Kantsnoek 135

Door Sjak Kroet.

Het is zaterdagochtend 10 november, ik ben al onderweg en rij via verschillende snelwegen mijn tomtom achterna naar een prachtig gebied dat ligt rond de benedenloop van de Oude Rijn.

Het is prima snoekweer vandaag met de zuidwestenwind, het grijze wolkendek en de regen die nu op mijn voorruit spat!! Tussendoor luister ik naar radio10’ en geniet ik van een warm bakje koffie. Tja, de keuze is dus gevallen voor het werpend vissen met grote shads vandaag mijn aasvissen blijven in de vriezer. Zo’ einde snelweg en nu links af de bollenstreek in, bloembollen kisten vullen hahaha.

Bloembollen kisten…

Ook mijn auto staat al snel op de oprit geparkeerd bij een oude dienstmaat van weleer!! Eentje uit de jaren tachtig toen we nog in Militairendienst moesten met zo’n helmpje op hahaha. Een prachtige boerenfamilie die keihard werken voor hun centen maar ook nog eens de hartelijkheid en de gemoedelijkheid koesteren waardoor het bij deze mensen altijd thuiskomen is want gezelligheid streelt de ziel. Naar een prima ontvangst is het toch echt tijd om op te staan; in de laarzen, schepnet vastklikken, draagtas over de schouder en snoekvissen. Verlopen is het niet, ik sta direct aan het water.

Water.

Het viswater in de boerensloot ziet er prima uit, het stroomt zachtjes en de sloot die staat vol tot aan het randje. Effe kijken shad aanhaken, geel kleurtje, 20 cm ofwel een prima stukje rubber. Struinend werp ik mijn shad diagonaal naar de overkant en breng deze meteen tot leven waardoor de shad vooral door de bovenste waterlaag zweeft. Ook voor mij is dit weer spannend want het viswater is onbekend maar volgens mijn maat zitten hier dikke snoeken dus dat betekend secuur zoeken. Geel is toch mijn favoriete kleur, het valt altijd op en de weerkaatsing is groots ook in troebel, stromend viswater. Hillegom is een klein dorpje met een prima ligging als je van dit soortgelijke sloten houd en je snoek wil vangen. Plots is daar het eerste tikje en Bammm!! De enkele haak slaat direct in en naar een korte dril hangt de eerste bollensnoek schepklaar voor de kant. De shad lossen kan in het schepnet.

Lossen in het schepnet.                                                                                 

Het is geen grote snoek, kan meteen weer terug zoals ook mijn shad die niks had geleden van deze opwaartse knal. Als een aanlegsteiger kort aan de kant nadert en mijn maag behoorlijk tegenstribbelt is het tijd om te pauzeren. De koffiebroodjes zijn welkom vandaag in de november regen. Ook de warme koffie die dampend de namiddag inluidt. Vanaf het steigertje heb ik een prima uitzicht over het verdere verloop van deze boerensloot en besluit ik niet al te lang te pauzeren. Maar vanaf de steiger te werpen naar een splitsing in de sloot. Waar mijn shad verleidelijk opduikt en snoeihard wordt gepakt, beet!! Whooo, dit is wel een grote snoek, als mijn slip zwaar wordt getest bij de eerste uitbraak van de rover. Van onder mijn capuchon vandaan zie ik ze komen, kort drillen, scheppen en op de kant. Magnifiek!!

Magnifiek!!

De enkele haak van de 20 centimeter, langen shad zit mooi door de bovenlip, die zonder tang in een vingerknip is gelost. De snoek is moddervet, militairgroen van kleur en als ik mijn meetlint moet geloven 91 cm groot ofwel een knots van een kantvis. Tja, dit zijn toch de rovers waar ik vroeg voor opsta, door de november regen, werpend vissen vanaf de kant, het buitenleven. De omvang van de snoek is enorm maar wat vooral opvalt is haar gigantische kop, zeker voor een dergelijk sloot. Effe een selfie maken; Oog om oog en tand om tand…

Oog om oog en tand om tand…

Ook het terugzetten blijft een bijzonder moment wetende dat deze prachtige sportvis weer vrij rond zwemt en de komende winter nog zeker enkele kilo’s zwaarder gaat worden. Tja, het kleine viswater herbergt dikke ruggen vandaar dat deze oude soldaat de zoektocht niet zomaar staakt en ook volgende week weer vrolijk op pad gaat. Maar voor nu is het klaar, linksom, de capuchon af en naar de verse koffie! De glimlach is groots bij de bollenteler als hij de foto’s van de snoeken ziet en ‘dat in zijn achtertuin hahaha. Als een droogmoment mij dan dwingt om op te staan zodat ik niet drijfnat de auto in hoef komt er plots een vrouwelijke ruiter langszij. Die lacht en haar paardje naar rechts stuurt voor een oudere wandelaar die ook nog vlug efkes de benenwagen neemt, bikkels!!

Bikkels!!

Volgend weekend gaat de zoektocht verder en zal ik zeker het kantje weer opzoeken. Voor nu is het nagenieten van een mooie visdag en opletten achter het stuur waar geen automobilist zich bezighoudt met de gedachte van een snoekvisser hahaha. Tja, ook de gewone, dagelijkse, menselijke activiteiten gaan als een sneltrein waardoor de winter ook vroeg of laat op de deur zal bonken. Vaak is dit voor mij de periode om rustiger, langzamer te vissen want ook de snoek is een koudbloedige rover die vertraagd aas sneller zal pakken en het liefst een flinke, hapklare snack. De diepvries ligt vol doodaas, shads formaat XXL liggen in alle kleuren te wachten dus wat kan er mis gaan….