Lucky Luc op Zout 71: Noordwest Denemarken, provincie Thy, natuur- en visparadijs (1)

De provincie Thy (spreek uit Tu) is een stukje Denemarken dat ik op mijn vele trips naar Noorwegen eigenlijk steeds gepasseerd heb. Dan rijdt je meestal door naar de boot bij  Hirtshals en heb je gewoonweg even geen tijd om van deze - nu uit mijn persoonlijke ervaring - prachtige provincie te genieten.

 
Op de aankomstdag stond er een noordwest 8 te blazen, dus de petten moesten vastgehouden worden. Maar het huisje was top! Genoeg tijd om even bij te komen van de reis.
 
De afstand naar deze provincie is vanaf mijn huis te Avenhorn 950 km en dat vind ik acceptabel om te doen. Denemarken is een echt dichtbij (lees: alles binnen 1 dag of dagdeel reizen te bereiken) vakantie - en visland waar ik altijd verzot op ben geweest door zijn ruimte en rust die je hebt bij de visserij op de meeste plekken.

 
Je loopt vanuit je huisje zo door een groot heidegebied naar zee waar het heerlijk is.

Thy is dus bijna het hoogste punt in Denemarken en eigenlijk één groot natuurreservaat met echte naaldbossen en schitterende grote heidegebieden als je richting de kust gaat waar de vegetatie weer wat minder wordt. De weg langs het Limfjord, welke het grootste is in Denemarken, is schitterend. Soms weet je niet meer of het zoet of zout is waar je langs rijdt.

Onderweg word je begeleid op je reis in de maand mei door de zeer grote, felgele vlakken van de koolzaadvelden. Dit koolzaad wordt onder andere gebruikt om olie uit te persen voor biodiesel. De rest wordt voornamelijk veevoer.

Maar in ons geval was het wel degelijk zout! Yvonne en ik hadden onze uitvalsbasis vlak bij Hanstholm geboekt in het plaatsje Vigso. Er staan op het zeer uitgestrekte vakantiecentrum in deze plaats vele huisjes in verschillende soorten en maten. Allemaal ruim opgezet dus genieten geblazen.

Onze oosterburen hebben nogal wat achtergelaten terplekke, maar dit is voor de vis natuurlijk niet zo slecht. Iedere structuur in het water trekt vis aan. Voor fossielzoekers ondoenlijk om alle stenen te bekijken.

De zee is een kleine kilometer lopen vanaf het hoge duin en vanuit de meeste huisjes te zien. Deze kuststrook, met in het water nog de vele  gebombardeerde restanten van de bunkers van onze oosterburen, biedt zeer goede mogelijkheden op zeeforel en geep. Heerlijk dichtbij op loopafstand voor in de avonduren. Het betreft hier wel de Noordzee, dus het water moet dan al wel wat meer opgewarmd zijn dan in de naar binnen gelegen gebieden van Denemarken.

Mocht u naar het harde werken op de diverse mooi visplekken in de buurt nog een verkoelende duik willen nemen, dan is er een groot binnenzwembad aanwezig met alle gemakken van dien. Ons huisje op dit “Vigso Feriecenter” hadden wij dit keer geboekt bij www.dfb.nl waar ik eigenlijk mijn hele vissersleven al reizen bij boek naar Denemarken, maar ook regelmatig naar andere Scandinavische bestemmingen. Een zeer ruime keuze aan huisjes voor ieder wat wils en naar ieders portemonnee wat ook niet onbelangrijk is in deze tijd. 

Een prima uitvalsbasis dus nogmaals om deze Noordwestelijke provincie Thy van Denemarken te gaan ontdekken op visgebied. Op deze visvakantie werden wij vergezeld door Leonard Muys, een welbekende (van origine Belg, dus Nederlands pratend) visgids in Denemarken. Zijn verschillende websites, waaronder www.zeevissen-langeland.dk, bieden zeer veel informatie voor de Denemarken-reiziger en zijn een bezoek meer dan waard.

De pier bij Hanstholm

Ik had er al veel verhalen over gehoord, maar eindelijk kon ik nu dus zelf eens tezamen met Yvonne gaan vissen op deze visstek. Ik wist even niet wat ik kon verwachten, dus we zijn eerst maar eens de boel gaan verkennen.

De haringvissers aan de binnenkant van de noordelijke pier vingen een mooie portie vis bij elkaar.

Vissershaven Hanstholm (vele boottrips naar het  bekende “Gele Rif” waarover meer in deel 2) heeft zoals gebruikelijk bij een haven twee pieren die de haven beschermen. Onze eerste visdag gingen wij naar de noordelijke pier waar het in de beginstrook vlakbij de parkeerplaats van de auto’s behoorlijk druk was.

