Een goede vismaat is goud waard

Een goede vismaat is goud waard 

Door Jöran van Ingen 

Vissen is beleving, spanning en genieten van een mooie vangst. En met wie doe je dat beter dan met je beste vismaat? Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat mijn vrouw en ik dezelfde passie voor het roofvissen hebben. Mijn beste vismaat is dan ook mijn vrouw.

Inmiddels zijn we dan ook al aardig op elkaar ingespeeld en heeft ieder zijn eigen taak. ’s Ochtends zorgt Ann-Christin voor een goed gevulde koelbox, terwijl ik de visspullen in de auto pak en de boot aankoppel. Eenmaal bij de waterkant aangekomen, leg ik de spullen in de boot en maak ik de hengels gereed.

Ann-Christin zorgt er ondertussen voor dat de motor omhoog wordt getrimd en de sjorbanden los worden gemaakt. Ik rij vervolgens de trailer het water in en laat de boot voorzichtig het water in glijden, terwijl Ann-Christin de boot naar de steiger vaart.

Vervolgens parkeer ik de auto en daarna kan koers gezet worden naar de stekken. Dat alles is inmiddels een automatisme en bespaart kostbare vistijd. Als ik wel eens met een andere vismaat onderweg ben, dan is dat automatisme echter helemaal weg en moet goed worden nagedacht over de dingen die moeten gebeuren.   


Ieder heeft zijn taak bij de voorbereiding.


Begin december waren we een dagje op een van de grote rivieren. Voor het eerst sinds lange tijd weer verticalend achter de snoekbaarzen aan. Ondanks ideale omstandigheden, een beetje stroming en licht troebel water, waren de snoekbaarzen niet echt actief.

De baarzen daarentegen wilden prima meewerken. Vooral een wat snellere aasaanbieding was hierbij de sleutel tot succes.


De baarzen hadden er wel zin in.


Heb je een mooie vis gevangen die je graag op de foto wil zetten, dan is het aan je vismaat om hier zorg voor te dragen. Ook op dit vlak raak je na verloop van tijd op elkaar ingespeeld en weet je wat de eisen en wensen van je vismaat zijn.

Niet iedereen is echter een geboren fotograaf, maar met een goede camera, een beetje oefening en experimenteren kom je al een heel eind.


Ann-Christin met wederom een mooie baars.


Je vismaat vervult daarnaast een belangrijke rol bij het scheppen van de vis en het assisteren bij het onthaken. Vis je met meerdere hengels spreek dan af dat je vismaat alle hengels binnen haalt als je een vis staat te drillen.

Niets is immers zo vervelend als een vis die door de andere lijnen heen zwemt. Vis je vanuit een boot vraag dan ook aan je vismaat om het scheepvaarverkeer in de gaten te houden. Twee paar ogen zien immers meer dan een paar.      


Dit gaat er altijd wel in.


Tijdens het middaguur lassen we altijd even een pauze in om wat te eten. In de winter nemen we vaak soep en koffie mee om lekker warm te blijven. Soms eten we zelfs wat uitgebreider en maken we op een gasstelletje wat worstjes of hamburgers klaar.    


Na de lunch toch nog een snoekbaars.


Als de visdag ten einde is hetzelfde ritueel. Ieder heeft een bepaalde taak bij het traileren, het vastzetten van de boot en het inpakken van de spullen. In korte tijd staat de boot dan ook goed vastgezet op de trailer en liggen de spullen in de auto.

Eenmaal thuis aangekomen pakken we samen de auto uit en rijden de boot de garage in. Een mooie visdag is weer ten einde. Uiteraard wordt er daarna nog even nagepraat. Wat ging er goed en wat niet en wat heeft deze dag ons geleerd? Goed om daarover na te denken en mee te nemen naar de volgende visdag die vast niet meer lang op zich laat wachten.