TotalFishing

ALDERSUND BRYGGER, een topstek voor vele vissoorten deel 2

Door Joop Folkers

Nog voordat we bekomen waren van de “schrik”, werd de koolvisfile van Frits onvoorwaardelijk bij zijn kladden gegrepen. Zonder één moment van twijfel nam de vis een run van ruim 40 meter. Na een korte “pitstop” van enkele luttele seconden nam de vis weer het rit aan en sleurde hij weer zo’n 30 meter lijn van de reel.

Op het moment dat de sterke vis voor de tweede keer stopte werd de haak gezet. Direct daarop kwam de vis net boven de bodem richting boot gezwommen.We keken elkaar vragend aan,”Was het weer een heilbot of ging het nu om een grote koolvis”? De drie meter lange uptider bewees ook tijdens deze dril weer zijn nut. Dankzij deze lengte ben je tijdens een dril enigszins in staat de vis wat te sturen terwijl je er ook de soms massieve dreunen goed mee op kunt vangen. Maar, terug naar de dril. De vis leek de strijd enigszins opgegeven te hebben. Het venijn was er enigszins vanaf. Gezien de korte felle tikken op de hengeltop gingen we ervan uit dat het om heilbot ging.

Na ruim tien minuten verscheen er een prachtig getekende grote schim onder de boot. Heilbot, gilde Eric. Terwijl hij dit riep, ondernam deze prachtige platte weer een enorme run richting bodem. Om de kans op lijnbreuk te voorkomen is het juist op dat moment van groot belang dat je slip perfect staat afgesteld. Na enkele venijnige korte maar snelle runs kon de heilbot aan boord worden getild. Ruim 15 pond platvis op relatief licht materiaal, hoe bedoel je supersport!

Tijdens de terugtocht werd unaniem besloten om het nog eens op de “schelvisstek” te proberen. Uiteindelijk vingen we juist daar gisteren super mooie grove vissen. We gingen dan ook op voor een persoonlijk record. Daar schelvis vaak goed te vangen is aan redelijk klein aas zette ik een Arca haringlijntje (3/0 haak 60/00 mm. zijlijntjes art. no 5715000) boven mijn verchroomde pilkertje.

Wel verwijderde ik 2 van de 5 haakjes. Een succesvolle combinatie zo bleek al snel. Waarschijnlijk aangetrokken door de kleine “flashende” veertjes, kreeg mijn kunstaas nauwelijks kans om de bodem te bereiken. Naast de beoogde schelvis, toonden ook gul en koolvis hun interesse in dit mini kunstaas. Onze opzet was al snel geslaagd toen Eric een prachtige schelvis van ruim 8 pond op zijn persoonlijke record lijst bij kon schrijven. Na ruim een half uur dikke pret werd besloten de kant op te zoeken. Onze “Heilbotmissie” was meer dan geslaagd! Nadat we onze boot hadden aangemeerd kwam onze buurman lachend aanlopen. Uiteraard vertelden we hem direct over ons heilbotavontuur. Ook zijn vrouw was succesvol geweest en had ook een heilbot van ruim 30 pond weten te landen. Aas, een hele haring! Rainer had ook niet te klagen, want zelf wist hij (vlak voor de deur) een kabeljauw van 45 pond (lengte 127 cm.) met de pilker te verleiden. Daar het weer redelijk was werd besloten enkele heilbotfiles op de barbecue te bereiden.

“Onze Duitse buurvrouw stond haar “mannetje” met een heilbot van 30 pond”

Omdat vissen, zeker in een mooi land als Noorwegen nu eenmaal nooit gaat vervelen, besloten we om ons geluk na deze verrukkelijke vismaaltijd nog eens te beproeven. En ja hoor, wederom vingen we op hooguit 5 minuten varen weer de ene mooie koolvis en gul na de andere. Fascinerend waren de momenten, dat enorme concentraties koolvissen het voorzien hadden op de grote scholen haring. Daar waar de haring naar de oppervlakte werd gejaagd, ontstonden soms (voetbalveld)grote plekken in het water alsof het er snoeihard regende. Het was één enorme kolkende massa bijgestaan door honderden krijsende meeuwen die zich volop tegoed deden aan alles wat haring heette. Dan ineens waren ze verdwenen om een paar honderd meter verderop weer aan de oppervlakte te verschijnen.

