Kunstaas Perfectioneren deel 2

 
Kunstaas Perfectioneren deel 2

door Eddy te Mebel

Puntje op de i
In kunstaas perfectioneren deel 1 heb ik mijn mening gegeven over het wel of niet betrouwbare fluorcarbon. In dit deel zal ik uitleggen waarom mijn voorkeur uitgaat naar het oude vertrouwde staaldraad die ik vervaardig zonder sleeves.

Geplastificeerd  staaldraad ´´smelten´´
Het woord ´´zonder´´ heb ik onderstreept omdat ik ook niet zo´n voorstander ben geweest van sleeves. Een onderlijn die al regelmatig gebruikt is kan net boven of onder de sleeve afbreken. Dit heb ik helaas zelf als eens mogen ervaren. Gevolg was: snoek weg, plug weg, alles eraf. En als ik ergens een gruwelijke hekel aan heb, dan is dat wel een snoek die achterblijft met een stuk kunstaas in zijn bek.  Ook hier moest dus een oplossing voor komen en al vele jaren maak ik nu gebruik van onderlijnen die ik nu hieronder ga beschrijven.      
  
   
                                                                                                              
 Het vervaardigen van deze onderlijnen is super eenvoudig.   Ik neem een stuk geplastificeerd staaldraad van 10cm. langer dan de gewenste lengte.  Beide uiteinden buig ik 5 cm. om. Ik draai deze omgebogen 5cm. een paar omwentelingen om de onderlijn en hou het geheel even boven een vlammetje. Net zoveel totdat het plastic aan elkaar smelt.
 
Niet te lang op 1 plek boven de vlam houden, want dan vliegt het geplastificeerde in brand. Dan krijg je een kaal staaldraadje.  De meeste vissers denken dat dit niet sterk is, maar het is eenvoudig gezegd: supersterk en niks geen sleeves, knopen of wat dan ook. Het ziet er ook nog eens mooi glad afgewerkt uit.

Op de foto´s is duidelijk te zien hoe je dit moet aanpakken. Als je een cross-lock of wartel wilt monteren , moet je die voor het smelten er bij aan hangen. Nog nooit heb ik hier problemen mee gehad, het enigste nadeel van staaldraad is dat het na een aantal vangsten wel eens iets kan gaan kinken, maar dat is al lang bekend van staaldraad.


Dubbele splitringen.  
Voor veel roofvissers bekend, maar ook voor velen is het nog niet bekend dat haken vaak te klein of te dicht onder het (dikke) kunstaas hangen.  Hierdoor krijg je meer missers en dat proberen we natuurlijk  te voorkomen. Als de dreggen te klein zijn is het natuurlijk eenvoudig om er een maatje groter aan te zetten of dreggen met een iets langere steellengte.

Als je die niet hebt is er nog de mogelijkheid om  extra splitringen te monteren. Hierdoor komen de dreggen een stuk verder onder- of achter de plug te hangen. Zorg er zoveel mogelijk voor dat de haken elkaar niet kunnen pakken. Er is niks zo vervelend wanneer telkens tijdens het werpen de haken in elkaar gaan hangen. Krijg je dan toevallig ook nog eens een aanbeet, dan kun je het helemaal schudden.

Slappe- of stugge shad.
Als ik in een hengelsportzaak sta en denk weer eens zonodig wat shads nodig te hebben, dan kijk ik eerst of het een slappe- of stugge shad is. In het verleden heb ik me wel eens vergist in een mooi uitziend kunstaas, wat in werkelijkheid helemaal niks bleek te zijn.  Pak de shad die je aan wenst te schaffen vast bij zijn neus en hou deze met zijn staart recht omhoog.

Als deze recht omhoog blijft staan dan leg ik deze maar snel weer terug in het schap. Een mooie soepele shad moet in  mijn beleving ongeveer 180 graden gebogen gaan hangen, dan zit het meestal ook wel goed met de zwemactie.  Ook is het wel mogelijk om een shad die iets te stug is even te koken. De meeste shads worden er wel iets soepeler van, maar ze zijn er ook die je een uur kunt koken en nog stug blijven.  Iets om eens over na te denken……..

Kunstaasredder zelf maken.
Tegenwoordig liegen de prijzen van goede kunstaasredders er niet om. Neem bijvoorbeeld eens de welbekende JJ kunstaasredder.  Kost veel geld, maar verdient zijn geld snel terug. Toch is er een goed alternatief voor  € 8,- bij de boerenbond. Wie een klein beetje handig is kan van een karabijnhaak (groot model) een goede kunstaasredder maken. 

Deze is zonder loodverzwaring zelfs nog iets zwaarder van gewicht dan de originele kunstaasredder met loodverzwaring. Ook de diameter en het ovale gat is iets groter, zodat het steeds groter wordende kunstaas van tegenwoordig er goed mee los te krijgen is.  De kunstaasredder op de foto gebruik ik nu zo´n anderhalf seizoen en met succes. Ook is deze nog makkelijker aan de dyneema lijn te haken met bv. koude vingers.                                                              

Veel succes met de tips en de opening van het nieuwe seizoen!

Klik hier voor Kunstaas perfectioneren deel 1