image description

Struinen met Jaimy deel 33: De laatste loodjes!

Het is alweer even geleden dat het roofvisseizoen ten einde kwam. Inmiddels duurt het nog maar een paar weken voordat het roofvisseizoen weer van start gaat. Desalniettemin wil ik nog even stilstaan bij de laatste weken van het seizoen, waarin toch weer een paar mooie vissen naar boven kwamen!

Net na de strenge voorst periode besloot ik mijn zinnen te zetten op het Oostvoornse meer. Ik was het snoeken een beetje zat en tijdens de voorst periode kan je gewoon terecht op het Oostvoornse meer gezien dit water brak is en dus niet bevriest. Na diverse sessies met succes te hebben afgesloten (hierover later meer) besloot ik dat er de laatste 2 weken toch weer op snoek gevist moest worden. Gewoon even kijken of ik nog een paar dikke dames kon strikken!

Gezien de temperaturen weer aardig omhooggingen besloot ik met kunstaas aan de gang te gaan. De dagen waren inmiddels weer aan het lengen en kon er dus nog even in de avond worden doorgevist tot aan de avondklok… Een korte sessie na het werk leverde direct een mooie getekende 90er op. De vis schoof vol over een Miuras Mouse heen. Deze had ik in het begin van het seizoen gekregen van mijn maatje Stefan!


Een mooi exemplaar die niet van de muis af kon blijven!

Een paar dagen later besloot ik nog een sessie te gaan trollen met mijn bellyboat op mijn thuiswater. Gezien de stijgende temperaturen was het de vraag of de snoeken nog rondhingen op de overwinterplekken of dat ze al aan het foerageren was naar de paaiplaatsen. Trollend met de bellyboat een uitgelezen kans om hier achter te komen. Na al 1,5 uur geen aanbeet te hebben gehad kwam ik steeds dichter in de buurt van de stekken waar ik ze in de winter kon verwachten. Bij het passeren van de laatste brug was het dan zover! Na mijn ene hengel ter hand te hebben genomen omdat deze vuil had opgepakt sloeg mijn andere hengel finaal dubbel. Aan de aanbeet te zien moest dit wel een mooi exemplaar zijn! Na een korte maar chaotische en hevige dril kwam er weer een prachtexemplaar naar de oppervlakte. Deze vis had wel oren naar de Line thru perch van Savage gear! Van maatje en collega BBK-visser Ronald Traas had ik een prachtige meetbak gekregen die ik nu gelijk even kon testen. Hoe het meten van de vis in de bellyboat voorheen redelijk globaal gebeurde kon ik de vis nu exact opmeten. De vis kwam uit op 102cm. Ideaal zo’n meetbak. Gemaakt van aluminium, dus licht van gewicht en toch heel duurzaam en daarnaast ook nog eens erg mooi afgewerkt. Mocht je nu ook interesse hebben in zo’n mooie meetbak voor zowel het vissen uit de kajak of bellyboat ben je bij Ronald aan het juiste adres. Zoek hem even op via social media en stuur hem een berichtje!


Wat een brute kop op deze flinke dame!

Na de vis te hebben opgemeten mocht deze dame weer retour om voor nageslacht te gaan zorgen. Vervolgend werd de tocht voortgezet. Toen ik aan het einde van het vrij smalle water aankwam werden de hengels deels ingedraaid om de scherpe bocht te kunnen maken zonder het aas te laten stilvallen. De hengel in de binnenbocht werd ter hand genomen en precies op dat moment volgde een harde aanbeet! YES! Weer een flinke dame die ook de gesleepte baarsimitatie niet kon weerstaan!


Een prachtig exemplaar!
 
