TotalFishing

Les op de Malediven

Door Lesley Kooistra

Na bijna een jaar een hengelsportzaakje te runnen was het tijd voor een welverdiende vakantie! Ik heb van m’n hobby mijn werk gemaakt dus moet er in de vakantie natuurlijk ook gevist worden! Voor de Kerst wilden we weg (ik, mijn vriendin en onze dochter van 2). Het moest er ook heerlijk warm zijn en we kwamen uit bij de Malediven. In de folder van het reisbureau zag het er prachtig uit!

We kwamen uit bij de Malediven.

Daar gingen we dan en bijna konden we niet op tijd weg omdat alle vliegvelden in Europa door de sneeuw gesloten waren. Na een lange vlucht van bijna 10 uur kwamen we aan op het vliegveld. Eenmaal uit het vliegtuig liepen we tegen een muur van 30 graden aan, heerlijk! Na die kou van Nederland was dit een welkome afwisseling!

Met een speedboot (met 2 keer 200 pk buitenboordmotoren) waren we in een mum van tijd bij ons eiland,“Chaaya Dhonveli Island”. Dit was toch wel hét paradijs! Precies zoals in de brochure stond van het reisbureau.

“Chaaya Dhonveli Island”

Palmbomen, hagelwitte stranden en een zee met alle verschillende kleuren blauw/groen zeewater die je je maar kunt voorstellen. Ons huisje stond precies aan het water en erachter was een verhoogd muurtje gemaakt met daarachter weer een soort strand van koraal, steen en rotsen wat langzaam dieper werd.

Kristalhelder water vol met allerlei bontgekleurde vissen waar je ook keek. De ene dag zag je dolfijnen voorbijkomen, de andere dag een paar mantaroggen. Dit was fantastisch om te zien!

Iedere kamer met hetzelfde prachtige uitzicht.

Het eerste wat ik uit mijn koffer pakte waren mijn hengels; een 4-delige 50-ponds hengel voor het zware werk en een 6-delige spinhengel van 3 meter met een werpgewicht van 50 tot 100 gram. Flinke stevige molen erop met 30-ponds nylon en een spoel met 100-ponds dyneema extra erbij.

Ik wist niet precies wat ik hier kon verwachten, maar had gelezen over trevally’s die hier te vangen zouden zijn. Met grote poppers werd hierop gevist en dit had ik nog nooit gedaan, maar had er wel voor de zekerheid een paar meeggenomen. Bij mijn eerste worp deed ik er een zilver kleurig lepeltje aan.

Overal zag ik verschillende soorten vis maar niets had interesse in m’n lepeltje die ik steeds maar weer ingooide en rustig terugviste. Dan maar een andere tactiek. Ik gooide in en hield de top van mijn hengel onder water en haalde zo snel als ik kon, met af en toe een ruk aan mijn hengel, de lepel binnen en opeens stond de hengel krom tot in het handvat!

Een ongelooflijke kracht aan de andere kant van de hengel trok meters lijn van de molen! Een bluefin trevally had mijn lepel gegrepen en wat een kracht had die vis! Na een leuke dril lande ik de vis bij zijn staart en stond te kijken naar het formaat van de vis, ik schatte hem op zo’n 40 cm. Dit kon niet… de vis moest zeker een meter groot zijn. Hoe kon dit visje mijn hengel zo kromtrekken? Ik vond dit te gek, zo’n vis met zoveel kracht! Dit beloofde wat voor de komende dagen.

Elke dag viste ik ‘s ochtends en ‘s middags wel even een uurtje. Vooral met een handlijntje vanaf de kade in het haventje (vissen vanaf het eiland was eigenlijk verboden) met brood, vruchten en stukjes vis ving ik de ongelooflijkste vissen. Alles had tanden, stekels en de mooiste kleuren of vormen.

Aparte kleuren…

....vaak met stekels….

..... of grote ogen ....

.... met kleine, venijnige tandjes….

.... en nog apartere kleuren…

Mooi gekleurde baarzen of zeer vreemd gevormde rifvissen die stuk voor stuk zeer sterk voor hun grootte waren. Af en toe kreeg je geen kans om de vis te landen, dan hadden de jonge rifhaaien of de trevally’s je vangst al te pakken en haalde je soms alleen nog een stukje kop binnen.

Maar leuk was het wel, je viste vooral op zicht. Je kon tot wel 5 meter onder water alles duidelijk zien. Dan schrok je wel eens als je opeens een murene van bijna 2 meter uit de rotsen zag komen om ook een stukje vis van je af te pakken.

De murene kruipt voor je neus voorbij.

Een paar dagen na de vangst van mijn trevally ging ik het voor het eerst met een popper proberen. Ik gooide de popper in en begon hem met rukken binnen te vissen. Na wat pogingen was ik er wel achter dat dit een zeer actieve vorm van vissen is bij minimaal 30 graden in de volle zon. Ik gooide nog maar eens in en gaf gelijk een ruk aan de hengel toen de popper het water raakte. Bijna direkt werd mijn hengel bijna uit mijn handen gerukt en schreeuwde mijn molen het uit!

