Ebro Delta avontuur 2016

Ebro Delta avontuur 2016 

Door Richard en Rick

Tonijnvissen staat al een tijdje hoog op het to-do lijstje, het werd dus tijd dat dit afgestreept kon worden. Op 3 oktober is het zover, om 05:00 kan de reis beginnen. Reis? Maak hier maar een reisje van!

Om 07:30 gaan we op vliegveld Eindhoven de lucht in en als ik later op de klok kijk is het tot mijn verbazing pas 10:00 uur als we in de huurauto wegrijden op vliegveld Reus.

Tijdens de autorit die een klein uurtje duurt nemen we alvast contact met visgids Martijn op. Hij stelt ons de vraag of we eerst naar het appartement willen of dat we direct het water op willen. Natuurlijk kiezen we voor optie 2 en we spreken af in de haven van Riomar. In de haven aangekomen is het eerst tijd voor een welverdiend biertje. Dit biertje glijd gemakkelijk naar binnen bij de aangename Spaanse temperaturen.

Niet veel later arriveert Martijn met zijn flitsende Delta Game Fishing bestel bus, we weten direct dat we de juiste persoon aan kunnen spreken. Martijn blijkt een die-hard visser te zijn en we besluiten direct om de spullen in de boot te laden. Martijn heeft zijn huiswerk gedaan en helaas blijkt het later op de dag te hard te gaan waaien om de open zee op te gaan.

Het plan dat Martijn heeft gemaakt bestaat uit werpen met poppers op de monding van de ebro, tijdens deze visserij maken we kans op Bluefish, Leervis en diverse andere soorten. Ook zullen we gaan trollen met kleine baracuda’s als aas, tijdens deze visserij maken we de grootste kans op Leervis (palometer).

Zodra we de monding van het haventje in de rivier bereiken wordt de boot stilgelegd. Tot onze verbazing kunnen we de poppers hier direct al nat gaan maken terwijl Martijn de hengels voor het trollen klaarmaakt. Tijdens het werpen spotten we enkele keren activiteit van harders in de oppervlakte. Dit is natuurlijk niet de beoogde vissoort, maar wie weet trekt dit wel de beoogde Bluefish aan.

Niet veel later slaat Richard zich vast op een mooie vis, en na enkele felle uithalen kan de eerste bluefish aan boord getild worden. Tijdens de drill valt direct op dat de krachtuitspattingen van deze zoutwatervissen toch wel een stukje heftiger zijn dan die van onze snoeken en snoekbaarzen.

Martijn pakt zijn camera en vereeuwigd Richard met de eerste Spaanse vis. Na deze vis maken we nog een paar drifts door de monding. Helaas blijven de aanbeten uit en we besluiten over te gaan op het trollen voor de kust. Onder een aangenaam zonnetje worden de gerigde barracuda’s te water gelaten. De spanning bouwt zich vanzelf op, je weet op het zoute water namelijk nooit wat er komen gaat.

Zeker na het bekijken van Martijn zijn foto’s bouwt de spanning zich op, prachtige leervissen en zelfs blauwvinnen die tijdens het trollen gevangen zijn passeren de revue. 

Enkele kilometers kustlijn gaan aan ons voorbij totdat de volgende vis zich meld. Een kleine Bluefish heeft zich vergrepen aan de trollend aangeboden barracuda. Snel wordt de vis onthaakt en ook deze vis wordt voor het nageslacht vastgelegd.

Helaas gebeurt er verder niet veel in de kustlijn en we besluiten terug de monding in te varen. Hier trollen we verder terwijl we de oevers in de gaten houden om te kijken of er activiteit van zeebaars te bespeuren is. Helaas is het hier ook doodstil en we besluiten een einde aan deze eerste visdag te breien.

Aangekomen in de haven worden de spullen uitgeladen, tegelijkertijd wordt het plan voor morgen besproken. Martijn heeft het weerbericht natuurlijk al in de gaten gehouden en gelukkig kunnen we morgen het ruimen sop op. Dit betekend we morgen gaan chummen, hierbij is de kans op een echt grote vis zeer reëel. Snel worden er nog een hapje en een drankje naar binnen geschoven en de luiken vallen snel dicht na zo’n dag reizen en vissen, op naar morgen….

