TotalFishing

Kantsnoek! (deel 82)

Door Sjak Kroet

Het is zondagochtend 28 september kwart over acht, en met een slakkegangetje rij ik een oprijlaan in. Deze oprijlaan, die kort langs het kanaal en onder de hoge bomen doorloopt, stuurt mij naar een afgelegen zone, waar het viswater nog zo goed als ongerept is.

Van dressuur is hier zeker geen sprake dus zullen de roofvissen mijn shadje niet herkennen, wat welkom is als je iets met tandjes wil vangen, hahaha.

Een mooie open plek tussen de hoge eikenbomen aan het kanaal, waar ook de auto prima kan staan, is het startpunt waar vandaag de oranje shad gepassioneerd wordt ingezet.

Het startpunt van vandaag.

Ook vandaag vis ik met een oranje shad omdat deze super goed te volgen is in het glasheldere viswater. Hierdoor is elke aanbeet goed te zien. Je ziet de rover echt op je kunstaas knallen, spectaculair is het en fantastisch!

Dit kanaal wordt voornamelijk gevoed door overtollig regenwater uit de de aanliggende boerenslootjes. Vaak zijn dat de plekken waar roofvissen graag rondhangen. De kanaalbodem wordt namelijk op een dergelijke inlaatstek lichtjes omgezet waardoor voedingstoffen vrijkomen en de witvissen automatisch gelokt worden.

Een lokvoertje van moeder natuur zelf, alleen zijn de ingrediënten niet bekend, wat weer leuk is als je denkt alles al te weten! Maargoed, waar de witvisjes azen maak je als kantvisser reële vangkansen als je onrust creëert met je kunstaas. Na een klein uurtje vissen zet een kanaalbaars mij in de aanslag, precies bij een inlaatpijp waar een boerenslootje binnenkomt.

De aanslag.

Het is een mooie baars, donker getekend met vuurrode vinnen, die leuke sport geeft tijdens de dril. Meerdere malen probeert ze het shadje te lossen, door tegen de bodem op te zwemmen. Blijven toch dappere jagertjes, die als de snoeken het compleet laten afweten je visdag op poetsen waardoor er enige visreactie de stilte doorbreekt. Echt heel leuk als ik ze niet veel later voor de camera kan tonen en kan vastleggen. Kanaalbaars!

Kanaalbaars!

De baars die inmiddels al weer zwemt was echt prachtig getekend en zeker nog nooit gevangen, zoals ze het kunstaas greep. Het is hier werkelijk adembenemend mooi vanaf het kantje en tijdens de koffiepauze geniet ik volop, van al het natuurschoon!

Doordat de zomerse prikkelen nog steeds in de weerkaarten zitten zal de temperatuur van het viswater niet al te snel teruglopen. Snel terugzetten blijft nu nog heel belangrijk, wetende dat de rovers zeer gevoelig zijn voor zuurstofarme omstandigheden wat met warm weer voor de hand ligt!

Na het koffiemoment is mijn shad weer snel te water en volgt de ene inzet de andere zich automatisch op. Een ondiepe zandplaat in het kanaal zorgt voor gigantisch opwinding zodra de shad in de bovenste waterlaag verschijnt. Langzaam loop ik de zandplaat op, voetje voor voetje….

Ik sta nu in het kanaal waardoor elke meter viswater bereikbaar is met de shad, echt fantastisch. Plots zijn er aan de overkant van het kanaal witvisjes zichtbaar die in paniek opspringen. Een kolk net achter mijn shad ontploft zodra deze langszij komt…. Shit, mis!

Ik controleer de had: tandjes in de flank en net achter de loodkop, snoek dus….. Die moet te vangen zijn en inderdaad bij de volgende inzet is het raak, als mijn shad een metertje of drie voor de zandplaat wordt geschept……. Yes hangen!!

Het leuke is dat je de aanbeet verwacht en als dat dan ook werkelijk gebeurt en je kunt de haak dan zetten, is het gevoel echt super! Volgens mij is dat gevoel bij elke roofvisser wel herkenbaar wanneer je kunstaas keihard wordt gepakt.

Het lijkt wel of je dan een soort van adrenalinespuitje krijgt! Tja, verslavend, dat is het, dat snoekvissen, de honger die elke aanbeet creëert en mij in ieder geval steeds naar het viswater lokt.

Mooi zoals het kantsnoekje partij geeft tijdens de dril en steeds stoer wegdraait zodra de zandplaat waar ik op sta in zicht komt. Het is geen grote snoek die de hele meute onrustig maakt maar dat vind ik ook echt niet belangrijk zodra ze moe en uitgeraasd de zandplaat opschuift!

Yes hangen!!

Echt, puntgaaf getekend en een prima sportvis. Ook dit rovertje had geen idee dat het kunstaas ook maar enigszins niet deugde waardoor die de tweede keer gewoon vol overgave er bovenop dook. Een leuke dril en terugzetten ging zomaar door met het tangetje de oranje catcher meteen boven de zandplaat te lossen, top!

Wat een leuke ochtend om te koesteren en nu naar huis. Aankomende zondag is het weer feest, als ik de stroming van een klein riviertje opzoek. Het kunstaasvissen gaat voorlopig nog wel effe door vanaf het kantje, totdat de eerste nachtvorst verschijnt en de spinhengel wordt vervangen door de doodaashengel.