Ierse verrassing (deel 3, slot)

Ierse verrassing (deel 3, slot)

Door Jelle Westerhuis

Aangezien de haven nog erg weinig vis bevat en de weersomstandigheden dermate verslechterd zijn waardoor vissen op open zee al helemaal geen optie is, wordt er door het team van Bella Vista een plan B bedacht. (En dan te weten dat er nog de plannen C, D en E klaarliggen, dat geeft een gerust gevoel dat je geen dag hoeft te verspelen!

En logisch, moet er ook niet aan denken om als fanatiek visser een dag op de wal door te brengen zonder hengel in de hand te hebben gehad… Het idee alleen al). Plan B is super voor ons en we pakken het met beide handen aan.

Een paar telefoontjes verder en plan B is concreet: snoeken met de vlieg! Samen met gidsbroeders Mark en Allan zullen we een meer gaan bevissen.

De wind is stevig, eigenlijk te hard, maar desondanks ondernemen we tóch een poging… Het meer staat bekend om haar grote aantallen kleinere snoek.

Het is altijd leuk om met andere vliegvissers te vissen en te praten; je steekt er haast altijd wel wat van op! Zo had ik ‘skate’-vliegen (links) nog nooit gezien, maar begreep het principe meteen: veel volume voor de rover en weinig weerstand met werpen en binnenvissen voor de visser. Moet ook zeggen dat de actie werkelijk fenomenaal is! Verder had ik al eerder dit jaar lopen stoeien met snaps en methoden om de vlieg te bevestigen. Meermaals waren de spelden bij mij opengegaan en dat was zo ook bij Mark gebeurd. Hij had daarvoor een ander type speld gekocht en die werkte subliem volgens hem. En als je het model ook ziet, dan kan het niet anders dat de vlieg er nooit uit zal komen, terwijl je wel heel snel kunt wisselen van vlieg! Slim én handig!

Na wat wennen aan de boot en een paar kleine driften, hebben we al redelijk snel een paar volgers, knallers en een paar hangers gehad. De wind zet echter nog een tandje bij en maakt ons het effectief vissen nagenoeg onmogelijk… Er wordt overlegd en besloten om naar een ander meer te gaan.

Het tweede meer. De vangsten zullen hier minder snel aan de lijnen verschijnen, maar wat gevangen wordt kan makkelijk van aanzienlijk groter formaat zijn! De wind krijgt hier nu minder grip op de boot en het water en dat maakt het vissen een stuk plezieriger. Normaal wordt hier op forel gevist en niet of nauwelijks op snoek. Vele snoeken voeden zich hier met de aanwezige forel en dat blijkt de reden te zijn dat ze hier tot gigantische formaten kunnen uitgroeien…

Een paar maanden eerder had Mark op de vlieg deze jetser te pakken… Hét bewijs dat het allemaal geen babbeltjes zijn! Ronduit een schitterende vis die waarschijnlijk nog nooit een stuk kunstaas heeft gezien. (Foto: Mark - http://flyfishireland.ie/)

Mark en Allan blijken ook enthousiaste vliegbinders. Dozen en nog meer dozen worden opengetrokken met de meest uiteenlopende creaties, allen gebonden met synthetische materialen. Daar geloven ze heilig in.

Amper zijn de eerste vliegen door het water aan het zwemmen en Mark pakt de eerste vis op dit meer, een Jack (de kleinere snoeken). Het geeft direct vertrouwen dat ze happig zijn, want deze vis is volledig en ramhard over de streamer heen gezwommen.

Ik krijg zelf nog een prachtige volger die ik pas bij de boot te zien krijg. Een vis van formaat vertrekt met een staartslag weer de diepte in en Mark geeft aan dat het beter is om door te gaan: ‘Beter om te laten rusten en straks nog een keer eroverheen met een andere streamer.’ De omgeving is hoe dan ook waanzinnig en zo ook het water met prachtige begroeiing. Een lekker potje genieten gaat hier vanzelf.

Even verderop is het weer raak. Een klein snoekje volgt mijn vlieg tot in het oppervlak. Ik laat de streamer zakken en geef een tik met de top waarna de vis erop vliegt. Schitterend om te zien! Amper een paar meter verderop valt de streamer weer strak tegen de kant en met dat ik de eerste strip wil maken, staat de lijn vrijwel direct strak. Heb de haak niet eens hoeven zetten. De vis bonkt er lustig op los en vecht zich een weg de diepte in. Niet normaal hoe sterk die vis hier is! Kan het niet geloven en moet bekennen dat die Hollandse snoeken dan eigenlijk maar een stelletje slome ouwe wijven zijn.

