TotalFishing

Door Sjak Kroet.

Het is zondagochtend 30 december en naar een aantal fantastische kerstdagen staat vandaag de zoektocht naar een oudejaarssnoek gepland! Mijn auto staat inmiddels al geparkeerd, een eindje terug aan de bosrand waar de Peel grenst, aan de Maasvallei

Een fietspad wat tussen het woud doorloopt zal mij eenvoudig de weg wijzen naar een prachtige zone waar niet alleen het Peelkanaal stroomt maar ook een oeroude beek ofwel Sintjansbeek!! Het is wel meteen een hele wandeling op zondagochtend want het fietspad lijkt een wegwijzer met geen eindpunt te zijn haha.

Fietspad met geen eindpunt….

Tjonge, wat ligt er toch overal veel herfstblad op de grond, dikke pakken met een doffe, koperen, kleurafscheiding wat prachtig is in de vroege ochtend. Niet het Peelkanaal zal het viswater worden voor vandaag maar de Sintjansbeek waar alleen in deze periode van het jaar gevist kan worden nu alle waterplanten verdwenen zijn. Het mooie van deze oeroude beek is dat het viswater kraakhelder is, er zelfde of nooit wordt gevist en dat het op sommige stroken bulkt van de kleine snoepvisjes waar de snoek nu maar wat graag tussen ligt! Het fietspad draait nu linksaf maar ik ga rechtsaf via een smal grindpaadje waar zo meteen de Sintjansbeek onder doorkomt en ik mijn sardine te water zal laten. Dobber inzetten, slip afstellen, capuchon tot over de oren, snoektijd!!

Snoektijd!!

Prachtig is het hier, gewoon een genot om hier kort aan het kantje, mijn dobber te mogen volgen, ook al is het maar om onderdeel te zijn van deze supergave omgeving. Het viswater stroomt heel zachtjes en is niet alleen kraakhelder maar staat voor deze beek tot aan de nek gevuld haha. Tja, al die regendagen hebben het te kort overal in het kleine water maar ook in de rivierengebied weer goed aangevuld wat echt nodig was naar een lange, droge, snikhete zomer. Langzaam kabbelt mijn dobber stroomafwaarts door het midden van de beek en is het speurwerk vooral gericht om de kleine snoepvisjes te traceren want daar is de trefkans het grootst! Ook de familie Zwaan’ komt langszij, schitterend stelletje, in zondagskleed, wat kan de natuur toch mooi zijn, klasse!!!

Klasse!!!

Een bruggetje nadert en ook het middaguur is al ruim gepasseerd wat mij de gelegenheid bied om te pauzeren. Maar om de juiste zitplaats kort aan de kant te vinden voor een kop koffie besluit ik tot aan de brug te dobberen. Waar meer ruimte is en waar ik voor het eerst vandaag een wolk snoepvisjes paniekerig zie reageren bij het binnentreden van mijn sardine. Omdat mijn sardientjes nog steeds keihard zijn besluit ik tijdens de koffiepauze aan de brug ook een aasvisje te ontdooien. Want mocht ik hier een aanbeet krijgen bij deze brug, dan is de volgende sardine stand by’ en is het aanhaken, visolie verspreiden ofwel dobbervissen in het kwadraat. Koffiedrinken is balanceren op het kantje, tussen het herfstblad, met de hengel en het schepnet in handbereik.

Koffiedrinken….

Tijdens de koffie staar ik naar mijn dobber, die nu op half water mijn sardine presenteert, onder de brug. Maar als ik dan mijn volgende broodzakje uit mijn draagtas haal, een tweede kop koffie inschenk en terugkijk onder de brug is mijn dobber verdwenen en is ook mijn sardine in de latenlunch geserveerd! Rustig zet ik mijn kop koffie in het herfstblad, pak mijn hengel in de hand en zoek contact met mijn dobber, die langzaam tegen de stroming in wegloopt. Doorhalen is nauwelijks nodig want de snoek vlamt dwars door alle waterlagen heen zodra ik de haak zetten kan! Ohhh, supervet als een eerste verschijning van de snoek door het heldere viswater weerkaatst. Voor deze Sintjansbeek waarvan de snoekstand beperkt is en geen metervissen huizen is het een behoorlijke knoepert, een helderwatervis in een topconditie!!

Helderwatervis in topconditie!!

Direct los ik de enkele dreg en til het schepnet op een stapel herfstblad. Tjonge, wat een tekening, echt prachtig! Kijk hier stap ik nu vroeg mijn bedje vooruit, om een dergelijk rover als deze Sintjansbeeksnoek efkes in handen te mogen hebben, geweldig. Met 86 cm is dit niet alleen een prachtig exemplaar maar ook een maximum qua afmeting voor deze oeroude beek. Het terugzetten van een dergelijk rover blijft supervet wetende dat deze dame de zorg draagt voor het nageslacht. Nu mijn tweede kop koffie helaas koud staat en een groepje meeuwen mijn brood maar ook mijn stand by’ sardine hebben verminkt, een lange terugtocht over het fietspad naar de auto nogmaals moet, is het simpel; opruimen, inpakken en wegwezen! Terug door het woud, auto inzicht, pffff, pffff!!!

Auto inzicht….

Tja, zo zie je maar dat een wonderbaarlijke omgeving het dobbervissen grandioos kan beïnvloeden waarbij de vangst van een klassieke kantsnoek in een oeroude beek, nog steeds tot de mogelijkheden behoord!! Zo’ en nu de spullen in de auto en naar huis. Volgend weekend is het weer bal’ haha. Dan ga ik opzoek naar een eerste kantsnoek van 2019 ofwel een nieuwjaarssnoek!! Voor nu zeg ik; ben voorzichtig met vuurwerk, proost op het leven en natuurlijk een fantastisch nieuwjaar….
Zie je!!