**KLAAR**            Lauklines en Lyngen, twee             Noorse Vis-eldorado’s (2)

Lauklines en Lyngen, twee Noorse Vis-eldorado’s (2)

door Joop Folkers

Lauklines
Ook de resterende dagen in Lyngen waren qua gezelligheid en visvangst meer dan perfect te noemen. Het was dan ook weer even slikken toen de lange tocht richting Lauklines werd aanvaard. Tja, uit ervaring wisten we dat het altijd weer even wennen was op zo’n nieuwe stek.


Na een vlot verlopen trip door een redelijk onherbergzaam gebied, arriveerden we in het mooie superschone Lauklines, gelegen aan de Kattfjorden. Een visstek met een enorme reputatie zeker als het om heilbot, zware gul en lom gaat. Zo ving een duitse sportvisser er ongeveer 2 jaar geleden op nog geen 5 minuten varen een dikke kabeljauw van ruim 80(!) pond terwijl de schoonvader van eigenaar Andreas vanaf de bootsteiger een heilbot van maar liefst 52 kilo wist te landen! Dat beloofde dus wat. Qua weer hadden we niets te klagen, want het grote hogedrukgebied had zich vast boven noord Noorwegen genesteld, dus konden we de komende 4 visdagen gewoon doen wat we wilden. Volgens Andreas maakten we een goede kans op grote vis als we net buiten de Kattfjorden op de open oceaan konden vissen. Daar huisden de grote heilbotten en dikke kabeljauwen. Het enorme rotseiland net voor de opening van de oceaan werd dankzij zijn vorm “Rots van Gibraltar” genoemd. Rondom dat eiland had je dieptes van over de 150 meter! Je begrijpt dat we stonden te popelen om uit te varen.


                       



Onze eerste heilbotjes
Na een goede nachtrust en voorbereiding van ons hengelmateriaal stapten we ’s-morgens vroeg in onze goed verzorgde huurboot voorzien van een 25 pk Evenrude en een Lowrance X85. Extra benzine kon op aanvraag worden geleverd. Na een kortstondige uitleg omtrent het gebruik voeren we richting “Gibraltar”. Tijdens de tocht van ruim een uur keken we onze ogen uit! Naast de nodige zalmkwekerijen zagen we soms enorme concentraties meeuwen die zich tegoed deden aan massieve scholen zandaal. Terwijl dieptes en ondieptes zich snel afwisselden, kwamen we aan de monding van de oceaan. Hier moest het allemaal gaan gebeuren….. Zoals gebruikelijk begon ik met een zware pilker. Terwijl de dieptemeter 50 meter aangaf zoefde mijn pilker voor de zoveelste keer deze vakantie richting bodem. Maaarr…, ook hier niks bodem maar gewoon al een dikke vis op pakweg 25 meter diepte. Geen gul dat stond wel vast. De korte felle runs en het soms dode gewicht wezen op een lom. Na een korte heftige dril verscheen er inderdaad een erg mooie lom aan de oppervlakte. Mijn zwaarste lom tot nu toe! Ook Peet was al weer volop in de weer met een zware vis. Op de ondiepere stukken probeerden we het met onze 150 grams spinhengels voorzien van 100 grams pilkertjes. Op deze combinatie vingen we onze eerste heilbotjes van rond de kilo. Niet echt groot maar heilbot is heilbot! Na de nodige arm arbeid besloten we het weer eens “ouderwets” met levend aas te proberen. Gewoon een levende koolvis aan een anderhalve meter lange dwarrellijn voorzien van een sea-boom en een circa 400 grams loodje. Ook dit leverde binnen enkele minuten al succes op. In de regel zijn het zware gullen die dit levende lekkers uit de diepte pakken. Toch hebben we ook al menige dikke heilbot dit veelvoorkomende natuurlijke aas tot net onder de oppervlakte zien volgen! Maar goed nu bleek het inderdaad een grote gul te zijn die zich tegoed had gedaan aan de mini koolvis. Zo vingen we binnen een vrij kort tijdsbestek 14 dikke gullen en 12 mooie lommen. Napratend over deze toch wel weer unieke visdag werd koers gezet naar ons onderkomen.

