TotalFishing

Eerder verschenen: deel 1

De Algarve, Portugal: een visrijk en gastvrij vakantieland (deel 2)

Door Luc en Yvonne Mom

Portugese harders doen het wel!!!
In de supermarkt een witbrood gekocht en daarnaast nog wat brood daarbij om maar veel te kunnen voeren om de harders te lokken en te verleiden om aan mijn in het brood verborgen haakje te bijten. In het begin wilde het weer eens helemaal niet lukken, ook al zwommen er honderden vissen rond mijn dobber!! Nee toch hè, wat doe ik fout? Het bleek bij nader inzien het loodhageltje te zijn wat ik op mijn lijntje had gedaan om het aas op diepte aan te bieden. Het zag er in het water veel te statisch en onnatuurlijk uit voor de vele harders. Ze keken ernaar en zwommen weer rustig verder. Toen het loodhageltje verwijderd was, kon de pret beginnen.

Nu kon de pret toch echt beginnen.

Er knalde meteen een dikke harder van 50 cm op de broodpluim die mijn hengel zwaar deed krommen en een prachtige sport gaf. Yvonne kon niet om mijn euforische uitingen heen en kon heel wat mooie plaatjes schieten die je anders zelf niet kon nemen.

De harders hadden een prachtig formaat.

Het was echt genieten geblazen, want de harders volgden nu snel achter elkaar. Ook al moest ik ze na een drill met een van hun soortgenoten weer lokken naar mijn stek met heel veel brood. Maar ze zijn in ieder geval niet zo akelig schuw als hier in Nederland.

En het bleef gelukkig niet bij een vis, dus het was genieten aan de waterkant.

De Portugezen moeten voor de grill helemaal niets van de harder weten. Het is natuurlijk ook niet zo’n vette vis. Bij het schoonmaken van een harder wordt je vaak niet blij door de lucht die uit de ingewanden komt, maar daar moet je even (niet letterlijk!!) doorheen bijten. Als je de vis fileert vanaf de graat en daarna ook nog eens uit het vel fileert, dan is er in mijn optiek niets mis mee. Maar Yvonne noemt me ook wel eens een “levende pedaalemmer”, dus daar zult u zelf achter moeten komen om uw eigen mening te kunnen vormen. Ik heb genoten van de vele harders die ik die dag ving en het is volgens mij zeker in de zomer, dé vis waaraan je het meeste plezier kunt beleven.

Bootvissen
Portimao heeft wel meerdere havens, maar er is in principe maar weinig commerciële sportvisserij voorhanden. Daarvoor kun je beter naar Lagos gaan, of nog beter naar Villamoura, waar de boten voor het oprapen liggen.

Gelukkig vertrok er uit Alvor een prima bootje.

Maar via de plaatselijke VVV kwamen we er achter dat er vanuit het nabijgelegen Alvor wél een boot ging. Dit zou dan gaan om het rifvissen op zo’n 20 meter diepte. Die riffen liggen op 3 mijl uit de kust dus dat scheelt weer vistijd en het gaat tenslotte om de aanbeten van de vis en niet alleen om de grootte daarvan in onze optiek.

Op naar de visgronden…

We troffen het niet op onze visdag, want er stond een straffe noordelijke wind van 6 à 7 Beaufort. Hierdoor kon de schipper Félipe, die uitermate zijn best deed om het toch goed te proberen voor ons, niet ankeren op de beste stekken.

Deckhand Humberto en schipper Félipe doen alles om u te helpen.

De vistrips duren 4 uur, dus in principe genoeg tijd om vis te vangen, ook al is het voor mij altijd veel te kort, dat zult u als visser wel begrijpen. Maar je moet nu eenmaal doen met wat er aangeboden wordt! Deckhand Humberto en schipper Félipe doen er alles aan om uw vistrip tot een succes te maken. Ze snijden het aas, wat bestaat uit grote garnalen, inktvis en wormen, in stukken en doen het graag aan uw haak als u dit niet prettig vindt!! En als u wilt, halen ze ook nog eens de vis van uw haak. Voor mij was dat niet nodig en dat doe ik liever zelf. Maar de boot is zeker een aanrader voor als u niet veel gewend bent op visgebied en lekker veel vis wilt vangen.

Yvonne had meteen een mooie aanbeet!

Yvonne begon meteen al geweldig door een grote ‘trekkervis’ vanuit het rif te halen, die hadden we nog niet gevangen samen en dat was dus erg leuk. Daarna bestond de vangst uit heel veel gewone bokvissen (Boops Boops), dorades, sargo’s, en ander gespuis.

En ving meteen een prachtige ‘trekkervis’!

Toen ik een haringpaternoster op de hengel zette om eens wat anders te proberen, kwam er nog een haring aan ook!

Even later een superharing voor Lucky Luc!

En wat voor één! Een haring van 44 cm is toch echt geen kleintje en dat bleek ook wel toen ik later de recordlijsten bekeek op de computer. Jammer, maar helaas. Ik haalde met de verenpaternoster ook nog vele makreeltjes boven water die ik in de rest van de vakantie mooi kon gebruiken als aas.

Tussendoor vele dorades en ander gespuis.

Door een medevisser werd nog een prachtige octopus gevangen die meteen in het persoonlijke emmertje van de schipper verdween. Terecht!

En nog een prachtige octopus door een medevisser.

De enige vissen die we meenamen naar ons appartement waren de prachtige trekkervis van Yvonne en mijn superharing en wat makreel dus.

De rest van de vissen verdween in vele Portugese handen.

De rest van de vissen verdween in de vele toegesnelde Portugese handen die de vangst verder verdeelden.

Direkt op de grill!!!!!! Perfecto!!!!!!!!!!

De trekkervis en de haring hebben we meteen na onze vistrip meegenomen naar “ons” restaurant van de vakantie waar we toch al vaak kwamen.

En op het bord natuurlijk. Kicken!!!!!!!!

De vis werd door de Portugese kokkin met liefde klaargemaakt op de grill. Hoe vers kun je het hebben!!! Dit was toch wel puur genieten van de bovenste plank!
De volgende keer weer naar een ander plekje en kijken wat we daar we kunnen beleven aan visavonturen. Maar ook nu hebben we weer genoten!!

Op naar een volgende prachtbestemming.