TotalFishing

Lucky Luc op Langeland (Denemarken)

Door Luc Mom

Na het platviskamioenschap te Lolland had ik nog de kans om tezamen met Leonard nog een aantal heerlijke visdagen te beleven op Langeland. Vismaat Leonard Muys heeft daar gewoond dus hij heeft daar veel contacten zodat er altijd een onderkomen te vinden is.

Een oud huisje maar van alle gemakken voorzien, inclusief fileertafel onder de carport. Geen klagen dus!

Dit keer verbleven we zelfs in zijn letterlijk oude huis (1838). Het huis was gebouwd voor Leonard zijn lengte, want ik kon bijna mijn hoofd door het plafond steken. Dus oppassen geblazen voor Luc anders zou hij letterlijk tegen de lamp lopen.

Helaas bleef het weer niet al te best op Langeland zodat ik de beste kantstekken en de mooiste plekken vanuit mijn ervaring aan de oostkant aldaar niet heb kunnen bevissen. De eerste dag was het dus zoeken naar een plek in de luwte aan de westkant van Langeland.

Leonard gaat met de platvislepel aan de gang bij Dagelokke aan de westkant waar het getij helaas niet mee zat.

Ik weet uit ervaring dat die kant over het algemeen erg ondiep is. En nogmaals, het is erg lastig om je van de getijden op de hoogte stellen ter plekke omdat die zeer onduidelijk zijn op Langeland en afhankelijk zijn van de weersomstandigheden. We gingen dus eerst even een paar plekken af met de auto om te verkennen.

Best wel een mooie plek en dus toch een poging gewaagd.

Met name wist ik dat Ristinge Klint een hele mooie stek was voor platvis, maar toen we daar aankwamen stond de wind en regen er toch behoorlijk op en was het niet echt aangenaam. Toen naar boven gereden naar Dagelokke wat bij HW een mooie stek is voor de platvis maar toen wij daar aankwamen stond het water veel te laag en waren we kansloos ondanks een verwoede poging die we voor ons gevoel wel moesten ondernemen, want anders was de rit voor niets geweest.

Daarna terug gereden naar Rudkobing, waar ik dieper water kon bereiken en enigszins uit de wind kon vissen.

Toen wist ik nog dat ik dieper water kon bereiken vanaf de kant bij Rudkobing. Toen we aankwamen zaten er een aantal Duitsers met maïs en regenwormen te vissen. Waarschijnlijk op ‘zeebrasem’ haha. Kansloos dus. Ik zag meteen dat er een pittige stroom stond dus de zwaardere stokken maar gepakt.

Praktisch meteen raak! Een zeer grote en moddervette bot van 48 cm en 1.3 kg zwaar pakte mijn aangeboden zager.

Eerst met 1 hengel maar proberen of het gaat. Heerlijk riant achter een boothuis gezeten aan de kade dus op dat moment een superstek omdat die visbaar was. Binnen vijf minuten ging de hengeltop zwaar krom en had ik duidelijk een zeer zware vis aan de lijn. Het bleek een van mijn grootste botten te zijn die ik in Denemarken gevangen had (grootste is 58 cm te Nyborg).

De volgende dag eropuit met een van de vele zeer goede boten van Ibi te Spodsbjerg.

Deze was 48 cm lang en daarmee had ik een goede gooi kunnen doen naar het kampioenschap te Lolland. Het kan verkeren. Er volgden nog vele botten op die plek maar niet meer zo groot als de eerste. Maar toch even gevist want anders wordt ik onrustig door de viskoorts van binnen!

Ik wist dat er nog een groep bekende vissers van mij op Langeland waren en ze logeerden bij Spodsbjerg, dus vlakbij. In de avond kennis gemaakt met Sander en Rob van Bilsen, Martin Vernout en Henk. De mannen hadden een betere keus gemaakt dan wij deze dag en hadden bij Gulstaf gevist.

Verdeeld over twee boten opstomen richting Lolland voor een lange drift.

Niet zomaar een plek waar je even komt, want je moet een flink eind lopen vanaf de auto met je spullen en dat is niet voor iedereen weggelegd. Ze bleken precies in een knik van de duinen uit de wind te hebben kunnen staan en hadden heerlijk zitten vissen en leuke maatse gullen gevangen.

Het feest kon beginnen en de hengel van Henk stond gelijk krom.

Dit tot onze verbazing want wij hadden gedacht dat die hele zijde pal in de wind moest liggen. Maar ze hadden op de computer de heleboel uitgevogeld en ze hadden dus een praktische voorsprong op ons, want wij moesten het met een platte kaart doen. Ze hoorden van onze belevenissen met het driftend vissen op platvis wat zijn nog niet hadden ondernomen en wilden dit ook wel eens beleven.

