Ardennen days (Deel 2)
Zaterdag 29 augustus
Door Sijmen Majoor
07.00 uur, de wekker gaat… aarrgh, ergens haat ik dit. Ik ben niet als ochtendmens geboren. Slaperig loop ik naar het raam. De mist hangt op het water en boven de bomen. Het geeft een soort spookachtige sfeer. Het water is nog steeds chocoladebruin, maar stroomt iets minder hard dan gisteren.
Ik open het raampje van mijn slaapkamer en hoor het bulderende water. Toch ben ik blij dat ik vroeg ben opgestaan. Dit nodigt toch wel erg uit om te gaan vissen. Freek blijft nog lekker in zijn bed liggen, dus ik ga alleen op pad. Ik besluit om vanochtend met gesoakte pellets te gaan vissen, omdat ik verwacht dat de barbelen nu vooral op geur zijn voedsel zoekt.
In de keuken maak onder het genot van een kroes koffie ik mijn montage in orde. Toch wel luxe zo´n vakantiehuisje aan het water! Ik besluit om met één hengel uit het handje te vissen om zo geen aanbeet te missen. Dit heeft als bijkomend voordeel dat ik maar weinig spullen mee hoef te slepen naar de waterkant.
Aan de waterkant maak ik het potje met de sticker Spicy Fish open. Jee, wat een geur, niet normaal! In de visolie liggen 12 en 8 millimeter crab pellets al een paar maanden te marineren. Ik monteer een 12 millimeter pellet aan de hair met daarboven nog een 8 millimeter pellet. Een flinke hap die de barbelen hopelijk snel zullen vinden.
Mijn eerste worp beland precies op de rand van de hoofdstroming. 70 gram lood blijft hier goed liggen zolang ik maar een flinke bocht in de lijn houdt. Brrr, het is toch nog koud, blij dat ik mijn vest aan heb.
Ik zie hoe de natuur langzaam wakker wordt. De eerste vogels zijn alweer aan het water te vinden en verderop in het bos hoor ik iets ro millimeterelen. BAM!!! Een siddering gaat door mijn arm. Meteen sla ik aan en voel een flinke weerstand. Mijn hengel staat meteen hoepeltje krom en de straf afgestelde slip zingt het uit.
De vis zwemt eerst een stukje met de stroming mee en besluit daarna toch om vol gas stroomafwaarts te gaan. Even denk ik dat het een karper is. Ik vis niet met kinderachtig materiaal, maar tegen deze krachtpatser kan ik weinig doen. De druk die ik hem opleg schijnt de vis niet te deren.
Beetje bij beetje komt hij toch dichterbij. Gelukkig weet ik de vis net langs de gevarenzone bij het eilandje te sturen en kan ik de vis in rustiger water krijgen.
Eindelijk doorbreekt een puntige rugvin het wateroppervlak. Toch een barbeel! Moe gestreden kan ik de barbeel scheppen. Wat een beest! Ik laat de barbeel in het landingsnet bijkomen en maak mijn onthaakmat en meetgereedschap gereed.
Het meetlint geeft net geen 70 centimeter aan en 7,4lb. Wat een vis! En dat voor de eerste vis van de vakantie. Voorzichtig laat ik de barbeel op adem komen en met een krachtige slag van zijn staart verdwijnt de barbeel weer de diepte in.
Opnieuw beaas ik mijn hair en werp ik de montage naar de stroomnaad. Het zonnetje breekt langzaam door en maakt het aan de waterkant behaaglijk. Tevreden en vol goede moed zie ik hoe de natuur langzaam wakker wordt. Na nog drie barbelen te hebben gevangen is het tijd voor een ontbijt. Freek is inmiddels wakker en kon gelukkig nog wat mooie plaatjes van de vissen schieten. Wat een ochtend! Wat een stek! Wat een ochtend! Wat een stek!
De avond vraagt om een andere aanpak. We willen relaxed gaan vissen. Twee barbeel hengels worden opgetuigd met een anti-tanglemontage en een voerkorf. We gaan lekker uit de steun vissen. We hebben ervoor gekozen om lekker vroeg te gaan vissen.
Na een heerlijk maal gaan we naar de waterkant. Het is nog erg warm, maar de zon is van het water af. Het waterpeil is aanzienlijk gedaald en langzaam aan wordt het ook steeds helderder. Forelletjes springen uit het water om muggen te vangen die net wat te dicht bij het water komen en ook de zwaluwen scheren nog over het water om nog een maaltje bij elkaar te vangen.
Als voer gebruiken we een vismeelgrondvoer als basis met daarin pellets van diverse formaten, mais, hennep en gebroken boillies. Dit mengsel druk ik hard aan in de korf. Zo komt het voer langzaam vrij en krijg je een gelijkmatig geurspoor.
De hengels liggen nog geen minuut in en meteen begint de top van de maishengel te stuiteren. Ik sla aan en voel een grote weerstand. De vis gaat er meteen vandoor en gaat recht op de stuw af. Ik voel de lijn langs de rotsen schuren.
Gelukkig kan ik de vis keren en van de bodem brengen. Na nog een paar woeste uithalen ligt er eindelijk een prachtige barbeel in het net. Wat een prachtige kleur hebben ze hier, donkerbruin met een bronzen gloed. Deze barbeel meet weer net geen 70 centimeter.
Na een paar foto´s krijgt ze haar vrijheid weer terug. Weer op krachten gekomen zwemt de prachtige vis weg. Ondertussen staat de andere hengel ook in de steun te rammelen. Deze keer sla ik mis. Snel voorzie ik beide hengels van vers aas en vul de korven met het voermengsel.
De maishengel gaat richting een diep gat bij de stuw en de boilliehengel gaat op de grens van snel en langzaam stromend water.
De top van de maishengel siddert. Ik leg mijn hand op de hengel en bij de volgende siddering sla ik meteen aan. Aan de andere kant van de lijn schiet een vis heel schichtig heen en weer. Hij schiet alle kanten op en springt zelfs uit het water. Een forel! Wat een toevalstreffer.
Voorzichtig land en onthaak ik de prachtige vis en na een foto mag hij snel weer terug in zijn element. Dat dit toch geen toevalstreffer was blijkt wel. In korte tijd vangen we nog drie forellen aan de mais. Supergaaf en totaal niet verwacht.
Als de avond valt dansen de breekstaafjes op de hengeltoppen door het duister. Dit zijn lijnzwemmers. Er moet enorm veel vis op de stek zitten. Keer op keer worden de hengeltoppen krom getrokken. barbeel na barbeel vangen we. Allemaal mooie dikke vissen tussen 60 en 70 centimeter.
Opeens krijg ik een andere aanbeet. Ik zie lichte tikken op de top die niet echt tot een harde aanbeet doorzetten. Ik leg mijn hand op de hengel en sla meteen aan na nog een tik. Hangen! Een flinke vis aan het einde van mijn lijn verzet zich hevig, maar is duidelijk minder krachtig dan de barbelen die we tot nu toe gevangen hebben.
Nadat er een zwarte vin en een grote witte bek opduikt uit de diepte weet ik het zeker. Kopvoorn! Samen met de barbeel, mijn favoriete vissoort! Hier ben ik heel gelukkig mee, de avond kan niet meer stuk.
Voldaan ruimen we de boel op en gaan op weg naar het huisje. Nog een lekker biertje of twee en dan onder de wol. Morgen weer vroeg op om lekker te vissen.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