                       


Volop prachtige vissen

De laatste dag.
Ook de twee volgende dagen was het werkelijk een gekkenhuis wat vis betreft. Typisch was dat je nooit andere sportvissers tegenkwam, ondanks het feit dat er toch dagelijks heel wat bootjes werden verhuurd. Na een korte onrustige nachtrust begonnen we tijdens het krieken van de dag alweer aan onze laatste Kattfjord sessie. We hadden besloten om aan de andere kant van de “apenheul” te gaan vissen. Misschien hadden we hier de kans om nog eens zo’n dikke heilbot te pakken. De oceaan lag er werkelijk bij als de bekende spiegel. Overal zag je kleinere dolfijnen hun vrijheid vieren, door ons de meest atletische sprongen te showen. Ik besloot om te starten met mijn uptide hengel voorzien van een Calcutta 700. Voordeel van deze reel is dat hij is voorzien van een lijngeleider, waardoor je lijn met een vast patroon (zonder gebruik van je duim) wordt opgespoeld. Als pilker koos ik voor een oranje/zilveren Stingsilda van 125 gram. Ook nu haalde ik de bodem weer niet. Ergens halverwege werd mijn pilker fel gepakt en vloog de vis vol gas naar de bodem. Angstig draaide ik mijn slip wat strakker. Vismans reageerde nauwelijks en knalde gewoon door. Dit had ik nog niet eerder meegemaakt deze vakantie. Meter na meter dook de vis de diepte in. Weer draaide ik mijn slip wat strakker, maar helaas mocht ook dit niet baten. Eigenlijk toch onverwacht was daar ineens dat rotvervelende gevoel. Weg weerstand, weg vis, weg alles! Dat moet een heilbot geweest zijn zuchtte ik, terwijl ik mijn slappe gewichtloze lijn weer naar boven draaide.

                       



Mijn maat zijn theewater was inmiddels weer bijna tot koken gebracht en met alle kracht die hij nog bezat werd de ene lom na de andere naar de oppervlakte getakeld. Ja niet van die lullige visjes maar joekels tot zeker 20 pond deden ook mee! Toen we wat verder van het eiland kwamen, verdwenen de lommen als sneeuw voor de zon, om plaats te maken voor grove schelvissen. Unieke exemplaren die zeker op onze uptide hengels voor machtige sport zorgden. Vele uren en tientallen grote vissen verder besloten we om terug te keren naar onze blokhut. Op de terugweg genoten we intens van de nog ongerepte natuur, waarin de vele zeearenden, dolfijnen en zeehonden zich zichtbaar op hun gemak voelden. Ons avondeten bestond uit kersverse schelvisfile’s van de vorige dag. Bij een knapperend openhaard vuurtje en een lekker koud biertje werd deze vakantie doormiddel van de op de tv aangesloten camcorder nog even dunnetjes herhaald. Super in een woord! Op deze stekken is werkelijk voor iedereen volop vis te vangen! Geen visserslatijn dus, maar echte realiteit, als je tenminste je spulletjes allemaal in orde hebt.

                       


Je kan hier van alles verwachten

Helaas is er in dit mooie Noorwegen moeilijk aan goede visspullen te komen. Het lijstje met tips is dan ook echt niet overdreven, tenminste als je ongestoord wilt vissen

Tips
*** Neem niet te veel hengels mee.
*** Zorg voor goed volgespoelde reels en molens
*** Neem reserve lijnen mee
*** Neem voldoende haken mee
*** Een scherp mes is een must
*** Zorg voor een x aantal pilkers (niet teveel i.v.m. overgewicht)
pilkers zijn trouwens in vrijwel iedere supermarkt of ijzerwinkel te koop.
De beste uitvoering is de eerder genoemde Stingsilda
*** Zorg voor een lijmstift en wat reserve-topogen van je spinhengels
*** Maak thuis zelf een aantal onderlijnen van minimaal 1 mm. dikke nylonlijn
*** Zorg voor voldoende grote haken
10 stuks 11/0 10 stuks 10/0 10 stuks 9/0
20 stuks 8/0 30 stuks 7/0
perfect voor deze visserij zijn de O’Shaughnessy van
Night Hawk(importeur Midnight Moon Tackle)
*** Verder is het zaak dat je ook een doosje kleinere schar/schol haken (nummer 4- 1-2) meeneemt
*** Lood is op aanvraag meestal verkrijgbaar (vraag uw reisorganisatie)

Voor meer inlichtingen kan men terecht bij P&S visreizen Spaarnwoudestraat 134, 2011AH te Haarlem tel:023-5333768 of www.psvisreizen.nl Ook kun je de interessante site van touroperator Din Tur eens bekijken www.dintur.no

 

ANDEREN LAZEN OOK