**KLAAR**            De verborgen schat van           Skanderborg (2)

De verborgen schat van Skanderborg (2)

door Rob Kraaijeveld

Maandag 20 oktober
We zullen maar één ochtend vissen want we willen in de stad nog naar een hengelsport zaak gaan kijken, wie weet krijgen we daar nog wat extra tips. Na een heerlijk ontbijt van müsli en brood met de nodige bakken koffie zitten we om half tien weer op het water.

                       

Een klein maar fijn haventje, vlak bij de huisjes…

Wat ons opvalt is dat de wind 180 graden gedraaid is en dat het harder is gaan waaien. Het is nu ongeveer windkracht vier a vijf met flink wat bewolking. We besluiten andere stekken te gaan zoeken, zodat we het meer ook beter leren kennen. Je kan natuurlijk wel telkens op dezelfde stek blijven hangen maar zoeken naar nieuwe hot spots is natuurlijk ook hartstikke leuk. Op de kaart vinden we een stek ver uit de kant met de mooie naam Andegrund. Het blijkt moeilijk te vinden en na zeker tien keer heen en weer gevaren te zijn vinden we het uiteindelijk. Een soort bult van zes meter zeventig diep en aan de ene kant langzaam aflopend naar dertien meter en aan de andere kant ook langzaam aflopend naar elf meter. Na een markeringsboeitje op het ondiepe deel overboord gezet te hebben beginnen we te vissen. Ook daar vangen we vis op een diepte van tien meter. Dit keer echter geen harde dreunen of knallen op onze shads maar uitsluitend heel flauwe aanbeten, net voordat je shad weer de bodem raakt. Je voelde slechts een minuscuul tikje waarop we toch telkens direct aansloegen. Ze hingen dan ook maar net met hun lip aan het staartdregje.

De verandering van het weer had er geen goed aan gedaan. Na opnieuw een aantal kleinere vissen gevangen te hebben is het weer raak voor Remko met een mooie vis van 67 cm. Na een foto wordt ook deze vis weer netjes teruggezet . Wat ook anders is als de vorige dag zijn de shads. Terwijl we de eerste dag de snoekbaarzen nog op een paar verschillende kleuren shads vingen vangen we ze nu maar op één kleur namelijk blauw met een wit buikje. Dat zou de rest van week zo blijven bleek later. We vissen door tot 13.00 uur en hebben deze morgen 18 snoekbaarzen waarvan een paar mooie zestigers. Rob verspeelt bij de boot nog een vis van zeker in de zeventig cm.

                       

Ons huisje van buiten…

Er is nog iets wat ons op valt… We vangen geen vis van zeg maar tussen de 45 cm en 60 cm het lijkt wel of ze er niet zitten. Mogelijk een paar slechte voorjaren gehad waarbij het broed verloren is gegaan? In de middag gaan we nog even naar de hengelsport zaak voor informatie. Jan, vraag niet naar zijn achternaam want die weten we niet, zwaait daar de scepter en hij geeft ons koffie in een mok zo groot als een bloemen vaas. Veel informatie kan hij ons niet geven want er werd de laatste tijd slecht gevangen doordat het zeer warm was geweest. Hij was dan ook verbaasd dat wij zo goed vingen.


                       

En van binnen…

Dinsdag 21 Oktober. We worden deze morgen gewekt door de regen die hard tegen de ramen klettert. We draaien ons nog een keer om en zouden liever nog een uurtje doorslapen maar ja we moeten naar het ontbijt dat voor ons klaarstaat. Om 9.30 uur staan we paraat met waterdichte en warme kleding aan, want de regen maakt het knap koud. Daarbij staat er zeker nog een windkracht 5/6 wat het vissen er niet makkelijker op maakt. Tot een uur of één bakken we er niet veel van. Slechts een stuk of zes kleine visjes. Door de harde wind valt het niet mee om langzaam te vissen en dat is van cruciaal belang want ga je te snel krijg je hier zeker geen aanbeten. In de middag vinden we nog een paar stekken waar we wat uit de wind liggen. Hier krijgen we regelmatig aanbeten, maar ook geen felle. Ze hangen er soms zomaar aan. Om 15.30 uur houden we het voor gezien want we zitten als een stel verzopen katten in de boot en snakken naar een warme douche. We hebben het deze keer niet voor niets gehad maar vingen toch nog 29 stuks waarvan de grootste vis 66 cm.was.

