Drie op een rij in Ierland:
Killmore Quay Club (3)
Door Hans en Frank Schoovers
Dooley Cars heeft de gekneusde Ford omgeruild voor een nieuwe Nissan Quasquai. 3000 Kilometer op de teller. Laten we deze maar proberen heel te houden. Het is in ieder geval weer heerlijk rijden en zo gaan we vol verwachting naar Killmore Quay Club in Noord-Ierland.
The Kilmore Quay Club
Vroeger had Noord-Ierland een slechte naam, zat het vol met militairen en hing er een sombere en soms dreigende sfeer. Van dit alles is nu geen sprake meer. Zonder het te merken zijn we de grens gepasseerd. Een sms van het mobiele netwerk wijst ons erop dat we in het Verenigd Koninkrijk zijn aangeland.
De Killmore Quay Club is een prachtig gelegen resort aan de oever van Lough Erne. De ligging is fenomenaal. Zowel upper als lower Erne ligt aan je voeten, 18.000 hectare viswater! Op de weg ernaartoe raken we onder de indruk van dit gebied en naarmate de trip vordert wordt dit alleen maar erger. Sterker nog, we vallen van de ene verbazing in de andere.
We kijken onze ogen uit als we de auto op de parkeerplaats zetten. Aan de rand van het meer heeft de Fransman Pascal een prachtig resort gebouwd. Het resort heeft echt een megaluxe uitstraling die we in Europa nog niet eerder gezien hebben. Vanaf het op een heuvel gelegen resort kijken we uit op het meer. We zien een gigantisch water, bezaaid met eilanden.
Schitterende tuin aan de rand van het meer
Het resort zelf is spiksplinternieuw. Het rieten dak geeft een luxe uitstraling en de omringende tuinen zijn fantastisch aangelegd. Pascal is een Franse chef-kok die gek is van het vissen op snoek. Hij heeft jarenlang overal in de wereld op snoek gevist en tijdens die reizen hield hij een notitieblok bij om alle plus- en minpunten op te schrijven. Het doel was om een resort te bouwen met als uitgangspunt perfectie. Eerlijk is eerlijk, hij heeft zijn droom nagestreefd en het is hem gelukt om een perfect resort te maken.
Luxer kan niet
Bij aankomst krijgen we een rondleiding van de trotse Pascal. Als chef-kok laat hij natuurlijk eerst het restaurant zien. Zijn restaurant behoorde dit jaar bij de beste 5 van Noord-Ierland. Als visser profiteer je hiervan mee, want eten is in dit restaurant bij de prijs inbegrepen. Superkwaliteit eten voor een betaalbare prijs.
Huisjes zijn van alle gemakken voorzien
De Killmore Quay Club is nu ongeveer 2 jaar open en alles ziet er strak en nieuw uit. De kamers zijn prachtig en de huisjes die hij verhuurt zijn helemaal super. Vlak aan het water, mooie kamers en een indrukwekkend grote eetkeuken. We vervolgen de rondleiding van Pascal in een golfkar en vallen van de ene verbazing in de andere.
De golfkarren worden gebruikt om vissers met spullen en al van de trailerhelling naar de huisjes te transporteren. Zoveel luxe zijn we niet gewend. We komen zelfs een heliplatform tegen. Er zijn mensen die met heli of watervliegtuig vanuit Dublin komen. Je kunt je ook “gewoon”, met de auto vanaf het vliegveld op laten halen (tegen geringe vergoeding).
Een gedeelte van de vloot
Pascal heeft een aantal boten die meer dan prima zijn. Mensen die willen trollen kunnen gebruik maken van Lake- boten met voldoende pk’s, goede stoelen, dieptemeter, hengelsteunen, enz. Kortom, deze boten zijn compleet. Voor de werpende vissers zijn er Trackers, Alumacrafts met 50 pk motoren, elektromotoren, dieptemeter, noem maar op. Al met al een indrukwekkende botenverzameling die alsmaar groeit. De volgende boten zijn al besteld.
Ook de lakeboats zijn volledig uitgerust
Het water is supergroot, maar tussen de eilanden door is met iedere wind te vissen. Het is zo groot dat je er kan verdwalen, maar ook daar is aan gedacht. Over het hele water staan genummerde borden die de vaargeul markeren en met de kaart, die iedereen krijgt bij aankomst, is verdwalen onmogelijk. Een ander voordeel is dat er tussen de palen veilig hard gevaren kan en mag worden.
Verdwalen is met de genummerde borden onmogelijk
We maken een praatje met Franse vissers. Net als in de rest van Ierland is ook hier het vissen deze maand taai. Ze hebben 9 dagen gevist en gemiddeld iedere dag een metervis gevangen. Trots laten ze de foto’s zien van dikke vissen, de grootste 2 waren 110 cm. Helaas voor ons vingen ze de grote vissen op 9 meter water tegen de bodem.
