image description

De Allrounder 109 : Een beetje als jaren terug deel 1

“Dan is dat afgesproken, om 5u sta ik op de parking”. Als ik de telefoon neerleg, reken ik snel even uit wanneer ik die dag het bed uit zal moeten. Hm, een klein uurtje rijden, een half uur ervoor het bed uit, dus dat wordt met 3u30 weer een vroeg ‘wakker-wordt-moment’.

Hopelijk zal de beet wat meevallen, want de laatste keren dat vismakkers erop uit trokken om te verticalen, keerden ze terug met kleine vangsten. Een keer 2 vissen met z’n tweeën, een keer vijf stuks, en een keer met enkel wat missers op het scorebord. Dat zijn erg magere visdagen, en voor iemand als ik die graag behoorlijk wat actie heeft dus niet zo aanlokkelijk. Maaaar, ze geven prima weer. Het wordt zo goed als windstil, zonder kans op regen, en er zal zelfs wat zon schijnen. Een beetje liggen dobberen in het zonnetje, lijkt me wel leuk, al wordt het niet meer dan 6°C.

We komen aan nog voor de zon op is. Het vlakke water, en de opkomst van het vroege licht, doen me naar de camera grijpen.


Net vroeg genoeg

Er staat nog een trailer of 10 in het ronde, misschien duidt het er op dat er de laatste tijd toch wat werd gevangen. Bij navraag hier en daar blijkt dat de meesten niet veel verwachten, maar komen profiteren van de prima weersomstandigheden. Vismaat Felix heeft al een stek voor ogen, en we snorren er al snel naartoe. We vissen geen vijf minuten als ik zijn hengel zie opslaan. Oei, dat was een snelle beet! De vis werd echter niet gehaakt. Terwijl ik zijn hengel volg als hij zijn shad weer laat zakken, zie ik live de hengeltop naar onder worden gerukt. Als de bliksem vliegt die top opnieuw de hoogte in. Het topdeel blijft hierbij dit keer naar onder wijzen; yup, die hangt wel. “Ferme klop”, laat Felix me weten terwijl hij drilt. De vis is niet zo groot, maar een blankdag wordt het alvast niet.


De eerste kwam erg snel

De vis is al weer de diepte in voor ik tijd kreeg om een ‘mannetje-vis-foto’ kon nemen. “Ik vang er nog wel een grotere”, is de repliek. Felix voegt woord bij daad, want na 2 keer zijn aas optikken, slaat hij zijn hengel opnieuw krom. De curve gaat dit keer wel dieper door. De vis waarmee hij wat later poseert, mag er inderdaad zijn. Zo te horen was ook die beet niet te missen


Mooier exemplaar dit.

“Amai, je ving nu al meer dan 1 van je laatste sessies samen” haal ik aan. Mijn woorden zijn nog niet koud, als ook ik moet aantikken op mijn eerste vis. Ook deze beet was niet te missen, echt een klop op de top waar je s’nachts van droomt. Als mijn vangst boven komt, is het te zien dat er inderdaad zonder de minste twijfel werd toegegrepen. Van mijn Seducto double body-shad is er helemaal niets meer te zien.


Helemaal verzwolgen!

De shadstaart had al veel te verduren gehad, naast een hoopje snoekbaarzen, ook een paar snoeken, en vanwege het feit dat deze snorkel hem niet direct wil afgeven, scheurt hij nu helemaal af. Ik baal een beetje, want als ik wat beter had opgelet, had ik er nog verder mee kunnen vissen. Nu gaat hij de koffer in, om thuis eens in alle rust te herstellen. Misschien is het niet zo een slechte zaak, want nu ga ik gemakkelijker andere shads een kans geven.

Terwijl ik de aaswissel doorvoer, mag ik nog eerst even fotograaf spelen, want mijn skipper zit alweer met een snoekbaars in de pollen.


Felix gaat goed door

Amai, als het zo blijft doorgaan, staat ons een mooi eindscorebord te wachten vanavond, want we zijn nog steeds voor op de zonsopkomst. Ondertussen hangt een Seducto “double splittail worm” aan de speld. Ik haal nog maar eens aan dat ik de vangstkracht van dit aasje niet ten volle begrijp, maar dat ik er wel ten zeerste van overtuigd ben. Het ziet er echt niet uit als een vis-achtig iets, maar vreemdste is dat zowat alle beten hierop kei-en keihard zijn. Straks verdwijnt het uit het gamma van de leverancier, en vanwege zijn uiterlijk kan ik dat wel begrijpen, maar als je ze ergens in een shop ziet hangen, twijfel niet!