TotalFishing

Ierse verrassing (deel 2)

Door Jelle Westerhuis

Een nieuwe dag op het zoute. De haven van Cork, de baai voor het hotel zoals ik het eerder noemde, zullen we overslaan. We gaan direct naar de monding en zullen daar wel zien wat we allemaal tegen gaan komen. We zijn er inmiddels van doordrongen dat het geen gemakkelijke visserij zal zijn; de zeebaarsvisserij moet nog op gang komen en we zullen dus moeten knokken voor een zilveren stekeldrager.

Een nieuwe dag op het zoute en we treffen al vrij snel een stel frequente bezoekers van dit gebied. Ze zijn aan het spelen met drijvende planten en zwemmen af en toe dwars onder de boot door. Schitterend gewoon om te mogen meemaken.

We vangen ons helemaal blauw aan de kleine koolvis en pollak, totdat de lijn van mijn maat in een keer volhangt met gigantische sandeels, het lievelingseten van de baarzen hier. Vandaag wederom helaas geen zeebaars verschenen aan de lijnen. Jammer, maar we leggen ons er bij neer…

We keren weer terug naar het Bella Vista Hotel en beleven een heerlijke avond. Morgen weer een dag op zee, dit keer met gastheer Kevin.

We zijn de baai nog niet uit en Kevin parkeert de boot geroutineerd boven een door hem gekende hotspot. Binnen enkele driften krommen de hengels zich geregeld op gulletjes die zich hard op de shads storten. Vissen wij met relatief harde stokken, Kevin vist met licht spinmateriaal en dan is gul een prachtige sportvis. Met hetzelfde materiaal vist hij tevens op de zeebaars… Naar onze mening te licht, maar daar denken ze hier toch echt anders over!

Onze gastheer blijft niet lang op dezelfde plek en wil ons dolgraag alle mogelijkheden van het gebied laten zien én ons zo snel mogelijk in de baars helpen! Kilometers prachtige kust vissen we af met perfecte driften. Nog geen baars te bekennen, maar dat het hier in de betere dagen zal wemelen van de baars, daar zijn we zeker van. Hier zal voornamelijk de spinhengel ingezet moeten worden aangezien het te gevaarlijk zal zijn om het met de vliegenlat te gaan bevissen; te kort op stekken als bovenstaande vissen, is vragen om problemen. Met de zee moet je gewoon niet spotten.

De heerlijke lunches zijn inmiddels verdwenen in onze lichamen als we een nieuw stuk afvissen, wederom in de hoop een baars te treffen. Dan een aanbeet op een paar meter uit de kant… Even hadden we het idee dat het een pollak of gul zou zijn, maar het bleek tóch echt zeebaars te zijn!

Puntgave, zilveren knokker die lekker hard op de shad knalde. Verslavende aanbeten zijn dat! De vis is aan de kleine kant in vergelijking met de doorsnee maat die ze hier vangen, maar dat doet er dus even helemaal niets toe! We zijn hartstikke blij dat er zich in ieder geval een gemeld heeft!

De locals vissen hier met name met sandeel-imitaties, maar ook tal van andere typen softbaits hebben een plaatjes in de tackle box.

‘Eén baars maakt nog geen zomer’ en bewijst zeker niet dat dit dé shad is die ‘t ‘m doet. Maar goed, de logische reactie is wel dat we allemaal al snel met dezelfde soort shad staan te vissen in de hoop op meer… Er volgt nog een aanbeet, maar die vis weet bij de boot vakkundig de haak te lossen.

We geven het op voor de dag… Natuurlijk hadden we op meer gehoopt, simpel, maar het zat er nu eenmaal niet in. We hebben héél veel uit de kast gehaald om een paar vissen te pakken te krijgen en veel meer kan je gewoon niet doen. Moegestreden keren we pas in de avond terug in de haven.

De baars is hier een zeer gewaardeerde en goed beschermde soort. Je mag dan wel 2 vissen per 24 uur meenemen, maar het wordt erg gewaardeerd als je ze gewoon terugzet. De minimummaat is 40 centimeter en er geldt voor de zeebaars een gesloten tijd van 15 mei tot 15 juni.

De Titanic zal je in het plaatsje Cobh, waar we verblijven, veelvuldig tegenkomen. Hier vertrok het wereldberoemde schip dat nooit meer terug zou keren en op vele plaatsen worden dan ook nog steeds de slachtoffers ervan herdacht.