TotalFishing

Chiang Mai, Thailand

Door Peter Gerits

Natuurlijk weer het verkeerde moment om grote vissen te vangen, hoe vaak heb ik dat al niet gehoord! We schrijven 16 februari 2012. De heer Suvitte die ik als visgids op het internet had gevonden, blijkt een van de beste en bekendste te zijn rond de prachtige oude Thaise stad Chiang Mai, waar we met de familie waren neergestreken en voor 5 dagen onderkomen hadden geboekt in het sfeervolle U Hotel, midden in het oude stad gedeelte. Na deze 5 dagen zouden we verkassen naar andere verblijven in het Thaise, maar daarover later meer.

Volgens Mr. Suvitte moet je hier voor het vangen van grote giant snakehead in de maanden juli, augustus, september, en in het regenseizoen wezen. Gisteren was hij met een Duitse klant het water op geweest. Deze had 2 aanbeten gehad, waarvan hij er een had verzilverd. Op dit moment moet je echt blij zijn als je een of twee kleine GS kunt vangen.

Ik had echt geen zin om op meervallen te vissen zoals de meeste klanten van Big Game Fishing Thailand en ondanks deze ontmoedigende conversatie, toch maar een middagje bij hem geboekt op de dag dat de rest van de familie ging olifant rijden, klapperapen bezichtigen en met een vlot op de rivier ging raften.

Op Giant Snakehead in stuwmeer Mae Kham Dam Lampang
Twee dagen later werd ik om klokslag 12.30 uur bij het hotel afgehaald, voor een autorit van een half uur naar het stuwmeer waar het moest gebeuren. De rit ging langs prachtige oude Boeddhistische tempels en koningshuizen, afgewisseld door een overweldigende tropische natuur.

Suvitte praatte honderd uit en wist heel veel te vertellen over het oude Thailand en Siam.
Maar toen hij vertelde dat zijn eigen boot niet ging gebruiken, maar we vanuit een longtail boot zouden vissen, plaatste ik daarbij wel een aantal vraagtekens.

Over de stuwdam rijdend, keken we uit over een van de mooiste wateroppervlakten die ik ooit had gezien. Een prachtig helder blauw water waaruit een aantal in nevel gehulde bergen omhoog rezen, trillend in de tropische hitte. Vanaf de bergoevers rukte een exotische plantenzee omhoog, in de meest mooie kleurschakeringen van de kleur groen.

Net voorbij de dam waren op de oever een aantal paalhuisjes gebouwd, waar enkele vissersgezinnen bleken te wonen. In een inhammetje lagen enkele zelf gelaste smalle bootjes van ongeveer 6 meter lengte met achterop een enorm motorblok. Uit de motor stak een naar schatting 3 meter lange ijzeren stang waarop een schroef was bevestigd. Frons frons!

Een van de vissers kwam uit een paalhuisje en begon de boot startklaar te maken. De man zag er uit als een terrorist. Een blokmotieven doek voor zijn gezicht gebonden, zonnebril en hoed op en om het geheel te completeren deed hij ook nog eens losse lange mouwen om blote zijn armen en een paar handschoenen aan.

Ook Suvitte liet zich niet onbetuigd. Een longsleeve T-shirt, een neopreen halsbedekking tot onder zijn ogen, lange broek, zonnebril, sportvishandschoenen en een Red Bull baseball cap. Tja, ik voelde me meteen “De toerist” met mijn korte broek, kaki hemd en kunststof Crocs waterschoenen.

Onder luid geronk vertrokken we vanaf een modderig strandje, Suvitte en ik ieder gezeten op een houten krukje, om na een kwartiertje varen een inham in te varen waar de motor werd uitgezet. Wat een verademing. Uit de bush bush klonken allerlei geluiden van vogels en zoogdieren die ik niet kon thuisbrengen.

Rustig peddelde onze stuurman richting oever en hield de boot daar dwars tot op zo’n 15 meter er vandaan. De bedoeling was om het kunstaas zo dicht mogelijk tegen het stokkerige riet te gooien, om het dan snel weer binnen te vissen.

Voor deze Thailand-reis had ik voor mij en mijn schoonzoon bij Visdeal 2x 20-60 grams spin- reishengels van 2,70 meter gekocht en bij P&S Visreizen 2x 20 LBS pilker- reishengels van 2,10 meter voor het zware zeewerk. Dit vanwege de hoge extra kosten (€ 200) die bijvoorbeeld KLM en China Air berekenen voor het meenemen van hengelkokers.

Walking the dog
Suvitte toonde zich een uiterst bekwame werper met zijn baitcaster. Met verbazingwekkende precisie wierp hij zijn kikkerimitaties steeds enkele centimeters vóór het riet en viste deze dan met een rotvaart naar zich toe. Natuurlijk had ik het aanbod van de hand gewezen om de hengels van hem te gebruiken, ik wilde immers de vierdelige Black Bull-reishengel van Cormoran uitproberen.

Ik had zelf beperkt wat kunstaas meegenomen. Enkele oppervlaktepluggen als de bekende Sammy’s en nog wat lepeltjes, enkele zinkende Magnum Countdowns en ondiep lopende plugjes met een zwemlip, de Ikemen van Spro. Deze laatste twee kon ik het beste niet gebruiken vanwege de onnoemelijke vegetatie net onder het wateroppervlak.

