In de winter met de pen de polder in! (deel 1)
Door Niels Patijn
Naast de kunstaasvisserij op onze zoetwaterrovers besteed ik ook heel wat uurtjes aan het vissen op karper. Met het pensysteem belaag ik actief deze geschubde vrienden en vaak worden daar gehele polders voor afgestruind.
Toen ik destijds het vissen heel fanatiek oppakte gebeurde het vissen op karper vooral in de zomer. Zelden gebeurde het statisch, de aanpak was altijd actief.
Laten we eerlijk zijn, bij het vissen op karper denken we niet direct aan de winter. Toch is de winter mijn favoriete periode en gaandeweg zal deze voorkeur duidelijk worden.
Het is inmiddels eind januari, van vissen is de laatste tijd niet veel terecht gekomen. Twee tentamenweken staan op de agenda die behoorlijke voorbereiding vergen. Het studentenleven!
Even sta ik nog in twijfel, mijn dropshothengel met kunstaas lonkt behoorlijk. Helaas zijn de mogelijkheden voor het vangen van een roofvisje rond mijn woonplaats redelijk beperkt. Vandaag heb ik slechts een paar uur tot mijn beschikking om erop uit te gaan, dan maar even met de penhengel!
Samen met mijn broer(tje) en tevens vismaat duik ik de polder in. Elk gewapend met één hengel gaan we op pad. Een hengel is overigens meer dan zat, we verwachten actie genoeg. De stekkeuze is in de winter van groot belang, je moet weten waar de karper zich ophoudt.
Karpers scholen vaak samen, al is dat wel verschillend per watertype. Kortom, je zal in de winter dus op zoek moeten naar de overwinteringsplaatsen. Denk hierbij aan duikers bijvoorbeeld. In deel 2 kom ik daar nog uitgebreid op terug.
Donker en windrijk weer, het beeld van deze winter.
De winter verloopt tot dusver behoorlijk winderig, de beauforts tekenen de winter en vaak in combinatie met aardig wat neerslag en bewolking… Maar vandaag is het anders, rustig en zonnig weer, het is méér dan genieten!
Aangekomen bij het kanaaltje gaat mijn pen voor het eerst te water. In een tijdsbestek van amper een halve minuut wordt de pen al naar beneden gedirigeerd. Het begin is goed. Eerst even meegeven en dan vol hangen.
Keer op keer blijf ik me verbazen wat een kracht die langgerekte polderschubjes wel niet hebben. Het landingsnet wordt ingezet en even later blijkt deze goudgekleurde rakker zo’n 65 centimeter te tellen.
Een prachtig gekleurd schubje, de eerste vis is binnen.
Ik moet toegeven, het is in de winter niet altijd even gemakkelijk om een karper te vangen. Zeker omdat deze vissen bij lage watertemperaturen behoorlijk passief en langzaam worden. Het vergt dan ook een wat aangepaste aanpak.
Tijdens deze periode wordt je wel om wat extra geduld gevraagd. Door het passief gedrag zijn de karpers een stuk langzamer met het opslorpen van het aas. Wanneer je pen onder water duikt is het zaak om toch nog een aantal seconden te wachten met aanslaan.
De sessie is inmiddels een uur gaande, mij is het gelukt om er nog een karper bij te vangen. Bij Jens blijft het stil, alhoewel hij wel een aantal serieuze beten registreerde.
Plots veranderen de omstandigheden totaal. De stroming steekt op en niet te zuinig ook! De stroming kan tevens wat invloed hebben op de plaats waar de karper huist in de winter.
Hoe dan ook, het is onmogelijk geworden om hier nog verder te vissen. Zelfs mijn zwaarste karperpen wordt zonder pardon meegesleurd, we worden gedwongen om naar een andere stek te gaan.
Best balen, verkassen en twee kilometer fietsen, het gaat allemaal ten koste van de vistijd. Aangekomen op de nieuwe stek staat ook hier een stevige stroming, maar gelukkig is het wel bevisbaar.
Ik leg mijn pen zover mogelijk uit de stroming en laat hem noodgedwongen gecontroleerd meedriften tot het oranje puntje plots onder de waterspiegel verdwijnt… dan was het verkassen toch niet voor niks!
Een stevige vis laat de slip behoorlijk werken, al helemaal wanneer ‘ie vol in de stroming gaat liggen. Na nog een aantal vluchtpogingen lukt het Jens om de vis te scheppen. Terwijl de karper op de onthaakmat ligt leg ik nog even het meetlint erlangs: net geen 70 centimeter…
De release van deze 69 cm karper, terug in zijn element!
Wanneer ik later die dag weer de studieboeken te voorschijn haal, begin ik fris aan de omvangrijke leerstof. Nog even doorzetten en dan kunnen we weer…
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