                       

Dit moeten ook in de zomer goede stekken zijn..

Woensdag 22 Oktober. Qua weer treffen we het niet deze week want deze morgen is nog erger dan de vorige dag. Het stortregent en daarbij is het zeker windkracht zes. Na het ontbijt besluiten we te wachten want we hebben geen zin om ons helemaal door en door te laten regenen. We vermaken ons met een beetje lezen en een tukje in het fijne huisje. Om 11.00 uur wordt het iets beter en zelfs even droog en we besluiten het water op te gaan. We zitten nog geen vijf minuten en het begint weer te gieten. “Ik vind het best” zegt Remko maar nú blijven we doorvissen. De eerste vis die bovenkomt is een mooie die van een negen meter diep plateau af komt. Remko zit helemaal verborgen in zijn capuchon. In de middag klaart het een beetje op. Zo nu en dan een zonnetje en dan weer een hoosbui met harde rukwinden. We sprokkelen her en der onze visjes bij elkaar en kunnen toch nog 24 vissen vangen wat eigenlijk nog helemaal niet slecht is in zes uurtjes vissen.

                       

Af en toe liepen we tegen kleine snoek aan. Als die er zijn, zitten er ook grotere….

Donderdag 23 Oktober. Dit zou een gedenkwaardige dag worden wat het weer aangaat en wat de vangst betreft. De dag begint goed met mooi weer. Wat bewolking en zo nu en dan een zonnetje. Er staat betrekkelijk weinig wind wat het vissen makkelijker maakt. Je hebt nu veel meer controle over de boot. We vangen vanaf het begin goed, een paar mooie zestigers en wanneer we ondieper als negen meter vissen dan loopt er regelmatig een baars tussen door. Hard er op knallen doen ze nog steeds niet. Maar ja je kunt niet alles hebben als je maar vis vangt daar gaat het tenslotte om. En net als de rest van de week vangen we alles weer op blauw het is onvoorstelbaar maar op een andere kleur krijg je niet eens beet! De ochtend gaat snel voorbij. Dat heb je vaak als je lekker aan het vissen bent. Dan opeens wel een keiharde dreun op de hengel van Remko. De vis bonkt als een gek op de hengel. Langzaam pompt Remko de vis naar boven maar net zo makkelijk gaat hij door de slip weer terug naar de bodem. Na enige minuten komt de vis naar boven. “Allemachtig kijk eens wat vis”, zegt Remko en een prachtige vis verschijnt aan de oppervlakte. Het is niet zo zeer de lengte wat indruk maakt maar ook zijn omvang. Met één haal van het schepnet komt de moegestreden vis binnen boord. Hij is precies 85 cm. Snel maken we een aantal foto’s en zetten hem met veel plezier weer terug. Met enkele machtige slagen van zijn staart verdwijnt hij weer in de diepte. Deze dag zal ook onze beste worden want we vangen 46 vissen waarvan de grootste 85 cm is.

                       

Even mooi weer en het is gelijk raak…



Vrijdag 24 Oktober. Onze laatste visdag maar ook één met de meeste wind zeker windkracht 8. We besluiten tot 14.30 te vissen want we moeten tenslotte ook de boel nog voor het donker inpakken. Ook al is het windkracht 8, er zijn toch nog steeds stekken waar we kunnen vissen dat is wel een groot voordeel op dit water. Dat zou op het Haringvliet niet kunnen. We vangen toch nog 38 vissen waaronder 12 baarzen. Om 15.00 uur trekken we de boot weer op de trailer. We hebben er een weekje heerlijk verticalen opzitten in een schitterende omgeving. Deze avond eten we in de stad want we zijn nog de enige gasten. En om daar nog de hele keuken voor vuil te maken vinden we ook niet nodig. We nemen hartelijk afscheid van onze gastheer-en vrouw Egon en Lone en vertrekken om 3.45 uur in de morgen naar Nederland. Aan ons heeft het meer van Skanderborg zijn geheim prijsgegeven…

Tot slot. Voor meer informatie over deze prachtige locatie kunt u bellen naar Egon Petersen Tel: 0045-86511966 Fax :0045-86511334 Website http://www.skanderborg–danhostel.dk Contactpersoon in Nederland: Joop Knoop tel: 0547-363379 of E-mail: j.knoop@home.nl

ANDEREN LAZEN OOK