Dus met de Sammy aan de slag. Vanwege het heldere water gekozen voor een bijna doorzichtige plug met een waterig witte rug en een rode kop. Dit soort pluggen komen het meest tot hun recht door “walking the dog” oftewel in gewoon Nederlands: zig-zaggend binnen te vissen. Suvitte keek verbaasd naar deze techniek, dat had hij blijkbaar nog nooit gezien en brabbelde in zijn eigen taal met de peddelaar, terwijl hij het op film vastlegde.

Na een half uur vissen had Suvitte nog geen enkele beet gehad. Voor mij zijn we een aantal keren naar het riet toe moeten peddelen om mijn plug los te maken. De hengel was wat te lang en te zwaar voor dit werk, zodat ik niet erg precies kon werpen. Tijdens het peddelen ontwaarden we in het rimpelloze water plots iets vreemds. Een lichtkleurig iets leek naar ons te zwaaien op ongeveer 20 meter afstand.

‘Giant snakehead,’ bromde Suvitte, terwijl zijn maatje de boot er naartoe dirigeerde.
Het bleek een behoorlijk grote tilapia van naar schatting 35 cm te zijn, die meer dan de helft van zijn achterdeel miste. De rest had een grote snakehead in een knauw er vanaf gebeten, volgens Suvitte. De vis leefde nog en mijn gids verloste de ongelukkige uit zijn lijden.

Even later, nadat ik mijn plug startte vanaf het riet, een flinke kolk en een harde ruk. HANGEN…! Ik heb nog nooit iemand zo snel de filmcamera uit mijn tas zien halen en meteen begon Suvitte te filmen. Het was een visje van rond de 30 cm, maar de eerste Giant Snakehead van mijn leven was een feit! Meteen daarna kreeg de gids wat meer interesse voor mijn plug en begon te rommelen in zijn eigen tacklebox.

Na een kwartiertje smijten… bang… mis! Su voelde zich zichtbaar al minder behaaglijk, hij had nog steeds geen beet gezien of gevoeld. Weer een kwartier verder… kolk… ruk… tik… HANGEN en alweer bij mij! Meteen werd er weer gefilmd en een nummer twee van ongeveer dezelfde grootte als de vorige, mocht ik op mijn conto bijschrijven.

Hij had het niet meer en ik haalde mijn plug uit de wartelspeld en schonk hem deze. “Kop koon kap,” (dankjewel) antwoordde hij met een lichte buiging, maar toch bleef hij zijn eigen pluggendoos nog even trouw. Pas toen ik na nog eens mis te hebben geslagen en even later nog een iets grotere GS ving, ging hij eindelijk overstag en hing de Sammy in zijn speld.

Helaas ging toen ook de beet er helemaal uit en een klein uur later voeren we in de snel vallende tropische duisternis terug naar de paalhutjes bij de dam. Een dik half uur later werd ik weer bij ons hotel afgezet, om na een heerlijke visdag en weer een ervaring rijker aan te schuiven voor een heerlijk Thais diner met de rest van de familie.

Nog even iets over Chang Mai
Chiang Mai is de vroegere hoofdstad van het oude Siam, de stad waar ook de keizer woonde.
De meeste mensen zijn Boeddhisten en leven zoals het Boeddhistische geloof hen voorschrijft. Ze zijn erg vriendelijk en de kooplui niet zo opdringerig als in het zuiden van Thailand waar een groot deel van de bevolking een ander geloof aanhangt.

Chiang Mai, ook wel Chiengmai, heeft een rijke historie (de zijderoute) met ontzettend veel oude tempels. Alleen al het bezoeken van deze indrukwekkende monumenten uit de oudheid maakt het een bezoek meer dan waard. Ook ziet u er veel in oranje gewaden gehulde monniken, die gratis mogen studeren in de speciale monnikenscholen. Een gezin vindt het een grote eer als de oudste zoon voor minstens één jaar Boeddhistische monnik wordt.

Overal in het oude gedeelte van de stad kan men heerlijk eten voor een klein bedrag, de restaurantjes liggen vaak zelfs naast elkaar. Door de straten rijden veel brommertjes met een zelfgemaakt zijspan, waarmee straatventers op een gaspit goedkope maaltijden en lekkernijen klaarmaken voor omgerekend een paar dubbeltjes. En wilt u naar een ander gedeelte van de stad, kan dat ook goedkoop in een hevig rokende ouderwetse tuk-tuk.

In de souvenirwinkeltjes moet u vooral van de vraagprijs afdingen, ook al vindt u de prijs nog zo goedkoop. Men kijkt u vreemd aan als u dat niet doet. Na het sluiten van de koop kunt u beter de verko(o)p(st)er een kleine fooi geven van bijvoorbeeld 20 Bath (€0,50). U maakt de persoon daar erg gelukkig mee!

Mocht u ooit in Chiang Mai willen gaan vissen op Catfish, Jungle Pearch of Giant Snakehead, ga dan zeker voor deze laatste vis in ieder geval wat later in het jaar. U kunt de website van de heer Suvitte vinden via de link:
http://biggame-fishingthailand.com/Links/lure_fishing_maekuang.html
Zijn mailadres is: suvitte@hotmail.com en doe hem dan vooral de groeten van mij.

U kunt overigens ook hieronder het filmpje van mijn “Giant Snakehead escapades” met mr. Suvitte bekijken: