Een dagje zeebaarzen…

Een dagje zeebaarzen…

Door Leon van de Veen en Sander Schurer

Half drie ‘s morgens het bedje uit voor een dagje zeebaarzen met de Joint Venture van Bennie Muizelaar. Half vier kwam Sander Schurer me oppikken om in een paar uurtjes naar Stellendam te rijden door een mistig Nederland.

Kwart over vijf gearriveerd en meteen even een gesprekje gedaan met de schipper van de Valkerie, Eef Hoek. Dit gaf ons nou niet echt een goed gevoel, want zo werd ons verteld dat de baars en grote gul niet echt thuis gaven in de Zeeuwse en Europoortwateren. Dat terwijl in het noorden des lands het gehele zeebaarsseizoen uiterst mager was. We zouden het wel zien.

Gelukkig werd de dag geheel anders! Na kennismaking met Bennie en Fred, 2x Mike, Sam en Harry, werden de motoren gestart en werd met een kruissnelheid van zo’n 22/23 knopen het ruime sop gekozen. Altijd leuk die Bourgondische Belgen, want aan lekker eten geen gebrek! Zelfs de champagne kwam nog aan bod halverwege de dag!


Een lekkere Bourgondische start van de zeebaarsdag.

Op het eerste wrak, zo’n 40 mijl weg, meteen geankerd op 180 meter van het wrak. Mensen geloof me of niet, maar de rust, discipline en teamgeest aan boord, vormen de sleutel tot succes. Tel daarbij het bekwame ankeren van Bennie - wat hij als geen ander kan - op, en het maakt het zeebaarsvissen een stuk eenvoudiger.

Na enkele minuten kwamen de eerste mooie baarzen bij Fred en Bennie al binnen, maar bij Sander en mij bleef het wat stiller. Bennie adviseerde ons de 100 grams pilkertjes aan te zetten en daarna langer te vertragen. Het resulteerde meteen in doffe dreunen en kromme hengels. Kicken!!!

Tijdens de kentering van het tij kwamen ook de grote gullen onze pilkers begroeten. De dag kon al niet meer stuk! Tientallen baarzen kwamen binnen, maar de grotere baarzen werden niet door ons gevangen, wel door Bennie en Fred. Het zijn dus kleine details die de kunst van het zeebaarsvissen aantrekkelijk maken.

Na nog wat tips van Bennie, bijvoorbeeld de hengeltop tijdens het binnenvissen (lees: racen) heel stil te houden - een echte aasvis trilt en waggelt ook niet zo - was Sander als eerste aan de beurt om een grote baars te drillen.

Met een angstig kromme hengel en een gierende slip stond hij te genieten, maar ook te bidden… “Als dit maar goed gaat!” Na een aantal minuten was het feest voorbij, de baars was losgeschoten en Sander bleef teleurgesteld achter.

Niet veel later was het mijn beurt om in het treintje van vissers het gevecht met en grote baars aan te gaan. Deze kwam na een heftige dril wel in het schepnet van Ben terecht. Mijn dromen waren werkelijkheid geworden: een mooie hoge, dikke zeebaars van 80. Na eerder grote baarzen te hebben gevangen, blijft het toch een euforisch moment met een hoog adrenalinegehalte, heerlijk!


Mijn dromen waren werkelijkheid geworden: een mooie hoge, dikke zeebaars van 80.

Er werd de hele dag door continu zeebaars gevangen en af en toe liep er een grote gul tussendoor. Bij het tweede wrak moesten we wachten op iets meer stroom, zei Ben. En het kwam uit; alsof er een bus vol met zeebaars was gearriveerd, de ene na de andere. Ongelooflijk!

Het was een ongelooflijke topdag met als compliment voor ons, van Ben en de medevissers, dat we een gezellige, professionele aanvulling waren op de boot en graag nog een keer met ze mee mochten. En dat gaat zeker gebeuren kan ik u vertellen!

Er was een klein minpuntje op deze dag: de mentaliteit van andere medemensen op zee (je kunt deze lieden geen sportvissers noemen!). Laat de zeebaars in zijn waarde en doe deze visserij niet alleen maar voor de verrijking van de portemonnee, want dan is het snel over met de baars!

Leon van de Veen en Sander Schurer

Wilt u ook eens zo’n supervisdag beleven? Ga dan naar www.bensfishingtackle.nl.