TotalFishing

De Pitbulls van het Noorden (3)

Door Thomas Sintobin

Wie zijn kansen wil verhogen om een toehappende wolf ook echt te haken, doet er goed aan er gericht op te vissen. Ik weet niet wie de truuk bedacht heeft maar hij werkt super: een metalen afhouder, met aan de ene kant een haaklijntje met een plastic octopus en een stuk vis, en aan de andere kant een stevige brok lood. Laat de montage naar beneden zakken en animeer de hele handel door je lood een centimeter of 15 à 30 van de bodem op te tillen en dan meteen weer te laten vallen.

Gericht vissen loont.

Herhaal de beweging in reeksjes van vijf of zo, en las dan een korte rustpauze in. Al die herrie onder water werkt op de zenuwen van vriend Zeewolf, zo luidt de theorie achter deze techniek, en geërgerd schiet hij uit zijn hol om de indringer te verjagen: hij is er dus niet op uit om het stuk kabeljauw op te eten, maar wél om zijn territorium te beschermen. Het doet wel wat denken aan iemand die keihard op je voordeur staat te bonzen en kabaal te maken, tot je het zo zat bent dat je naar buiten stormt en hem een oplawaai verkoopt.

Kabeljauw moet je dus vermijden…, de kleintjes dan hè!

Om het met de woorden van een vismaat van mij te zeggen: “Ik ben blij dat ik hier niet hoef te duiken. Stel je voor dat je per ongeluk je voet zet op de favoriete mossel van zo’n beest!” Of deze uitleg klopt, weet ik niet. Op het internet staat immers een filmpje waar een duiker een zeewolf wel héél erg dicht kan benaderen zonder aangevallen te worden – dus zo territoriumdriftig zullen deze dieren nu ook wel weer niet zijn.

Overigens is het ons wél opgevallen dat je op deze manier nauwelijks wolven kunt vangen als de boot te snel gaat door de stroming of door de wind. Dat is, als je erover nadenkt, eigenlijk wel logisch: de verschillende ‘bonzen’ worden dan te ver van elkaar gegeven, in de plaats van netjes voor de deur van de zeewolf. Mogelijk komt hij wel naar buiten, maar is hij te laat om je montage mores te leren, want je montage is al meters verder…

Ook zeewolven hebben vijanden.

Plan je visserij dus in functie van het getij en van de weersomstandigheden: een periode met weinig stroom is ideaal voor een paar uurtjes ‘kloppen’. Nog een paar tips: als verzwaring kan je voor een gewoon lood kiezen, maar ook voor een pilker. Hang er dan echter geen haken aan, want niet alleen krijg je dan met meer vastlopers te maken, ook is de kans op kabeljauw weer veel groter geworden – iets wat je niet moet hebben als je het op wolven voorzien hebt, want anders gaat er te veel kostbare vistijd verloren.

Terugvaart van een hotspot.

Overigens zal je sowieso materiaal verspelen, want zeewolven houden van mosselen, krabben en zeesterren – weet u nog? – waardoor ze nogal graag boven rotsbodems of in de buurt van obstakels vertoeven. Het is dan ook niet onverstandig om je lood middels een breeklijntje (30/00 nylon) te monteren, want dan raak je niet alles kwijt. Geschikte afhouders kan je zelf maken, maar zijn ook in de handel verkrijgbaar onder de naam ‘Havfiske Boom’ (zie bvb. www.havfiske.nl/index.php?cPath=76_109).

Zin gekregen om het ook een keer te proberen? Trakteer jezelf dan eens op een vistrip Up North. Ik ging zelf al twee keer mee met Joris van www.visreis.nl en was beide keren zeer tevreden. En terwijl je toch op deze site rondsnuffelt, bekijk dan eens deze uitnodiging voor een ludieke groepsreis die Joris in elkaar heeft gebokst in samenwerking met het blad waar ik vaak voor schrijf, Zeehengelsport, en Savage Gear: www.visreis.nl/savagegearhalibutchallenge2012.

De main target is dan natuurlijk de heilbot, maar natuurlijk zullen er ook zeewolven gevangen worden. Ook andere reisorganisatoren hebben goeie trips in hun portfolio, natuurlijk, dus daar kan je vast ook terecht. Zorg er alleen voor dat je dicht genoeg bij de Noordpool zit (Flateyri, Tromsø, Havøysund, Lofoten etc.) want daar zitten ze in behoorlijke aantallen én ze zijn een stuk groter.

En als ze echt niet wilden bijten…

En nog een laatste iets, een verzoek van mij eigenlijk: mocht iemand mij een plek kunnen doormailen waar ik met een redelijke kans op succes op de Gevlekte zeewolf kan vissen – het beduidend grotere broertje van de in dit artikeltje beschreven Grauwe zeewolf – dan zou ik daar beslist heel blij mee zijn (sintobin.tom [at] gmail.com).

Tom Sintobin (op facebook)

Eerder verschenen: deel 1 en deel 2