“Jagende koolvis”

Na ruim een uur hielden we het voor gezien en werd besloten om het de volgende morgen weer op heilbot te proberen. Helaas waren de weergoden dit keer minder gunstig gestemd en konden we de stek van de dag ervoor niet bereiken. Wel vingen we wederom veel dikke gullen, koolvissen en niet te vergeten pollakken. Maar zoals aan alles kwam ook aan ons verblijf in dit indrukwekkende Aldersundet een eind en vertrokken we de volgende dag naar onze nieuwe lokatie, Arnöya. Een eiland gelegen aan de open oceaan. Het enige dat bekend was over dit unieke gebied was dat er behoorlijk wat (grove) roodbaars te vangen was.

”Prachtvis op een prachtige stek”

Na de volgende morgen afscheid te hebben genomen van het vriendelijke Duitse echtpaar werd koers gezet richting Morsdal. Vanuit daar vertrok een veerboot richting Arnöya.

Arnöya bestaat uit 2 eilanden die aan elkaar zijn verbonden doormiddel van een brug. Het was even wennen toen we er arriveerden. Begroeiing was er nauwelijks en de huisjes waren op een hand te tellen. We werden gastvrij ontvangen door John Kristian Karlsen. Eigenaar van een heel nieuw sportviscentrum. Alleen hadden we de pech dat het nieuwe onderkomen nog niet was voltooid en de boten pas later die maand aan zouden komen. We moesten ons dus een beetje behelpen zo bleek al snel. Onze ervaring tijdens onze vele (Noorse) pilot trips was dat de Noren altijd zeer behulpzaam zijn dus konden we na nog geen uur ons eerste Arnöy avontuur tegemoet varen!

”Mooie grove schelvis”

Het uitgestrekte gebied rond Arnöya wordt aan de noordkant geflankeerd door de inmens grote Saltfjorden terwijl je via de zuidkant van het eiland direct de oceaan opvaart. Het is een enorm uitgestrekt gebied met vele mogelijkheden waar je binnen een tijdsbestek van 5 dagen nauwelijks iets kunt onderzoeken. Maar gelukkig hadden we ons huiswerk goed gedaan en bracht de kaart enig licht in de bekende duisternis. Veel gedeeltes rond het eiland waren loeidiep. 100 tot 300 meter was hier heel gewoon. Oke, misschien goed voor grote vis maar zeker niet “sportvis vriendelijk”. Ook hier gingen we dus op zoek naar ondiepere gedeeltes.

“Helaas was “ons” huisje nog niet klaar…”

Omdat de dieptemeter nogal wat kuren vertoonde was het een hels karwei om de juiste stekken te kunnen lokaliseren. Toen we eenmaal wat ondieptes hadden gevonden gingen we op zoek naar stekken waar we koolvisjes konden vangen. Beste kans op dit soort minispul maak je rond ondiep gelegen riffen en eilandjes. Gelukkig vonden al snel een stek waar het werkelijk barstte van de kleine “kolies” dus duurde het niet te lang voordat onze eerste file’s richting bodem zoefden. Erg spectaculair begon onze visserij hier niet, want na ruim drie uur driften hadden we niet een stootje gehad.

Tijdens de rustige lange driften hebben we ons gehele kunstaas assortiment uit de hoge hoed getoverd, maar bleven de aanbeten uit! Dat is dan even zuur, zeker als je uit zo’n visrijk gebied komt. Eenmaal terug aan de kant legden we contact met wat ter plaatse bekende beroepsvissers. Ook zij begrepen er niets van want normaliter barst het hier rond het eiland van de vis. Dat moest ook wel want ik heb zelden zo’n uniek gebied gezien. Na de info en een lekkere maaltijd zochten we naar wat andere stekken. Hier vingen we wat kleinere koolvissen en een enkele dikke gul maar daar bleef het bij.

