TotalFishing

SOROYA, Visparadijs in Noord Noorwegen (2)

Door Joop Folkers

Misschien kunnen jullie je het spectaculaire Soroya verslag van Marc van Roie van vorig jaar in Zeehengelsport en op Total Fishing nog herinneren? Hierin beschreef hij de ongekende kabeljauwvangsten rond het eiland Soroya. Een eiland, waar je gewoon de vis van je leven nog tegen kunt komen.

“Soroya een idylisch vissersdorp gelegen aan de visrijke Vestfjorden”

Een eiland gekenmerkt door schoonheid, ongekend mooie stranden, afgewisseld door grillig gevormde meest kale bergen. Het uitgestrekte Soroya kent naast een klein vliegveld en een ferry verbinding slechts een doorgaande weg. Deze weg de 882 genaamd vormt de enige verbinding tussen Hasvik en Sorvaer. Het was dan ook in Hasvik waar ons Soroya avontuur startte.

Eerlijk gezegd zag het weer er nu niet direct aantrekkelijk uit. Dit was mede te wijten aan de druilerige regen en laag hangende mistslierten, die zich als grote proppen watten rond de hoge toppen van de bergen hadden gevestigd. Na een soort spookrit van een krappe 40 minuten over de relatief smalle kronkelweg bereikten we Sorvear. Kortom, onze eerste kennismaking met Soroya was er nu niet een om direct over naar huis te schrijven, maar dat dit snel zou veranderen kun je rustig van me aannemen.

Ons verblijf, een werkelijk fantastisch sportvissers onderkomen, dat luisterde naar de mooie naam Sorvaerstua telde maar liefst 10 twee persoonskamers. De grote huiskamer was gekoppeld aan een enorme open keuken. Vanuit een luie stoel kon je hier uitgebreid genieten van datgene wat zich op die immens grote oceaan afspeelde.

We hadden de beschikking over een werkelijk unieke visboot van ruim 5.5 meter lang en voortbewogen door een 60 pk viertakt Evinrude. Om maar geen minuut te hoeven missen, werden onze hengelspullen zo snel mogelijk in orde gemaakt en tufden we de volgende vroege morgen ons eerste Soroya avontuur tegemoet.

Al snel bleek dat Marc niet overdreven had. Overal waar we stopten vingen we vis. Zo kwamen we op nog geen 5 minuten van de haven in een school enorme schelvissen terecht en zo kon het gebeuren dat je de ene na de andere supergul stond te drillen!

Omdat we het visgebied nauwelijks kenden zochten we op de kaart de wat ondiepere stekken op. De diepteverschillen waren soms enorm. Zelfs onder de steile rotswanden stond al snel 30 meter water. Goede stekken voor zeewolf en heilbot zo bleek al snel. Onze eerste visdag leverde een ongekend aantal grote vissen op. Vooral vriend schelvis bleek in grote getalen aanwezig. Knuppels van vissen die in gewicht varieerden van pakweg 5 tot 10 pond!

Verreweg de meeste schelvissen vingen we aan de zolangzamerhand niet meer weg te denken haringlijntjes van Shakespeare. Voorzien van een klein pilkertje vormen ze een echt “killers-duo”. Evenals vorig jaar bleek ook nu de kleurencombinatie rood/geel weer volop favoriet. Vooral aan de kleine Atomsilda’s van Shimano, in de eerder genoemde kleuren combinatie “sneuvelden” vele prachtige vissen.

Na ruim 20 mooie zeewolven vonden we het welletjes en gingen we op zoek naar wat mixed ground, een mengeling van zand en riffen. Toplokaties voor zware heilbot. Helaas was het de straffe noordoosten wind die roet in het eten strooide. De drift was net even een snipper te snel waardoor onze goede aaspresentatie verloren ging. Ondanks deze handicap vingen we toch nog een aantal knappe gullen. Besloten werd om een stek in de luwte van de hoge rotsen op te zoeken.

. Mooie kerngezonde kogelronde rovers die je aas meestal al halverwege gretig wisten te pakken. Na een aantal dikke koolvissen tot ver boven de 15 pond gebeurde datgene wat je als visser altijd weer droomt! Mijn 125 grams pilker werd net rond de bodem getrakteerd op een enorme dreun gevolgd door een lange, supersnelle run. Was het een koolvis van record formaat of ging het hier om onze eerste heilbot van deze vakantie? De slip van mijn Twinpower(tje) had het in ieder geval zwaar te verduren. Ook nu verbaasde ik mij weer een over de enorme trekkracht van de relatief dunne 18/00 mm. FireLine welke was voorzien van een korte meterlange voorslag van 70/00 mm.nylon.

De snelheid die zo’n grote krachtige vis soms kan ontwikkelen is altijd weer even onvoorspelbaar. Deze vis was nauwelijks te stoppen, ook niet toen ik mijn duim voorzichtig op de spoelrand plaatste om mijn slip een handje te helpen. Mijn grote angst was dat deze onbekende vis tijdens zijn duik langs een rots zou schuren met alle gevolgen van dien. Net toen de backing van mijn spoel in zicht kwam stopte de run abrupt en kwam de vis ineens richting boot “karren”!

Om te voorkomen dat mijn lijn slap zou vallen moest ik draaien wat ik draaien kon. Alles verliep gelukkig zonder problemen, maar na ruim een kwartier had ik echt nog steeds geen flauw idee met wat voor krachtpatser ik hier te maken had. Aan alle suggesties werd vijf minuten later een eind gemaakt toen er een schitterend getekende 20 ponds heilbot aan de oppervlakte verscheen. Sprakeloos keek ik naar deze supervis. Een bonk spieren, waarvan de grote brede uitklapbek was voorzien van enkele rijen gemene superscherpe tanden. Mijn vakantie kon eigenlijk al niet meer stuk! (wordt vervolgd)