TotalFishing

Kerry Silver 2012: deel 6 (slot)

Door Paul Ruiter

De volgende ochtend ging de wekker wederom vroeg en gingen we terug naar de stek waar we al de nodige mooie baarzen hadden gevangen. Tijd om deze stek eens nader onder de loep te nemen: op dit punt stroomt de rivier, via een uitgestrekt estuarium, via een breed kanaal in de zee. Bij afgaand water ontstaat hier een wilde maalstroom waar scholen prooivis snel in de problemen kunnen komen.

Dit kanaal valt bij laag water volledig droog en dan kan je de visstek eens goed bestuderen. De bodem bestaat voornamelijk uit fijn zand, met een paar harde plekken. In dit zand worden door de krachtige getijstroom kuilen en geulen gesleten en daar liggen de baarzen dan weer op de loer.

Deze ochtend verliep alles volgens plan: het water was net over zijn hoogste punt heen en door het afgaande water kwam de getijstroom tot leven. Eerst vergezeld van het nodige vuil wat het vissen bemoeilijkte, maar op een gegeven moment kwam de beet erin. We visten met lichte shads en ondiep duikende pluggen.

Deze werden vol overgave gegrepen en op dat moment zit je vast aan een stoomtrein die, geholpen door de stroming, vele meters lijn van je slip rukt. Een werkelijk sensationele dril, waarbij je te voet achter de vis aan moet en de nodige moeite moet doen om de vis te kunnen beachen. We vingen een aantal schitterende baarzen van boven de 60 centimeter.

Stoomtrein

Na het ontbijt zijn we weer de hele dag op zoek geweest naar zeebaarzen. We vingen er een aantal maar dit koste aanzienlijk meer moeite dan in de vroege ochtend. Alles draait dus om tijdstip en locatie en daar kan een gids je heel goed mee helpen.

Aan het eind van de middag keerden we nog even terug naar de stek waar we diezelfde ochtend zo goed gescoord hadden. Ik zeg we, maar daar moet ik bij vermelden dat Nico de afgelopen dagen geen baarzen had gevangen. Hij bleef het proberen met de vliegenlat, maar wij pakten de vissen allemaal op grote afstand.

Onder het motto: doorzetten wordt uiteindelijk beloond, bleef Niek het proberen met de vliegenhengel. Gelukkig bleek dit zo te zijn en zag ik hem met een akelig kromme hengel staan. De beloning was een mooie zestiger en een geweldige ervaring rijker met de vliegenlat!

Doorzetten wordt uiteindelijk beloond

Vrouwe Fortuna had voor mij op deze dag ook nog een uitsmijter in petto: een 66 centimeter lang blok massief zilver.

Massief zilver

We besloten deze vakantie met een pollaksessie vanaf de rotsen. Het was een afgelegen stek met diep water recht voor onze voeten. Na een stevige wandeling van bijna een uur waren we bij de afgelegen stek, waar de gids nog nooit anderen had zien vissen. Prompt kwamen we 2 Ieren tegen die net op de terugweg waren. Sinds de introductie van Google Earth zijn er geen onbekende of geheime stekken meer.

Na een gevaarlijke afdaling over de gladde rotsen stonden we eindelijk aan de waterkant. We hadden een leuke middag met diverse grote pollakken. Mijn vader en Nico vingen serieuze monsters op de vliegenhengel met een zinkende lijn.

Serieuze monsters aan de vlieg

Op de terugweg hebben we nog het hoogste punt van de omgeving opgezocht. Dit was een eeuwenoude heuvel welke jaren geleden gebruikt was als burcht tegen plunderende Vikingen.

Hoog(s)te Punt

Na al deze inspanning hadden we wel een biertje verdiend, dus we brachten even een bezoek aan de plaatselijke pub. Daar vloeide het bier rijkelijk en keken we voldaan terug op een zeer geslaagde week.

Het was af en toe hard werken, maar we hadden alle soorten zilver gevonden die we zochten. De timing bleek cruciaal; je moest echt op de juiste tijd op de juiste plaats zijn. Maar het gevoel als alle puzzelstukjes op hun plaats vallen en je met een kromme hengel staat, blijft subliem. Helemaal in zo’n schitterende omgeving.

Proost, of zoals ze in Ierland zeggen: slainthe!

Paul Ruiter