ALDERSUND BRYGGER, topstek voor veel vissoorten (1)
Door Joop Folkers
Juist op het moment,dat het weer hier in Nederland een tropisch karakter begon op te bouwen vertrokken we met drie sportvissers richting noord Noorwegen. Noorwegen specialist DinTur had ons gevraagd om het mooie, maar vooral diepe Stigfjord eens te testen op de vismogelijkheden.
Ons onderkomen die eerste dagen was Aldersund Bryggen. Een lokatie gelegen op hooguit 100 kilometer ten zuiden van Bodo. Na een korte, boeiende rit afgewisseld door inmens hoge bergen, tientallen watervalletjes en adembenemende diep gelegen fjorden reden we rond 8 uur ‘s-avonds het gezellige pitoreske Aldersund binnen. Een mini stadje met hooguit 200 inwoners gelegen aan het visrijke Stigfjord.
“Schitterende omgeving”
Zoals eigenlijk overal in Noorwegen had men ook hier een klein haventje aangelegd waar naast wat beroepsvissers een groot aantal plezierjachten lagen. Waarom weet ik niet, maar eigenlijk zat het sfeertje er meteen goed in. Dat kleine gezellige haventje omringd door drie hoge, besneeuwde bergen boeide ons vrijwel direct. Toen we daarna via onze lokatie de veranda opliepen en de goed onderhouden boten zagen waren we op slag verkocht. Dit moest een toplokatie zijn dat kon niet missen!
Na nog geen half uur maakten we kennis met eigenaar Knut Haugen. In vlot engels vertelde hij ons in vogelvlucht over de mogelijkheden in “zijn"visgebied.Het barst hier werkelijk van de vis, en het voordeel is dat je ook werkelijk altijd kunt vissen omdat er altijd wel een stek uit de wind te vinden is. Grote afstanden varen was volgens Knut zeker geen must, want ook “vlak voor de deur” werden met regelmaat van de klok grote koolvissen en gullen gevangen. Fijne bijkomstigheid was dat de winkel voor onze dagelijkse behoeften op hooguit 5 minuten lopen lag. Na deze info, en een welverdiend biertje werden de spullen uitgepakt en werd besloten om toch nog effe een paar uurtjes te gaan vissen.
Nadat de hengels waren opgetuigd werd de kaart van het gebied eerst even grondig bestudeerd. De jarenlange ervaring had ons geleerd dat ondieptes in een fjord vrijwel altijd vis opleverden. Begrijpelijk, want juist rond dit soort ondiep gelegen riffen, is er voldoende voedsel te vinden voor kleinere koolvisjes en haringen, die op hun beurt juist weer een rijk gedekte dis vormen voor grote koolvis,heilbot en natuurlijk niet te vergeten vriend kabeljauw! Al snel werd besloten wat uitgestrekte ondieptes vlak onder de kant op te zoeken. We gebruiken tijdens dit soort vakanties vrijwel uitsluitend twee soorten hengels. Een stevige spinlat met een werpgewicht van circa 150 gram en voorzien van een molen in de 5000 of 6000 serie met een goed werkende slip. Ons bevallen daarvoor o.a. de BlueArc 750/755 van Spro en de Twinpower 5000/6000FB van Shimano prima. Fijne bijkomstigheid is dat beide molens worden geleverd met een reserve spoel. Altijd handig om zeker tijdens een visvakantie een extra gevulde spoel bij je te hebben.
“De dikke gullen konden moeilijk van onze shads afblijven”
Voor de bodemvisserij zweren we bij een uptider met een werpgewicht van 200 gram voorzien van een lichte reel. In dit geval een Calcutta 700. We gebruiken uitsluitend dyneema lijnen voorzien van een voorslag die varieert van 60 tot 80/00 mm. nylon.
Ook hier is FireLine van Berkley onze favoriete lijn. Voor de molens gebruiken we een dikte van 17/00mm. terwijl de reel is volgespoeld met 22/00 mm.
Alle boten waren uitgerust met een Lowrance DGPS /dieptemeter. Omdat we ook hier in Nederland uitsluitend met deze topapparatuur werken, was het dan ook hier het bekende fluitje van een cent om de eerste ondieptes vrij eenvoudig te kunnen lokaliseren.
Gezien onze ervaring, werd eigenlijk unaniem besloten om met een shad te starten. Gekozen werd voor een zwart/goudkleurige shad van 14 cm. die we middels een 50 grams loodkop richting bodem stuurden. Nou, of ze er op lagen te wachten daar beneden. Dit soort lekkernijen hadden ze nog nooit gezien en binnen enkele minuten stonden we dan ook al alledrie met een kromme hengel en werd de slip van onze molens direct op kwaliteit getest. Eric had dikke pech want de run van zijn eerste vis was niet te stoppen. Wat hij ook deed, vismans bleef gewoon door kanjeren tot aan de bodem waarna zijn lijn een steent raakte. Dit was de eerste shad die hier zijn Waterloo vond, dat er nog velen zouden volgen wisten we op dat moment nog niet!