Onvoorstelbaar harde vechter.

Een 100 meter lijn werd makkelijk van de molen getrokken. Ik draaide de slip zo dicht mogelijk en hoopte maar dat mijn lijn het kon houden. De vis was niet echt onder de indruk en trok nog steeds onverminderd lijn van de molen. Een paar vakantiegangers kwamen verwonderd dit schouwspel bekijken, ik met een hengel in de hand die niet krommer kon staan en een molen die nog steeds lijn bleef geven alsof er geen slip op stond.

Ik wist dat er 500 meter lijn op de molen zat, maar er was al zeker meer dan de helft vanaf en opeens veerde mijn hengel terug en was de lijn slap… Los! De vis was waarschijnlijk de diepte gaan opzoeken en had mijn lijn doorgeschuurd op het koraal. Jammer zeg! Ik heb niet eens kunnen zien wat het was. Wel kreeg ik van het resort een waarschuwing dat vissen vanaf het eiland verboden was en daar een boete op stond van 500 dollar!

Een paar dagen later boekte ik een biggame visboot om toch lekker een dag daar te gaan vissen. We vertrokken ‘s ochtends vroeg en begonnen met slepen met kunstaas en al gauw hadden we de eerste vis binnen, een leuke wahoo! Nadat het een tijdje stil was wilde ik toch maar weer met de popper gaan vissen, vooral met de gedachte aan die die laatste vis die ik verspeelde.

Ik vroeg de kapitein waar we de meeste kans hadden om met de popper wat te vangen. Hij ging met de boot naar wat plekjes en zocht wat scholen aasvis. Hoe hij het zag weet ik nog steeds niet, maar hij wees naar een plek waar ik een beetje heen moest gooien, en elke keer als mijn popper het water raakte sprongen er overal verschrikte vissen uit het water. Daar onder die scholen vis moesten de trevally’s jagen.

Na flink wat worpen zag ik onder mijn popper een grote, donkere schaduw! Elke keer als ik een ruk aan mijn hengel gaf schoot de vis naar de popper om dan toch net niet aan te vallen. “Een zeilvis!” riep de kapitein en ik gooide nog een paar keer de popper in de buurt van de vis. Hij volgde mijn aas wel maar vond hem niet lekker genoeg om in te bijten. Jammer, maar wel leuk om te zien hoe de zeilvis elke keer achter mijn popper aan ging.

Een stuk verderop zag de kapitein weer wat aasvis en riep tegen mij welke kant ik op moest gooien. Ik haalde mijn popper met flinke halen in toen plotseling het water ontplofte! Vrijwel direct werden er weer meters lijn van de molen getrokken! Dit keer had ik de 50-ponds hengel met 100-ponds dyneema in mijn handen. De vis leek er echter niet van onder de indruk…

Naast vele vissoorten ook andere fauna.

Met de slip zo goed als dicht gedraaid trok hij nog steeds moeiteloos lijn van de molen, het voelde alsof ik een stoomlocomotief had gehaakt! Wat een kracht had deze vis! Na toch zo’n 200 meter lijn van mijn molen getrokken te hebben, ging het toch al wat minder snel. De vis ging naar beneden en zocht de diepte op.

Toch kreeg ik hem bijna geen meter omhooggetrokken. Elke keer als ik hem uit alle kracht een beetje omhoog trok, trok de vis weer talloze meters lijn mee naar beneden. Na een tijdje begon ik toch een klein beetje grip op de vis te krijgen. Het werd tijd ook, mijn armen begonnen al aardig te verzuren en ik wilde per se vissen zonder drilgordel.

Nu begon de vis langzaam naar boven te komen. Ik moest uit alle macht trekken en zag in de diepte een zilveren schim naar boven komen en elke keer als ik dacht; nu komt hij!..., trok de vis weer een tiental meter lijn naar beneden en begon het spelletje weer opnieuw.

Eindelijk konden we hem landen en zag ik wat het was, een giant trevally! Een prachtige vis, zilvergrijs met een hoge rug en een grote kop. Nu kon je goed zien waarom ze deze vis de bulldog van de oceaan noemen! Trots poseer ik met de vis voor de camera. Wat een vis en wat een kracht heeft dit beest!

Wat een vis en wat een kracht heeft dit beest!

Vissen met de popper is echt hartstikke leuk, dit ga ik zeker vaker doen. Een actieve manier van vissen en vaak zie je de aanbeet ook nog eens. Later die week zie ik een bluefin trevally tot drie keer toe mijn popper aanvallen voordat ik hem haak. Dit is echt fantastisch om te zien en elke keer sta ik te kijken wat voor kracht er in zo’n vis zit.

Heb verschillende vissen zoals dorado’s, zeilvissen en nijlbaarzen gevangen, maar denk toch dat de trevally voor zijn grootte en gewicht één van de sterkste vissen is. Mijn volgende vakantie wordt vast en zeker een bestemming waar deze vissen ook voorkomen.

We kijken terug op een geweldige vakantie!