Avontuur op Rio Roosevelt (1)

Reisinformatie verzorgd door Tightlines Visreizen

klik om de site van de visma te bezoeken

Avontuur op de Rio Roosevelt (deel 1)

Door Bert Goeree en Bram Bokkers

Peixe – vis! Onze visgids Jander wijst en dirigeert onze platbodem langzaam de kreek in. Dit ziet er echt heel veelbelovend uit. Snel werp ik uit en trek mijn popper langs een groot rotsblok. Het is doodstil op de rivier en alleen het geluid van onze poppers verbreekt de stilte; plop… plop….. plop… Kedeng!!


Het is doodstil op de rivier en alleen het geluid van onze poppers verbreekt de stilte…

Alsof iemand een stoeptegel in het water werpt, zo explodeert het water. We hadden deze week al enkele vissen gevangen tot 4 kilo, maar deze voelt absoluut groter! De vis doet een poging achter een rots te duiken. Snel hef ik de hengel in een poging de vis op andere gedachten te brengen.

Het lijkt te lukken, want de vis schiet een boeggolf achterlatend de andere kant op, maar versnelt in een oogwenk. Met een gortdroge knal weet de peacock bass de 40lb fluorocarbon leader te breken. Hij laat mij verbouwereerd achter.


Met een gortdroge knal weet een peacock te ontkomen.

Na een enerverende autorit van tien uur over de Amazone Highway, verlaten we eindelijk deze doorgaande weg en belanden op een platgereden landweggetje. Onze chauffeur vertelt dat dit pad het nationaal reservaat doorkruist waar we de aankomende week zullen verblijven. Aan beide zijden van het pad is de tropische beplanting wild en ondoordringbaar, met enorme bomen die tot de hemel rijzen.

Met een luchtvochtigheid van ruim tachtig procent en veertig graden Celsius, voldoet de omgeving helemaal aan het beeld zoals ik mij de Amazone had voorgesteld! Het begint inmiddels donker te worden, wat hier erg snel gaat. Wanneer we door het bladerdak naar boven kijken, zien we de sterren toenemen. Anderhalfuur later komen we aan bij de lodge Rancho Roosevelt die direct gelegen is aan de rivier.


Het beeld zoals ik me de Amazone had voorgesteld.

De reis om hier te komen was een avontuur op zich en morgen start ons tweede avontuur: sportvissen op de Rio Roosevelt, gelegen in ’s werelds grootste tropische regenwoud de Amazone.

We worden verwelkomd door Jander, die de Rancho Roosevelt beheert. Jander blijkt een autoriteit op sportvisgebied in Brazilië en heeft zelfs een eigen sportvisprogramma op de nationale televisie. Onze groep bestaat uit acht personen, inclusief Bert Goeree van Tight Lines Visreizen, de organisator van deze reis. We hebben vijf volle dagen de tijd om het totaal onbeviste privégedeelte van de Rio Roosevelt te ontdekken, dat bestaat uit honderd strekkende kilometer.


Het totaal onbeviste privégedeelte van de Rio Roosevelt.

De Rio Roosevelt
De volgende ochtend, ondanks de lange en vermoeide reis, allemaal al vroeg uit de veren. Ons vissersbloed wint het van de vermoeidheid en we staan stijf van de adrenaline. Er worden teams gevormd en we krijgen de boten en gidsen toegewezen. We hebben ons van tevoren goed laten informeren over de benodigde materialen, met speciale dank hiervoor aan Amazone-expert Arnout Terlouw.

Al bij zonsopkomst plonzen de eerste kunstaasjes in het wateroppervlak. Nu we de rivier voor het eerst bij daglicht zien, valt ons al snel op dat de rivier erg gevarieerd is; gedeelten met ondiepe zandplaten en diepe geulen worden afgewisseld door rotsen, keien en stroomversnellingen. Deze laatste vallen erg op doordat het water van de rivier erg laag staat.