Franse collegavissers
Het doel van deze trip is niet zozeer grote snoek, we willen veel van het water zien zodat we de mogelijkheden in kunnen schatten. Anderhalve dag is natuurlijk veel te kort voor zo’n groot water. Hiermee doen we ons zelf en het water eigenlijk enorm tekort.
Jerkbaits lusten ze in Ierland ook
Na de rondleiding stappen we in een indrukwekkende Triton met 150 pk om een paar uur met gids Fabrice op pad te gaan. Het is een feest om met zo’n beest van een boot over Upper Erne te scheren.
Scherend over het water
We gaan naar net noorden om wat baaien en plantenbedden uit te werpen. Al snel zijn we aan het vangen en met regelmaat knalt er snoek op ons kunstaas. In een paar uur tijd vangen we er een stuk of 20 en krijgen evenzoveel aanbeten weten we net niet te verzilveren. Actie genoeg dus!
Volop actie
Er zitten er genoeg
‘s Avonds genieten we van het eten in het luxe restaurant en duiken dan behoorlijk versleten ons bed in. Morgen gaan we een dag vissen met Pascal, we verheugen ons erop.
Om een uur of 9 gaan we met Pascal het water op. Hij wil ons graag het zuiden laten zien. Een gebied met niet alleen mooie visplekken, maar ook een gebied met historische waarde. We maken een soort toeristische toertocht en proberen tussendoor natuurlijk ook snoek te vangen. We zien de ene schitterende plek na de andere, maar het vissen is niet erg wild.
Oude pracht
De snoeken liggen diep en degene die ondiep liggen laten zich niet makkelijk vangen. Pascal sleept met een dode aasvis en krijgt aanbeten op plekken waar wij met ons kunstaas niets zien. Aasvis is trouwens altijd in de lodge voorradig, mooie grote hybrides. Ook in Noord Ierland is vissen met levend aas verboden. Helaas verspeelt Pascal zijn aanbeten. De vissen van ongeveer 90 cm vallen op de één of andere manier voor de boot er vanaf.
Aasvissen zijn voorradig in de lodge
Halverwege de dag verrast Pascal ons met een lunch. Op een prachtige plek genieten we van de sandwich met kip, heerlijke salade en er wordt een goede fles rode wijn open getrokken. We sluiten de picknick af met een behoorlijk sterke Irish Coffee.
Het is nu wel even opletten met werpen, want we zijn behoorlijk soezig geworden. De sfeer wordt er alleen maar beter op en zo hebben we een heerlijke dag waarin we genieten van elkaars gezelschap en het vissen in een prachtige omgeving. Op het einde van de dag gaat opeens de knop om en vangen we de ene vis na de andere. Ook nu vallen de grotere vissen er net vanaf of missen het kunstaas net. Het mag de pret niet drukken want we hebben een heerlijke dag gehad.
Toltoren
Loch Erne is een prachtig water. Het heeft alle ingrediënten van een top snoekwater. Het heeft een enorm oppervlakte, veel wisselende waterdiepten. Er zijn zowel ondiepe oevers als tot 15 meter diepe stukken. Planten staan er volop en er grenzen geen bergen direct aan het meer, dus spoelen er ook geen meststoffen in het water. Helder water dus!
Als gevolg van een enkele jaren geleden aangelegde stuw in het Erne system, is het waterniveau enkele meters gestegen. De omringende weilanden zijn daarom permanent ondergelopen en vormen prima paaiplekken. Het barst van de prooivis als baars, blankvoorn, forel en paling. Ook niet onbelangrijk: sinds twee jaar is de commerciële visserij van het water af!
Prooivis volop
De vis krijgt nu dus alle ruimte om te groeien ... en dat doen ze! Pascal laat foto’s zien van vissen van boven de 135 cm en die waren behoorlijk indrukwekkend. De visserij in combinatie met de accommodatie maken van de Killmore Quay Club een toplocatie. Het is dus ook niet zo gek dat van de 54 gasten van vorig jaar er al 52 opnieuw hebben geboekt. Ook wij zijn gegrepen door Loch Erne en komen hier volgend jaar terug, zeker weten!
Chefkok Pascal als hij niet in de keuken staat
De week Ierland is voorbijgevlogen. De visserij was soms taai, met de weersomstandigheden is het soms een kwestie van geluk hebben. Zitten de omstandigheden mee, dan kan je op alle 3 de locaties een supertijd hebben. Ierland heeft voor iedere roofvisser iets te bieden.
Heerlijk op het water
Aan de gastheren zal het in ieder geval niet liggen want die hebben op ons evenzoveel indruk gemaakt als de Ierse wateren. Het viel ons deze week niet mee om afscheid te moeten nemen van onze hartelijke gastheren en hun viswater, dus daarom zijn de plannen voor volgend jaar alweer gemaakt.
We gaan deze ‘one hundred and eighty-trip’ op ons gemak nog eens een keertje over doen!
Hans en Frank Schoovers
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