Visdag twee. Uitgeslapen worden we wakker en na een verfrissende douche ontbijten we bij de lokale bakker. Hier worden de magen gevuld en het proviand voor de rest van de dag wordt meteen ingeslagen hier. Martijn heeft de aasvis opgehaald en gezamenlijk rijden we door naar de haven. Hier worden de spullen snel ingeladen en de trossen worden losgegooid, gas erop naar de betere visgronden.

Als we dichter in de buurt van de beoogde stek komen worden er vier troll hengels uitgezet. De hengels zijn beaasd met birds en bijbehorende octopussen die florissant over het water dansen. Lang hoeven we niet te wachten of de eerste slip giert het al uit, het felle visje aan de andere kant blijkt een kleine blauwvin tonijn te zijn. Missie (in theorie) geslaagd…

Snel vissen we door richting de beoogde stekken, en om de paar hectometer haken we een visje, blauwvinnetjes & bonito’s. Tijdens het varen en vissen is Martijn druk in de weer met het paraat maken van de hengels en het bereiden van chum die vervolgens gebruikt gaat worden voor het lokken van de tonijnen. Aangekomen op de stek worden de hengels beaasd en kan het aas te water worden gelaten.

De simpele manier van vissen valt ons direct op, freeline met enkel een haak met daarop de aasvis. Martijn waarschuwt ons dat het na het strooien van wat chum soms niet lang duurt voordat de aanbeet volgt. Helaas is dit vandaag echter niet het geval, tijdens het wachten op de verlossende aanbeet zijn we constant bezig met het bijvoeren en het opnieuw uitleggen van de lijnen.

Wanneer we de chum bijvoeren valt ons het grote aantal gepen op dat hierop afkomt. De lichte hengeltjes worden erbij gepakt om zo een aantal gepen aan boord te hijsen (die tevens weer als aasvis dienen). Langzaam aan beginnen we het spelletje door te krijgen en terwijl we de aandacht voor de tonijnhengels verliezen klapt er plots een hengel dubbel.

We verbazen ons van de snelheid waarmee dit gebeurt en de slip giert het uit. Snel volgen we de door Martijn opgedragen stappen uit, de slipdruk wordt langzaam opgebouwd terwijl Martijn met de boot wegvaart naar open water. De slip blijft het uitgieren en snel schiet ik het dril harnas aan, terwijl ik de hengel van Richard over wil nemen valt de druk van de lijn, k*t de eerste kans is verspeeld.

Niet getreurd en op naar de volgende aanbeet (hopelijk). Hier hoeven we gelukkig niet lang op te wachten en na het uitzetten van de aasvis wordt de lijn uit Richards handen getrokken. Bekomen van de schrik wordt de slipdruk opgevoerd en de boot achteruit gevaren. Onder het achteruit varen schiet ook deze vis los, we balen als een stekker. 

Na deze strike is het tijd om terug te varen richting de haven voordat de duisternis invalt. Na het binnenvaren van de haven ruimen we de boot op en zetten we koers richting het restaurant Plan B (een echte aanrader). Langzaam borrelen we de avond uit en vallen we later uitgeteld in slaap.. op naar dag drie.

Het Spaanse ochtendritueel bevalt ons wel: uitslapen, douchen en een ontbijtje scoren bij de bakker. Als we ons ontbijt weggewerkt hebben komt Martijn ook bij de bakker aan om wat lunch in te slaan. Gezamenlijk rijden we door naar de haven om hier de boot verder klaar te maken. Na het losgooien van de trossen wordt de boot afgetankt en zetten we snel koers richting de beoogde stekken.

Tijdens het varen houden Richard en ik ons bezig met het bereiden van de chum, een mooi klusje zo in de hete Spaanse zon. Aangekomen op de stek waar gisteren de twee aanbeten vandaan kwamen zetten we direct de tonijnhengels uit. Tijdens het afzinken van de aasvissen lopen de lijnen direct strak, zullen het de bonito’s zijn waar Martijn ons voor gewaarschuwd heeft?

