20 jaar geleden. "Ik doe er nu 25/00mm fluorocarbon met iets grotere haken aan," zegt Jorge.

Goed idee, want even later lijk ik vast te zitten, maar ook Jorge denkt dat het wel degelijk een vis is. Een zwaar gewicht dat af en toe een beetje beweegt. Jorge: "Ik denk een Conger, die nu tussen de stenen zit."

Er is geen beweging in te krijgen en er zit niets anders op dan de lijn stuk te trekken. Het slijm op de hoofdlijn bewijst dat het inderdaad een Conger was. Daar zijn die hengels en de onderlijn dus inderdaad te licht voor.

Even later komt er opnieuw een kans om iets zwaars naar boven te krijgen. Het beweegt wel en voelt massief, maar geeft eigenlijk weinig weerstand. "Voorzichtig draaien, misschien is het een octopus!" zegt Jorge.

Meter voor meter komt de zaak omhoog en het blijkt een doubletje van zeebrasem en…een octopus!

Weer een nieuwe soort voor het hengellijstje vissen buitenland! Niet verwacht zo'n jongen ooit aan een hengel te kunnen vangen.

Het is een mooie van een paar kilo. Ik heb nog niet eerder een levende octopus in de hand gehad en ik krijg een mooie doop.

Met sneetjes door de hersenen doodt Jorge de octopus. Deze verkleurt snel. "Even een nachtje in de vriezer, schoonmaken en dan een uurtje koken. Daarna bereiden", zegt Jorge. We gaan het doen. We zullen er uiteindelijk drie dagen van eten.

De volgende visjes blijven klein en de zeeziekte golft af en aan, maar verdwijnt niet.

Rond rond 11:30 uur kijken Petra en ik elkaar aan en we besluiten dat we het wel mooi hebben gevonden.

De viston zit meer dan vol en we geven de strijd tegen de zeeziekte op. Het is voor Jorge en z'n verder wat zwijgzame vader geen enkel probleem eerder terug te keren.

Een half uurtje later staan we weer aan de wal. In onze tas gaan de octopus, twee lommen, een red snapper, een horsmakreel, een zeebrasem en een paar gewone makrelen.