Laag water.

Meerdere stroompjes komen vanuit het bos in de rivier uit. Het water is kraakhelder en de oevers van de rivier zijn dicht en wild begroeid. De Rio Roosevelt heeft een totale lengte van 800 kilometer en bevindt zich in de staat Rondonia, die in het zuiden grenst aan Bolivia.

Agressief, voor de volle honderd procent…
De beste periodes van de dag om op pauwstaartbaars (peacock bass) te vissen, zijn in de ochtend en avonduren en we laten deze kansen dan ook niet liggen. Jander vaart naar een stroomversnelling tussen enorme keien en dirigeert de boot richtingen enkele ondiepe poelen. Hij adviseert een oppervlaktekunstaasje te monteren en deze zo dicht mogelijk tegen de stenen aan te gooien, daar waar er zo min mogelijk stroming staat.


Op zoek naar de pauwstaart.

Binnen een minuut is het al raak. Mijn kunstaas wordt agressief, voor de volle honderd procent van het wateroppervlak weggegrist. Na een mooie dril land ik mijn eerste pauwstaartbaars van ongeveer tweeënhalve kilo, wat later in de week een gemiddeld formaat blijkt te zijn. Het is werkelijk een schitterende vis. Ik begrijp direct waarom mensen aan deze visserij verslaafd kunnen raken.

Bert vangt niet veel later ook zijn eerste vis en er volgen er meer. Het valt ons op dat wanneer we een vis vangen, er een ander vaak volgt. Bij navraag blijkt dat pauwstaartbaarzen vaak stelletjes vormen. Ook een oppervlaktestreamer gevist met een AFTMA 10 vlieghengel, blijkt onweerstaanbaar te zijn. Het is duidelijk dat dit gedeelte van de rivier niet overbevist is en ook de andere boten hebben succes.


Ook op de vlieg prima te vangen.

Niet alleen de stroomversnellingen leveren vis op, ook driftend langs de zwaar begroeide oever vinden we ware hotspots. Elke worp naar een overhangende tak is weer een uitdaging op zich. Met regelmaat zien we weer een boeggolf die zich verplaatst in de richting ons kunstaas, gevolgd door een indrukwekkende, loeiharde aanbeet.

Naast pauwstaartbaarzen zijn er ook nog andere amazonerovers die ons kunstaas niet kunnen weerstaan. Verschillende soorten piranha’s lusten er ook wel pap van. Ook de jacunda behoort tot de vangsten; een wat kleinere vis, maar door zijn spectaculaire aanbeten doet hij niet onder voor de rest.


Verschillende soorten piranha’s lusten er wel pap van…

Ook de op een snoek lijkende bicuda blijkt niet vies te zijn van ons oppervlaktekunstaas. We weten hiervan in de loop van de week exemplaren te vangen tot in de negentig centimeter. Het valt ons op dat het meest succesvolle kunstaas een hoop herrie moet maken en ook nog eens fel gekleurd dient te zijn.

Bodemvissen
Als later in de morgen de aanbeten teruglopen, stelt Jander voor om met aas op de bodem te gaan vissen. De boot wordt geankerd op ongeveer honderd meter stroomopwaarts van een stroomversnelling. Wij kunnen de bodem duidelijk zien, hier ligt een ondiepe plaat ligt met zand en keien waar veel vissoorten naar voedsel komen zoeken…


Morgen (30-3-2011) deel 2 van ‘Avontuur op de Rio Roosevelt’!

Op 24 september a.s. vertrekt een volgende visexpeditie naar Brazilië. Gevist wordt op Rio Guaporé, de grensrivier met Bolivia.  Voor verdere info, klik hier.  Voor aanmelden en/of meer informatie, kijk op de site van Tight Lines Visreizen, mail naar info@tightlines.nl of bel naar 0180-434788.

klik om de site van de visma te bezoeken

 

ANDEREN LAZEN OOK