“Soms was het best een taaie visserij”

De volgende dag was het windstil en besloten we de oceaan eens aan een inspectie te onderwerpen. Ook hier bleek de visserij niet bijzonder spectaculair. Naast wat mooie gullen (100 meter diep) en een enkele verdwaalde koolvis hield het gewoon op. Toch waren we het er unaniem over eens, “het kon gewoon niet zo zijn, dat er hier in dit mooie uitgestrekte, ongerepte gebied geen vis zou zitten”.

We hadden de goede kunstaassoorten dus moest het gewoon lukken. Na twee “taaie” dagen met slechts weinig vis kregen we wat info over heilbotvangsten in dit gebied. Het ging om een lang uitgerekte ondiepte waar de zandbodem werd afgewisseld door rotspartijen. Grappig was, dat gedeelte van de fjord grensde aan het gebied waar we de eerste dag tevergeefs hadden gedrift. Dankzij de inzet van John Kristian was de dieptemeter vervangen, waardoor we de vele oneffenheden rond de bodem eindelijk goed konden lokaliseren.

“Een bekende roodbaarsstek”

Na het vangen van onze aasvissen zetten we in op heilbot! Er stond een zwakke wind waardoor we een schitterende rustige drift konden maken. De waterdiepte ter plaatse varieërde van 35 tot 60 meter. Binnen nog geen half uur had ik mijn eerste aanbeet. Ik zag alleen een droge tik op mijn top daarna leek het erop dat mijn strip vis gewoon werd vastgehouden. Ik gaf rustig wat lijn en voelde bijna geen weerstand. Toch een vastloper of….? Nou ik hoefde niet lang op het antwoord te wachten, want ineens ging de vis van quitte. Waarom weet ik niet maar ik sloeg vrijwel direct aan. Ik wist het meteen dit was heilbot. De klapperende staart was duidelijk voelbaar op de hengel.

Na pakweg 10 minuten kwam de eerste heilbot binnen. Een mooie vis van hooguit 10 pond, maaaaar… het was weer een heilbot. Na een enkele mooie gul werd besloten dezelfde drift nog eens te herhalen. Langzaam draaide ik mijn visstrip richting oppervlakte toen hij op pakweg tien meter boven de bodem vol werd gepakt en de vis er in een moordend tempo vandoor ging. Een dikke koolvis dachten we direct. Mede door het lichte materiaal was de run nauwelijks te stoppen en bleef de vis maar diep zwemmen. Het was een heerlijke dril en genoot dan ook met volle teugen toen ik na ruim 10 minuten weer zo’n prachtige heilbot onder de boot zag verschijnen. De vis woog rond de 20 pond en was circa een meter lang.

“Gevangen op een kleine shad”

Zo zie je maar weer eens hoe belangrijk een dieptemeter kan zijn tijdens je visvakantie in Noorwegen. Verder vingen we tijdens ons verblijf rond dit fascinerende eiland kleinere roodbaars, leng en grove lommen. Het is een uniek gebied dat in de toekomst zeker voor spectaculaire vangsten zal gaan zorgen. Alleen is het van groot belang dat je in zo’n uitgestrekt gebied de juiste stekken weet te vinden. John Kristian was daarom met enkele beroepsvissers bezig om een gedetailleerde kaart van het gebied samen te stellen voor de sportvisserij, zodat het uren lange zoeken naar bepaalde stekken tot het verleden zal behoren. Arnöya, we komen er zeker nog een keer terug.

Heb je nog vragen over het te gebruiken materiaal of onderlijnen/lood/de juiste pilkers/shads etc. dan kun je me altijd even mailen joopvis@planet.nl

Voor meer informatie omtrent deze twee toch wel unieke stekken kun je contact opnemen met DinTur Duitsland tel:0049-42216890586 (vragen naar Andree spreekt perfect engels) Of in Nederland met P&S Visreizen en Hengelsport Spaarnwouderstraat134 in Haarlem.tel:0031 (0)23 5333768.

Lees ook deel 1 over het vissen in ALDERSUND BRYGGER