Maar daar had ik er in Nederland al voor mijn vakantie voldoende van omgetoverd  tot overheerlijke panharingen! Als u iemand niet aardig vindt noem hem dan gerust een “panharing” of met iets ervoor zoals grote, lelijke, vette, etc. etc. Een redelijk nette benaming lijkt mij voor iemand die u niet goedgezind is! In het Deens: Pandesild!

Op onze verkenningsmissie hadden we al gezien dat er aan de buitenzijde van de pier zeer goed platvis werd gevangen in de vorm van grote scharren (rond 30 cm was normaal), grote botten en schollen die goed van formaat waren maar in deze periode geen vlees bevatten dus onbruikbaar zijn voor de pan.

Yvonne en ik hadden onze zinnen gezet op de platvisvisserij die ons de hele dag heerlijk bezig hield.

Aan de binnenkant van de noordelijke pier (ik heb iets met deze pier haha) werden volop haringen gevangen door de altijd aanwezige Duitse vissers. Aan de lichte, witte verenpaternoster kwamen er vaak meerdere tegelijk binnen. Dit had ik voor onze vakantie al gedaan in Nederland en ik weet hoe bewerkelijk het geheel achteraf is qua schoonmaken en dergelijke, dus dat heb ik maar even laten schieten.

En we vingen scharren van een prachtig formaat.

De vangst van de haring ging gelijk op met het getij dus niet de hele dag door. Een leuke bezigheid hoor met een licht hengeltje. Maar onze zinnen hadden we nu meer gezet op de platvis. Aangezien we 1,5 kg zagers hadden meegenomen, professioneel in de turf verpakt door hengelsport Heerhugowaard, zaten we voorlopig in deze vier dagen vissen niet zonder aas.

Leonard Muys ging met de platvislepel aan de gang en ving mooie grote botten.

Een goede keus om wat mee te nemen, want het aas in Denemarken is nog steeds peperduur en zagers zijn maar zeer moeilijk te verkrijgen. En vooral op platvis is dit een prima aas wat je goed in stukken kan verdelen. Terwijl Leonard een film van ons maakte voor de Deense TV en voor YouTube, regende het bij ons platvissen.

Het bleef maar platvissen regenen en dat zorgde voor vele kromme hengels.

Door mijn werptechniek zat ik ver buiten de zone waarin de andere vissers visten, dus dat gaf mij een groot voordeel. Er kwam dan ook bij mij veel meer schar en schol op de kant dan bij mijn buurvissers die dichtbij voornamelijk bot vingen.

Met daaraan of een grote schar (grootste 36 cm) aan een stuk makreel.

Maar iedereen had het naar zijn zin, want het is een heerlijke, eenvoudige bezigheid dat “platvissen” wat iedereen doet ontspannen aan de waterkant. Het gebied bij Hanstholm staat wel bekend als een winderig gebied dus daarmee moet u wel wat geluk hebben.

…Of een gigabot van 40 cm.

Als de wind hard uit de noordhoek staat, sluit een Deense bulldozer de pier af met een betonblok zodat u er niet zonder halsbrekende toeren meer op komt om verdere ongelukken te voorkomen. Maar dan is er in dat geval altijd nog de wat kortere, westelijke pier die in dat soort gevallen opengaat door een betonblok die daar dan wordt weggehaald.

Of een van de vele goede formaat schollen die helaas te mager waren in deze periode om mee te nemen.

Bij rustig weer zijn ze natuurlijk beide gewoon open en bieden ze allebei zeer goede vismogelijkheden. In het begin van de noordelijke pier kunt u vrijuit vissen. Verder op de pier is er een behoorlijke muur waar je in principe gemakkelijk overheen kunt vissen, maar u ziet dan niet dat u uw vis binnenhaalt.

Twee scharren tegelijk was vrij normaal…

… Zodat we binnen korte tijd al een leuk bakzooitje bij elkaar hadden gevangen.

Een trapje biedt dan uitkomst als u echt rustig wilt staan, want niemand doet dat eigenlijk. Bij harde wind natuurlijk af te raden.

En daar moesten we even van bijkomen natuurlijk!

En Leonard maar filmen!

Op de tarbot met platvislepelkoning Leonard

Onze visstek voor de tarbot lag niet in de provincie Thy, maar nabij het veel zuidelijker gelegen Esbjerg. Een flink stuk rijden dus, maar dit is de enige stek in Denemarken waar je gericht op tarbot kunt vissen.