Meteen twee dikke scharren. Dat gaat lekker!

Tevens had Leonard ze helemaal gek gemaakt met zijn tarbotverhalen dus ze zullen die nacht ook onder de dekens wel een aanbeet gehad hebben! Ze hadden twee goede Limbo 5.20-boten gehuurd bij Ibi te Spodsbjerg, dus daar kon op beide boten nog wel een mannetje bij. Ik had nog veel zagers over van Lolland en ter plekke ook nog weer extra gekregen, dus de deal was een dagje meevissen in ruil voor aas. Superdeal!

Martin pakte de grootst schar en die was ver in de 40 cm!

Afgesproken om 8.30 uur bij de parkeerplaats bij Ibi en toen kon het feest wederom beginnen. Er stond nog steeds een straffe wind pal op de oostkust van Langeland zodat we hadden besloten om wederom richting Lolland te varen en ons weer af te laten driften naar Langeland. Dat zou volgens de Deense visser en huidige eigenaar van het huis van Leonard, Anders Olsen, de beste optie zijn.

Knokken met een sterk zwemmende (dus geen schar!) vis. Wat zou het zijn?

En als zo’n bekende visser ter plekke dat zegt, zou ik het gewoon maar doen! Eerst 45 minuten opstomen dus en toen maar meteen de driftzak overboord gezet om de drift enigszins te vertragen. Het begon meteen scharren te regenen bij iedereen en het werd weer een waar scharrenspektakel op de boot.

Een prachtige bot van 44 cm. We hoopten natuurlijk op wat anders.

Wat is het toch een heerlijke bezigheid om de scharren vanuit het handje te voelen aanbijten aan je aas. En ze hadden echt een prachtig formaat en waren moddervet dus ik zag ze al weer badderen in de schuimende jacuzzi, zijnde mijn pan gevuld met zonnebloemolie en roomboter. We driften met beide boten gelijk op richting Langeland en iedereen had een flinke portie vis. Ook al bleek onze drift vanaf die kant achteraf iets gelukkiger te zijn.

De scharrenregen bleef maar aanhouden en ook aan de halve zandspiering hele vette scharren. De zandspiering waar ik de gehele dag onderaan de paternoster d.m.v. een sleeplijn mee viste was eigenlijk bedoeld voor een tarbot of griet.

In de middag nam de wind iets af dus toen voor Langeland voor anker gegaan en na een trage start gingen we toen gewoon verder met vangen ook al is de ankervisserij altijd wat minder spannend dan driftend omdat je dan niet weet wat je tegenkomt op de verschillende dieptes.

De scharren waren letterlijk om op te vreten!

Dankzij de zandbodem en hooguit wat ‘palinggras’ en wat ander wier is deze driftende visserij prima mogelijk ter plekke. Met een voldaan gevoel en een gigazak vol met grote scharren stapten we allemaal van de boot af. Mijn zak met vis woog vuil bijna 10 kg en die van Martin en henk 15 kg.

Je hebt niets aan dat getal maar ik moest het voor mezelf gewoon even weten omdat de vangst zo goed was. Helaas alleen maar een paar grote botten als bijvangst en geen schol, tarbot of griet waar we op hoopten.

Op een gegeven moment bleef het maar hard regenen en we hadden genoeg gevist en gevangen dus terug naar de haven.

Ik ben blij dat we konden aanmonsteren bij deze bekenden van mij en het heeft ons een geweldige visdag bezorgd. Nogmaals dank daarvoor mannen voor jullie sociale opstelling. Gelukkig heeft die ook jullie weer een platte ervaring rijker gemaakt.

Veel langer ben ik niet gebleven op Langeland want het weer en de wind bleef maar pittig uit de verkeerde hoek komen. Soms zit het mee en soms zit het tegen. Maar met een voldaan gevoel rustig weer de 800 km naar huis gereden en onderweg nog een half varken in de vorm van een gigaschnitzel opgegeten langs de Duitse baan.

Nog wel een paar scharren schoon te maken maar onder genot van een biertje is dit goed te doen en hoort dit nu eenmaal bij de visdag.

Ik kom zeker weer terug op Langeland omdat het een zeer bereikbare mooie visplek is en de vis is daar op dit moment groter dan op de Kleine Belt waar ik veel heb vertoeft. In het juiste seizoen en op de juiste diepte en plek kun je er ook prima op de gul vissen.

Sander van Bilsen pakte de volgende dag een mooie griet! Die had ik graag gewild Sander, want die zit nog niet in mijn platvisverzameling. Maar hij is je gegund! Top!