Lekker hoor zo’n potje knokken met zo’n tante! Die 9-hengel heeft een poosje stevig lopen zuchten en dan eindelijk mag ik de veroorzaker in handen houden. Mark is zo sportief om direct de camera uit de tas te trekken en de vis én dril voor mij vast te leggen. Het is een stevige, licht gekleurde vis die waarschijnlijk de forel geregeld op het hoofdmenu heeft staan.

Naast de mooie kleuren is die kop er ook echt eentje uit de categorie ‘oerharses’. Grappig om te vermelden is dat ze hier voor de snoek (nog) geen gesloten tijd kennen. En dat terwijl dat voor de Ierse zeebaars wél het geval is! Zo zie je maar weer hoe werelden kunnen verschillen. Leuk om te zien!

De avond begint langzaamaan te vallen en we moeten nog even mee naar ‘de Barra’, even een pint drinken om de dag af te maken. Het is een van de bekendste pubs hier in de regio alwaar menig bekend artiest heeft opgetreden. En wat smaakt zo’n biertje na een dag hard vissen goed zeg!

Uiteraard gaan de gesprekken van A tot Z over vissen. Mark toont tussentijds nog even een zeebaars op zijn onlangs gesneuvelde iPhone. Het monster zou in Engeland gevangen zijn door een beroeps… 10 Kilo!!! En zie die bek dan… De glazen gaan tot de laatste druppel leeg en we zetten de rit in, terug naar het Bella Vista Hotel, er moet tenslotte ook nog een keertje wat geslapen worden…

De zee is op de nieuwe dag gelukkig weer wat tot rust gekomen en dat betekent dat we weer bijtijds op de boot zitten en naar buiten varen. Het is net als eerdere dagen weer ronduit taai, maar goed, dat wisten we. We treffen een zeeotter die nieuwsgierig lijkt naar onze aanwezigheid. Best bijzonder om te zien, ze zijn hier redelijk zeldzaam begrepen we.

Uren lang peuteren we, ondanks een tamelijk ruwe zee, de kanten uit. Ieder gaatje en elk rotsblokje wordt nauwkeurig afgevist… Geconcentreerd en accuraat landen vele verschillende shads keer op keer op die plekken waarvan je zegt: ‘Daar moet ie wel liggen!’ Helaas zonder enige reactie. De enige aanbeet in uren van strak vissen wordt gelukkig verzilverd. Het is in ieder geval iets en wederom een puntgave, strakke baars!

‘s Avonds wordt de pub van het Bella Vista gevuld met Ierse muziek. De sfeer is er en iedereen geniet. Voor ons is het al weer de laatste avond. We nemen er nog een op en zakken af naar onze mandjes. Morgen vertrekken we in de middag naar het vliegveld om de weg naar Nederland te pakken.

De laatste ochtend van onze trip brengen we door in het stadje Cobh, beetje de toerist uithangen en kijken wat er allemaal leeft en gebeurt. De baai ligt er altijd wel beschut bij, maar pakt nu toch behoorlijk wat wind. Je zou er nog best wel kunnen vissen, maar naar buiten gaan is er niet meer bij.

Het getijdenverschil is groot en relatief constant, en dat maakt de visserij hier mooi en berekenbaar.

Knappe hoogteverschillen in het stadje maken een wandeling al snel tot een klimtocht. Leuk om een paar loze uren te vullen.

De koffers staan klaar voor vertrek, nog een laatste blik over de baai… Ondanks de tegenvallende vangsten heeft dit gebied alles om supervisserij mee te maken. We zijn gewoon te vroeg, dat kan je ook verwachten als je in mei komt, maar we hebben in ieder geval goede weersomstandigheden gehad.

De variëteit en mogelijkheden maken dit gebied absoluut compleet voor roof-, zee- en vliegvisser; wat het weer ook doet, je kunt altijd vissen. In de baai en daarbuiten zijn doorgaans zo’n 40 vissoorten aanwezig. En kan je de zee niet op, dan is er ook in het binnenland genoeg lol te beleven. Voor mij persoonlijk is de trip een bijzondere geweest, ondanks de helaas tegenvallende baarsvangsten. Het lijkt me geweldig om de baarzen te treffen in de baai voor het Bella Vista Hotel! Absoluut de reden voor mij om terug te keren en dat eens mee te maken!

Meer informatie over het vissen in deze prachtige Ierse omgeving kun je vinden op Tight Lines Visreizen.

Eerder verschenen: deel 1 - deel 2.