Kantsnoek! (deel 88)
Door Sjak Kroet
Het is zondagochtend 9 november alweer en de tijd blijkt niet stil te staan. Net zoals mijn snoekdobber, geladen met een verse spiering, die langzaam stroomafwaarts meedrijft. Het is hier echt fantastisch aan de waterkant waar verschillende sloten en een riviertje samenkomen.
De stroming aan de achterzijde van een gemaaltje is krachtig. Dit zorgt voor de nodige opwinding zodra mijn spiering passeert, die duidelijk zichtbaar van onder de dobber vandaan, op en neer fladdert!
Gemaaltje.
Dat hier veel op snoek wordt gevist, dat lijkt mij duidelijk! Je ziet hier overal loopsporen en staanplaatsen van roofvissers. Zelfs het kunstaas hangt hier in de rietkragen en aan de overhangende takken van de bomen die grenzen aan het viswater. Tja, kunstaas in de aanbieding haha.
Nu vind ik dat geen probleem wetende dat een dood aasvisje alle vormen van dressuur doorbreekt, ook in een gebied wat totaal kapot wordt gevist met kunstaas.
En jawel hoor, precies waar een zijslootje binnenkomt, hupt de snoekdobber een fractie op en ploft steenhard onder. Beet……
Prachtig zoals de dobber zichtbaar de diepte in loopt en plots muisstil blijft stilhangen.
Ik controleer de hoofdlijn, zet deze op spanning en sla snoeihard aan, hangen! Een eerste beuk komt stevig door en de snoek vertrekt met een noodgang naar de andere zijde van de zijsloot!
Zijsloot!
Jammer dat dit moeilijk is vast te leggen op foto maar het blijft echt kicken als die snoekdobber vertrekt…. Een keileuke dril met als beloning een 77 centimeter grote snoek, die na het onthaken weer snel terug is in zijn element. Zo, een nieuwe spiering eraan en doorgaan want een volgende kansrijke viszone nadert op mijn pad. Wat een roofvisgebied! Moet ik nu links of rechts gaan slepen?
Ik kies ervoor om door te slepen aan de rechter kant flank waar het viswater onder de bomen meedraait met een grote bocht waar misschien wel een volgende snoek verborgen zit.
Het is ook wel begrijpelijk dat hier veel op snoek wordt gevist. Wát een kansen maak je hier als snoekvisser, om een snoek aan de schubben te komen, als vanouds!
Als vanouds!
Langzaam volg ik het tractorspoor en beetje voor beetje nadert mijn spiering de uitgeslepen binnenzijde van de bocht. Maar als ik mijn dobber dan met een klein rukje corrigeer, loopt deze ineens weg en zakt onder, beet!
Tjonge, wat een prachtig vismoment….. Met een verhoogde hartslag, volg ik het signaal….. Doorhalen! Yes, wat een beuk als de snoek meteen door de slip jetst. De hengel die meteen stevig doorbuigt zorgt voor een vertrouwd gevoel tijdens de eerste drilmomenten.
Dit voelt goed en het vertrouwen groeit als de snoek voor het eerst boven komt. Wild slaat ze met de kop maar de enkele dreg zit goed vast door de bovenlip. Een volgende sprint explodeert in een diepe waterkolk en ik zie opnieuw mijn dobber verdwijnen.
Ik weet als geen ander dat je nu rustig moet blijven en dat je de vis gewoon moet laten gaan. Afremmen is zeker nu geen optie waardoor dat ene dregje zomaar gelost kan worden.
Dan hangt ze keurig uitgeteld een paar meter vanaf de kant stil waardoor ik ze langzaam naar de kant kan sturen. Efkes opletten met het dregje en hebbes die tante… Een dressuursnoek die van spiering houdt!
Heel even ondersteun ik de snoek en verwijder met de blote vingers het dregje. Het meetlint eronder…… Pffff, 96 centimeter, een knappe dame. Vlug stel ik mijn camera in op de zelfontspanner voor een prachtig plaatje maar die blijken achteraf helaas overbelicht te zijn.
Maar goed dat ik ook altijd een aantal foto’s maak van het terugzetten van de rover zodat een kleine impressie toch nog mogelijk is in dit visverslag.
De flank van de snoek die mooi opbolt en prima belicht is, voldoet aan een redelijke indruk van deze dame, die met een rustige staartslag langzaam uitbeeld verdwijnt, top!
Top!
De uren na deze vangst gebeurt er eigenlijk vrij weinig meer, behalve een vastloper tegen een taludzijde van een bruggetje.
Ik drink mijn laatste kop koffie leeg. Het is mooi geweest; geen koffie meer, betekent naar huis! Maar de visdag was weer geweldig wetende dat het slepend vissen met dood aas ook dressuursnoeken oplevert.
Volgende week zondag ga ik naar een nieuw viswatertje wat strak langs een autoweg oploopt en waar ik een tijdje terug de visjes bijna op de kant zag springen, door jagende snoek!
Nieuw viswater, nieuwe kansen, slepend vissen kan overal.
Tot dan!
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