Ook deze dame mocht even plaatsnemen in de meetbak die 97cm aangaf. Op de route terug kon ik helaas geen aanbeet meer forceren, maar met 2 prachtige exemplaren in een paar uurtjes mocht ik zeker niet klagen. Het weekend daarop had ik met mijn maatje Daan afgesproken om wat stekken vanaf de kant aan te doen. Na Daan lekker vroeg te hebben opgehaald kon het avontuur beginnen. Het duurde en het duurde, maar na een aantal stekken te hebben aangedaan hoorde ik Daan roepen dat hij net aan vis gemist had. “Zal ik hem dan maar even vangen Daan” reageerde ik lachend… Na de oranje forel op de stek te hebben geworpen was het binnen een paar slagen al raak. Een klein snoekje vergreep zich aan mijn kunstaas. De nul was weliswaar weg, maar we kwamen natuurlijk om een dikke snoek te haken. Na tal van stekken te hebben aangedaan begonnen we ons af te vragen of het nog ging lukken vandaag. Aan het einde van de ochtend was het toch bijna zover… Ik wist een vis van rond de meter te missen vlak voor de kant… Hoort er natuurlijk ook bij. Gelukkig waren de snoeken wel los op dit water en wisten we in korte tijd toch 5 snoeken te vangen. Weliswaar niet echt groot, maar meer dan welkom. Daan wist nog een mooi exemplaar van een centimeter of 80 te vangen!


Toch nog een leuke snoek voor Daan!
 
Het weekend hierop, het een na laatste weekend voor de gesloten tijd, besloot ik nog een poging te wagen met de bellyboat. Ik was al een beetje bang dat gezien het warme weer de snoeken al bezig waren met de paai of zelfs al waren afgepaaid. Al vrij snel wist ik een dikke vis van ruim 90 voor de boot te lossen… Enkele minuten later was het weer raak! Helaas wist ik dit moddervette exemplaar ook naast mijn boot te lossen… achja ik kreeg in ieder geval actie en de vissen waren nog lekker dik. Hierna wist ik enkele kleinere exemplaren te vangen.


Niet de grootste maar wel de mooiste van de dag!

Toen mijn hengel op een gegeven moment dubbelsloeg vermoede ik dat dit wel eens een hele mooie kon zijn. Toen de vis bovenkwam bleek dit ook het geval te zijn. Ik had het vermoeden dat ik deze dame al eerder tegen het lijf was gelopen. Na de vis op de meetbak te hebben opgemeten werd mijn vermoeden steeds meer werkelijkheid. Helaas was deze grote dame al afgepaaid. Ik heb wel eens ergens gelezen dat vaak de grootste snoeken als eerste hun eieren gaan afzetten gevolgd door de kleinere exemplaren. Gezien de eerdere vissen die ik wist te vangen en te lossen leek dit verhaal hier ook op te gaan.


116cm maar helaas reeds afgepaaid…
 
Hieronder een vergelijking van deze vis in winter en lentekledij! Wat een wereld van verschil. Voor mij genoeg reden om de snoekspullen op te ruimen tot het najaar weer aanbreekt.


Dezelfde vis, maar een aantal kilootjes lichter

Om bovengenoemde reden besloot ik een van de laatste dagen nog te proberen een dikke snoekbaars te verleiden. En met succes! Na mijn grote swimbait met een noodgang naar de andere kant van een duiker te hebben gesmeten kwam hier toch die verlossende aanbeet! Een mooie dikke dame was de klos!


De laatste rover van het seizoen!

Met een voldaan gevoel keerde ik huiswaarts. Terugkijkend op niet alleen een geslaagde sessie die dag, maar ook op een topseizoen! Ik wist dit seizoen ruim 20 metersnoeken te vangen en de nodige dikke snoekbaarzen, waarvan een aardig deel vanuit de bellyboat was gevangen. Wat een aanwinst die Floatmaster! Ik kon nu stekken aandoen die ik vanaf de kant niet kon bereiken en dat heeft mij zeker geen windeieren gelegd!

Volgende keer zal ik terugblikken op mijn sessies op het Oostvoornse meer waar weer een aantal hele mooie forellen uit zijn gekomen!

Tot volgende week!

Voor vragen kunnen jullie me altijd benaderen op Facebook of Instagram!