Cobh: Ierse blauwe haai in zicht van kust

Door Dave Lewis

 

Sportvisserij op (blauwe) haaien langs de kust van Noord-Europa krijgt nieuwe belangstelling, nu meer en meer vissers offshore-charters boeken die specifiek achter deze rovers aan gaan.

 

De katalysator voor deze hernieuwde belangstelling is het fenomenale succes van van een paar boten vissend voor zuidwest Wales en Cornwall geweest, maar haaien kunnen ook elders worden gevangen. Ze zijn bijvoorbeeld ook talrijk voor zuid- en westkust van Ierland.

 

Sommige van mijn vroegste herinneringen aan het vissen op haaien zijn die van visserij in de diepe, heldere zeeën aan de ruige Ierse kust. Dat was de tijd dat ik regelmatig vanuit mijn eigen boot deze rijke en productieve gronden beviste. 

 

Van eind juni tot in de herfst wemelt het van blauwe haaien in de Ierse wateren en er hoeft niet ver te worden uitgevaren. Rond Britse vasteland moet er tot ongeveer 30 mijl uit de kust worden gegaan, terwijl in Ierland haaien meestal al worden gevangen in het zicht van het land.

 

De wateren voor de kust van County Cork zijn daar een goed voorbeeld van, wat ik ontdekte tijdens mijn recente verblijf in Cobh, Cork haven. Kevin Murphy, eigenaar van het Bella Vista hotel, heeft een vloot van uitstekend uitgeruste Warrior 175PK self-drive visboten te huur. Het was aan boord van een van deze boten, dat ik opnieuw ervoer hoe mooi het Ierse haaienvissen kan zijn.

 

Blauwe haai vanaf de uitstekend uitgeruste Warrior.
 

Het was een perfecte dag, met nauwelijks een zuchtje wind en weinig deining aan de kust van de Atlantische Oceaan. Betere omstandigheden kun je eigenlijk niet krijgen voor een dagje driftend vissen met een kleine boot. 

 

Veiligheid, altijd belangrijk, is nog meer in overweging te nemen bij de haaienvissen en dus hadden we geregeld met twee Warriors te gaan vissen. De eerste boot werd bemand door schipper Kevin, met zijn zoon Howard en Terry Thomas. 

 

Boot nummer twee had Mike Hennessy aan het roer, ondergetekende en Mike's zoontje Connor aan boord. Een korte stop bij de monding van Cork haven leverde voldoende verse makreel op voor het haakaas. Kevin had elke boot ook voorzien van een blok bevroren makreel (chum om de haaien te lokken).

 

Een effectieve chum is de essentie van een goede dag haaienvissen. Genoeg van het spul aan boord geeft niet alleen veel vertrouwen, maar het bespaart een hoop tijd omdat je het niet tijdens de vistrip hoeft te maken. Al snel waren we op weg richting het zuiden om in open water onze eerste drift te beginnen. 

 

Makreel flappen aan een circlehook, garantie op succes.

 

In tegenstelling tot de haringhaai en voshaaien, wagen blauwe haaien zich zelden in water ondieper dan een paar honderd meter. Het is een echte pelagische rover. Een van de redenen waarom de bootvisserij voor de Ierse kust zo goed is is het diepe water dicht bij de kust. We konden na amper vijf mijl varen al de magische 60 meter diepte aflezen. 

 

Met de rustige omstandigheden van vandaag besloten we om nog een stukje verder te gaan om uiteindelijk te stoppen in bijna 75 meter diep water ongeveer veertien kilometer ten zuiden van de ingang naar Cork haven. De bevroren blokken makreel werden in uienzakken overboord gezet en het getij maakte al snel een mooi spoor van de vette substantie. 

 

De rest van de dag ging voorbij in een waas. Aan boord van onze boot waren we na een minuut of tien onze derde hengel aan het uitzeten toen een schreeuw van Kevin, ongeveer 500 meter naar het noorden driftend, ons waarschuwde dat zij zeer binnenkort een korte fotosessie met blauwe haai op het programma hadden staan.

 

Mike besloot de twee uitstaande hengels niet in te draaien, startte onze boot en voer, al vissend, tot op camerafstand van de boot van Kevin. Ik begon de jonge Howard te fotograferen die onder het toeziend oog van zijn vader zijn eerste blauwe haai drilde. En toen begon ook een van onze reels te ratelen.

 

Langs de boot verlost van de haak.

 

Het snelle haken van vissen was natuurlijk uitermate bemoedigend maar het was een uitdaging de lijnen uit elkaar te houden en tegelijkertijd te fotograferen. Gelukkig was onze vis een 'bescheiden' 50 ponder. We wisten onze vis al snel naar de zijkant van de boot te dirigeren voor een snelle release. We waren net op tijd terug bij de boot van Kevin die de leader kon grijpen en hun vis even aan boord bracht voor een foto, waarna de vis weer teruggezet werd.

 

We waren nauwelijks een half uurtje bezig en ik had al meer dan genoeg materiaal voor een artikel maar deze dag zou meer brengen. De boten namen opnieuw positie in en visten beiden met drie hengels. Al na enkele minuten was er alweer een vis gehaakt op de boot van Kevin. En terwijl wij weer naar hen toe voeren, kregen wij ook weer een aanbeet. Ditmaal terwijl we de aasvissen langzaam trolden.

 

Het was opnieuw een hele toer om de lijnen uit elkaar te houden en zelfs een leader uit een schroef te bevrijden, maar het is allemaal gelukt en de beide vissen, 70 en 80 pond, kwamen aan boord en werden, na een foto, teruggezet.

 

Opgetogen...

 

De actie ging nog een uurtje door en Connor, de zoon van Mike, kreeg ook zijn allereerste haai aan boord, met slechts een klein beetje hulp. De jongen was opgetogen. Alleen rond de kentering viel het even stil, maar zodra het weer begon te stromen hoefden we nooit langer dan tien minuten op een aanbeet te wachten. 

 

We hebben meer 'armpulling'actie gehad dan we hadden durven hopen en dat slechts op een half uurtje varen van de nog steeds duidelijk zichtbare kustlijn. Bij terugkomst in de haven liet de trotse Kevin nog even plaatje zien van een 100+ ponder, die zoon Howard helemaal in z'n eentje had gevangen. Het perfece einde van een memorabel dagje haaien vissen aan de prachtige Ierse zuidkust.

 

We verbleven in Bella Vista Hotel in Cobh, Cork haven. 

 

Overgenomen en vertaald uit Sea Angler (Issue 501)