Nope, het blijkt een school dorado’s te zijn die onder de boot doorschiet. Iedere keer als we de aasvis te water laten wordt deze geterroriseerd door de dorado’s. We besluiten om het even met de lichte spinhengeltjes (20 gram) gericht op deze dorado’s te vissen met enkel een haak in de hoop ze vervolgens weg te jagen.

De ene na de andere dorado gaat voor de bijl en er zitten werkelijk prachtige exemplaren tussen die prachtige drils geven met hoge sprongen. Freelinend met stukjes sardine kunnen we de ene na de andere dorado de boot verwelkomen. Het plannetje om de school te verstoren blijkt dan ook niet te werken. Voordat we de spinhengels opbergen vangen we enkele exemplaren die later op de dag de pan in zullen gaan.

Martijn laat de boot een stukje buiten de school met dorado’s driften en we kunnen snel weer aan de gang met het echte werk, tonijnen! Na het uitzetten van de aasvissen kan het spelletje van voeren en drifts maken weer beginnen.

Het duurt niet lang voordat de eerste lijn strak schiet, helaas wordt er geen lijn van de spoel gerukt maar er hangt iets op de top te bonken. Richard draait de vis naar boven en het blijkt een mooie Bonito te zijn. Er blijkt duidelijk meer vis dan gisteren aanwezig te zijn en we vissen dan ook vol vertrouwen door.

Na het maken van enkele driftjes, uitzetten van aasvissen en tussendoor voeren schiet de lijn wederom strak en er wordt wat lijn van de spoel getrokken. Het lijkt geen grote vis te zijn, Martijn denkt aan een grote Bonito of een little Tunny. Wanneer ik de hengel van de ene in de andere steun wil zetten wordt er toch iets meer tegengas gegeven.

Richard denk dat ik een showtje opvoer en grapt: ‘’draai eens door, dit kost vistijd’’. Als de tegenstander bovenkomt blijkt het echter een kleine Blauwvintonijn te zijn. Onze missie is geslaagd en we zijn helemaal tevreden. Na het schieten van de nodige foto’s wordt de vis snel teruggezet om beschadiging te voorkomen.

Na de euforie worden de hengels snel weer in orde gemaakt, waar een vis zwemt zwemmen er meer. Dit gezegde blijkt te kloppen want door de dag heen blijven er sporadisch aanbeten komen. Helaas zetten niet alle beten goed door (aasvis verdwenen) en lossen we de vissen contant tijdens het achteruitvaren. We worden er bijna gek van, waarom lukt het niet om een grotere jongen aan boord te krijgen?

Als de tijd aardig begint te dringen met het invallen van de schemering klapt de verlossende hengel dubbel op een plaats waar we gunstig kunnen wegvaren. Onder het varen schiet Richard het drilharnas alvast aan, en aangekomen op het open water kan de dril beginnen.

Na een aardig potje touwtrekken sleurt Martijn de blauwvin aan boord. We beseffen dat er toch een flinke jongen in de boot ligt, Martijn schat de vis op 55 kilo. Na het bekende foto moment gaat ook deze vis weer ongeschonden retour de zee in.

De handjes worden geschud en we vragen ons af of er nog meer in het vat zit. Snel zetten we koers richting de plek waar deze vis zich liet foppen in de hoop op een tweede aanbeet. Helaas blijft deze aanbeet uit en wegens het invallen van de duisternis besluiten we een einde aan deze vistrip te breien. In de haven ruimen spoelen we alle materialen af en maken we de boot gereed voor de volgende visdag, helaas zullen wij dan niet meer aan boord staan.

Snel zetten we koers richting het appartement om ons even op te frissen. Na een overheerlijke douch treffen we Martijn in het restaurant van zijn vriendin (plan B) hier komen de vers gevangen dorado’s al uit de oven en we kunnen direct aan het diner beginnen.

We bespreken de trip onder het genot van een biertje en later op de avond zetten we koers richting het appartement, we moeten tenslotte vroeg op om de huur auto weer in te leveren en ons vliegtuig te halen. De vlucht is weer een peulenschil en we landen fris en fruitig op Eindhoven Airport. De blauwvintonijn kan van het lijstje afgestreept worden en we verheugen ons op de volgende trip!

Richard & Rick