**KLAAR**                Musky Mania (2)

Musky Mania (2)

door Luc Coppens

Na 4 dagen Crow lake en slechts enkele kleinere musky’s op onze vangstlijst besluiten we het een paar dagen op Lake of the Woods (LOTW) te gaan proberen. De boten worden uit het water getrailerd . Het is slechts 10 minuten rijden van het camp en daar ligt een nieuw enorm meer voor ons.

                       


Voor ons ligt een enorm meer…

Duidelijk anders van biotoop, dat is wat me direct opvalt. Hele bedden waterlelies en veel troebeler water dan Crow lake. Eilanden zijn er zeker even frequent en weer maken we dankbaar gebruik van een GPS om de weg terug te vinden, ook de waterkaarten die we ter plaatse gekocht hebben zijn onmisbaar om een route uit te stippelen waar we gaan vissen.

Het eerste wat me opvalt als we hier op het water zitten is dat Lake of the Woods een stuk ondieper is en ik schat de kansen op werpend vissen een stuk positiever in. Onder het oog van verschillende Bold eagles gaan we op jacht naar de Migthy musky. Wat zijn dit prachtige roofvogels! Nooit zag ik ze zo talrijk en van zo dichtbij dan in deze streek van Canada.

Al vrij snel krijgen we enkele aanbeten van snoek, het is duidelijk dat die hier veel meer voorkomt dan op Crow Lake . Koen krijgt een volger waar hij onderste boven van is maar de vis laat zich maar een enkele keer zien. We plotten de stek op de GPS en komen later terug. Achter een van de eilanden zien we een heuse pelikaan die zich door ons gestoord voelt en met zijn grote vleugels opstijgt uit het water.

Stekken met indiaanse namen zoals Three sisters worden door ons vieren enige tijd zonder resultaat bevist en pas in de namiddag haak ik heel onverwacht een mooie vis op anderhalve meter water. Ik kan het bijna niet geloven maar op een bucktailspinner vang ik mijn eerste musky van net geen meter.Ik scherts tegen de anderen dat ze me vanaf dit moment Musky Luc mogen noemen.Na een vlugge fotosessie vissen we gemotiveerd verder.

                       


Luc vangt zijn eerste puntgave musky…

Koen vangt op een gegeven moment een mooie snoek van 101 cm en op een reeks kleine snoeken na blijft het bij een musky . De volgende dag wordt met veel goede moed begonnen. Het wordt echter heel taai als we na een volle dag werpend vissen geen musky gezien hebben. We spreken af LOTW op de derde dag een laatste kans te geven. Mentaal is het zwaar dat musky vissen, temeer omdat we gewend zijn vis te vangen op onze Nederlandse wateren en op dagen met weinig of geen actie is het moeilijk om vergelijkingen te maken met onze eigen visserij thuis.

De derde dag krijgt zowel Koen als ik er een enorme musky achter, maar de vissen zijn eerder nieuwsgierig in plaats van agressief en komen geen tweede keer. Er zit als het ware geen schot in ! Deze derde dag hebben we alleen de veelbelovende stekken werpend afgevist en hebben we wel 40 km gevaren om de uiterste stekken te bereiken, een spannend moment was het wel toen Rob zijn jerkbait naast een kei gooide waarvan plots een reusachtige schilpad het water indook. Na drie dagen werpend vissen op LOTW zijn we slechts een musky, verschillende snoeken en een prachtige ervaring rijker. We besluiten terug naar Crow lake te gaan omdat we daar direct vanuit de lodges kunnen starten en dat maakt alles een stuk makkelijker.

Terug op Crow besluiten we een dag te trollen omdat we het vermoeden hebben dat de grotere vissen wel eens wat dieper zouden kunnen liggen. Het kost me veel moeite om mijn maten hiervan te overtuigen want stuk voor stuk houden ze van het werpend vissen. Na een uurtje of 4 trollen krijg ik een enorme aanbeet op mijn handhengel voor een steile rotswand. De Dept Raider die 6 meter diep loopt wordt met een fel schot aangevallen en het is me duidelijk dat dit geen kleine vis kan zijn. Maar veel langer dan een paar seconden duurt de opwinding niet en de spanning valt van de lijn omdat de vis is losgeschoten en we zullen het helaas nooit te weten komen. Verder krijgt op deze dag van trollen niemand een aanbeet en de meerderheid besluit de komende dagen weer werpend te gaan vissen. Toch af en toe trollen we veelbelovende talud’s af zonder resultaat.

                       


Nog geen echt grote, maar het geeft moed…

Na weer een dag van veel gooien en niks vangen krijgen we een tip van Mike om eens een andere baai te gaan bevissen op 40 minuten varen van het kamp. Rob en ik gaan er heen en op enkele uren verspelen we enkele muskies en vangen er een paar, geen grote maar het geeft moed. Meerde malen mogen we in deze buurt meemaken hoe deze vissen ons kunstaas volgen en soms heel voorzichtig in het kunstaas nippen alsof ze de dreggen zien zitten.
(wordt vervolgd)

ANDEREN LAZEN OOK