Kantsnoek! (deel 42)

Kantsnoek! (deel 42)

Door Sjak Kroet

Zaterdagochtend 27 oktober, handschoentjes aan en krabben maar! De eerste nachtvorst is een feit. Tjonge, is echt een dikke jas kouder dan afgelopen week. Door die eerste vrieskou krijgt de natuur een flinke knal; de kleurrijke omgeving zal nu snel veranderen in een kaal geheel.

Vaak is een dergelijke omslag van temperatuur in combinatie met de oostenwind geen beste raadgever qua snoekvangsten. Maar als je niet gaat vang je zeker niks! Ook het viswater krijgt een eerste klap te verwerken, alles zal stilletjes aan trager gaan. Niet voor niets zijn de shads dan ook voorlopig voor het laatst het aangeboden aas.

Al snel ben ik aan de beek en speelt een fel oranje shad vandaag de rol van catcher. Deze kleur is nu hard nodig in het bruine viswater dat nog volledig herstellende is van de plotselinge inslag door de gemeentewerken. Tijdens het vissen zwemmen twee zwanen rustig voor mij uit. Het is net of dat ze mij de weg willen wijzen in een steenkoude oktoberochtend die zonovergoten is.


Tijdens het vissen… 

De eerste uren zijn taai, totdat een duiker die een zijsloot binnenlaat, een eerste volger oplevert. Meerdere malen komt de snoek achter de shad aan maar helaas blijft het daar bij. Dit zijn vaak geen beste signalen. Ik heb liever een misser dan een volger omdat een volger niet bijt en een misser later misschien wel hangt!

Vaak hebben die volgers geen vertrouwen en zijn ze argwanend betreffende het kunstaas. Missers lonen vroeg of laat wel omdat ze het kunstaas uiteindelijk niet kunnen weerstaan. Tijdens de lunch geniet ik van alle herfstkleuren die door het zonlicht aan de beek te bewonderen zijn. Het najaar is prachtig!


Het najaar is prachtig!

De koffie smaakt heerlijk ook al zijn de roofvissen passief. Als echte liefhebber heb ik daar geen enkel probleem mee. Na de rust, wanneer ik onder een brug nauwkeurig peuter met de shad, is een tweede volger deze visdag gesignaleerd. Deze blijft zelfs heel even stilhangen voor de kant en draait daarna langzaam van het kunstaas weg. Rustig vis ik verder. Er zal toch wel ergens een kantsnoek toeslaan?

Vanavond wordt de klok weer een uurtje teruggezet en gaat de wintertijd weer van start. Dit is voor mij altijd het moment om de shads op te bergen en de diepvries te vullen met sardines en spiering! De doodaashengels staan al klaar en ook de aasvissen zijn van de week al ingevroren.

De eerste weken zal ik vooral in zand- en grindgaten vissen op snoek. Het slepen is pas leuk als al dat drijvend spul van het viswater is verdwenen en je dobber niet onnodig wordt opgehouden. Ook zal ik hartje winter als het echt koud is, zinkend met doodaas in de rivier de Maas de kantsnoek proberen te verleiden.

Zodra de auto weer in zicht komt en de shad zijn laatste meters zwemt, is de nul het resultaat van een dagje hard werken. Tja, dat is ook vissen… Twee bonten kippen die kort aan de waterkant achter het gaas in het zonnetje staan, geven deze passieve dag toch nog een vrolijk tintje, soepkippen!


Soepkippen!

Aanstaande zaterdag zullen de dobbers weer staan. Een prima zandgat is het viswater. De witvissen trekken nu langzaam samen naar de diepere delen in dit soort viswater. Met de wetenschap dat de snoeken er stilletjes omheen zullen hangen, kan een dode aasvis een eenvoudige snack tussendoor zijn. Hopelijk zijn mijn aangeboden spieringen dan de klos.

In de aanslag dan maar!

ANDEREN LAZEN OOK