Leonard doet het even voor hoe het moet, maar de vis bepaalt!

Ik had al meerdere tarbotten zien langskomen op mijn computer dus ik was best wel benieuwd naar deze stek. Leonard wist het laatste stukje de weg naar de strandopgang en zo reden we gewoon met de auto het strand op. Op zich al een hele belevenis want dat verwacht je niet. De meeste Deense vissers vissen hier met platvislepel of kleine loodjes met daarachter een hele zandspiering of een strip makreel.

En ook Morten kan er wat van.

Bij groot aas is een extra dreg geen overbodige luxe en zelfs een must. Het is voor de Denen een zeer ontspannende bezigheid door hele stukken strand af te lopen met hun lichte hengels op zoek naar de grote tarbot die daar gewoon voor je voeten verblijft. Het gebeurt niet zelden dat je gewoon op de vissen trapt, want ze zitten vaak maar tien (!) meter uit de kant.

Ik had de zwaardere stokken ook maar meegenomen om deze met vis te beazen, want dat gaf mij nog een extra kans dacht ik. Nog even kennisgemaakt met de mannen van www.fladfisk.dk, een bevlogen groep Denen die alleen maar op deze manier en voornamelijk op platvis vist.

De Deense platvisfanaten! Met de auto het strand op hartstikke leuk!

Daarna ging iedereen lekker zijn eigen gang op dit immense strand. Best wel drukker dan verwacht uit de verhalen van Leonardi, maar door te vissen met normaliter 1 hengel ruimte voor zeer veel mensen. Yvonne en ik vingen op de grote hengels voornamelijk botten en botjes. Het bleek dat de tarbotten maar een bepaald gedeelte van het getij gaan azen en daar dien je dan wel gebruik van te maken.

Geinige visserij hoor met de lichte hengel. Volgens Yvonne zag ik er hier uit als “broekmans” in mijn nieuwe hoge en dikke PVC-waadpak van MacFishing. Top!

Je moet een beetje geluk hebben met het formaat van de vis, maar mijn Deense buurman haalde er toch een prachtige tarbot uit vlak voor mijn voeten (kwam deze op de lucht af ?)  nadat hij er daarvoor een enkele joekel had verspeeld. Stampvoetend en hoofdschuddend stond hij naast me. Ik had zijn hengel krom zien gaan maar ook weer recht zien springen doordat de grote tarbot op het laatst nog een zeer sterke run nam.

Wij moesten het doen met een kleinere tarbot, maar de eer was gered gelukkig! Het blijft vissen, want anders had het wel “vangen” geheten!

Ik heb dit zelf ook eens meegemaakt op een Noors fjord en de galmen van mijn gefoeter zijn daar nog te horen denk ik. De tarbotten zijn hier echt van groot formaat en er valt niet mee te spotten. Vissen van 3 tot 7 kg zijn niet ongewoon, dus daar dient je materiaal op berekend te zijn. Een foutje en je kunt het schudden.

Mijn Deense visbuurman ving er eentje van 50 cm om van te watertanden. Maar het is dan ook “hun” visserij waar ze goed in zijn.

Gelukkig vingen wij nog 1 kleinere tarbot dus de eer was gered. Heerlijk gevist deze dag maar ik had er persoonlijk iets meer van verwacht qua visserij welke natuurlijk wel heel leuk is, maar je dient wel op het juiste moment aanwezig te zijn en dan moet je het ook echt doen ook in die korte periode.

En als je die ziet vangen kun je bijna niet stoppen en blijf je het proberen.

De Denen weten natuurlijk als geen ander wanneer ze daar aanwezig moeten zijn en die wonen daar veelal in de buurt dus die geven ons als gastvisser in hun gebied veelal het nakijken.

Zelfs de “cracks’’ konden er op onze visdag maar een enkele vangen, dus we waren al blij met het redden van de eer. Tarbotvissen is werken geblazen en afstanden afleggen!

Maar als u in de buurt bent zeker de moeite waard! Weer een ervaring rijker!

LET OP:
Wees u ervan bewust dat u ook voor de zee in Denemarken visvergunning nodig hebt. Deze kost voor een heel jaar zo’n 16 euro en is onder andere verkrijgbaar bij de VVV’s en postkantoren. Hier kunt u tevens informatie krijgen over de minimummaten van de zeevis die wat anders liggen dan bij ons. De Denen geven  hoge boetes, dus dan bent u in ieder geva l op de hoogte!

Volgende week in deel 2: Bootvissen op het Gele Rif en strandvissen bij Hanstholm.

Visgroet van Lucky Luc Mom