Ondertussen waren Frits en mijn persoontje nog steeds heftig in de slag met iets hééél sterks!! Beide vissen namen keer op keer lange runs om vervolgens even op te stoppen om daarna weer opnieuw van quitte te gaan! Eigenlijk kon het niet missen, er is hier in Noorwegen eigenlijk maar één vis die zo tekeer kan gaan en dat is een grote koolvis! En ja hoor na een spectaculaire, enerverende dril verschenen er twee kerngezonde bonken “dynamiet"aan de oppervlakte zoals Jan destijds al beschreef in zijn artikelover dikke paling!
“Op eens vingen we ongelooflijk veel grove schelvissen”
De vissen wogen respectievelijk 18 en 21 pond. Zo, en dat om mee te beginnen!! Binnen een tijdsbestek van nog geen 2 uur vingen we de man ruim 10 supermooie koolvissen en een aantal dikke gullen. De weegschaal bleef bij de zwaarste koolvis steken op een krappe 23 pond! Je begrijpt dat de stemming er goed in zat en omdat het in dit gedeelte van Noorwegen in deze periode van het jaar niet of nauwelijks donker wordt werd besloten om effe een “hazeslapie"te doen en er na een Hollands ontbijtje snel weer tegenaan te gaan.
Het was rond zes uur dat we weer in ons bootje stapte.De wind was helemaal weggevallen en daarom hadden we besloten om richting open oceaan te stomen. Een uniek gebied dat werd geflankeerd door tientallen grote en kleinere eilanden. Hier moest volgens de “kenners"behoorlijk wat heilbot zitten. Nou, dat was dus niet tegen dovemans oren gezegd. “Het klinkt misschien vreemd maar vriend heilbot is nu eenmaal een supersportvis met een bepaalde “status”!
Je moet gewoon zo’n enorme platvis gevangen hebben om het gevoel goed te kunnen verwoorden. We zochten eerst wat ondiepere stekken op om kleine koolvisjes te vangen. Het top aas voor onze grote platte slagschepen. We gebruiken voor deze visserij de bekende haringlijntjes. Maar daarover later nog meer. Binnen de kortste keren hadden we aasvis genoeg en koersten we richting stek. De manier van vissen is heel eenvoudig.
We maken gebruik van een 130 cm. lange dwarrellijn voorzien van twee (Gamakatsu Octopus 8/0)circle hooks. De absolute tophaak voor de bodemvisserij in Noorwegen. Het geheel wordt doormiddel van een Zipp-glider en lood schuivend aangeboden op of net boven de bodem. Voordeel van dit systeem is dat je werkelijk ieder stootje voelt waardoor je onmiddellijk kunt reageren. Om te voorkomen dat je aaslijn tijdens de lange afdaling naar de bodem om je hoofdlijn draait, is het van belang dat je je beaasde onderlijn met korte tussenpozen naar de bodem laat zakken. Oke ik weet het, het duurt even maar dan weet je vrijwel zeker dat je een goede aaspresentatie hebt.
Dankzij onze DGPS hadden we “onze” hotspot vrij snel gevonden en besloten van het (ondiepe) rif naar het diepere gedeelte te driften. De kans op vastlopen is hierdoor veel kleiner dan wanneer je van diep naar ondiep drift. Mijn aas bestond uit een dood getakeld koolvisje, terwijl de andere jongens kozen voor een filleetje. Maar, helaas, na ruim 5 uur driften hadden we nog geen teken van leven gehad. Het enige wapenfeit was een grote kabeljauw die mijn getakelde koolvis tot vlak onder de oppervlakte volgde om vervolgens weer terug te keren naar zijn schuilplaats.
“Frits ving zelfs een dikke zeewolf op de shad”
Besloten werd om de shad maar weer in stelling te brengen. Nou, onbegrijpelijk maar ook nu was het weer direct bingo! De ene vis was nog mooier dan de ander. Frits ving notabene nog een prachtige zeewolf op dit “verwaande"stuk silicone. Verder meldde zich keer op keer grote gullen en niet te vergeten oersterke koolvissen. Zo zie je maar weer dat natuurlijk aas niet altijd aantrekkelijker is dan kunstaas.
Na enige tijd vonden we per ongeluk een stek waar het werkelijk barstte van de grote schelvissen. Ja, niet van die kinderachtige exemplaren maar toppers van ruim 9 pond erbij. Omdat je ook in dit visrijke Noorwegen altijd weer moet blijven experimenteren werden ook andere soorten kunstaas uit de viskist getoverd. Opvallend was dat veel vis op deze stek sneuvelde aan kleine verchroomde (zeebaars) pilkertjes van effe 50 gram. Naast de prachtige schelvissen haakten we ook regelmatig unieke koolvissen. Kortom het was weer een heerlijke dag met heel veel vis.
Toen we rond een uur of vijf bij ons huis aankwamen kwam onze buurman even een praatje maken. Hij bivakkeerde hier samen met zijn vrouw en had de eerste week al een groot deel van het gebied verkend. “Het barst hier werkelijk van de vis. Ook de verscheidenheid is zondermeer uniek te noemen zo hebben wij nu binnen een week al 15 vissoorten weten te vangen”. Volgens Rainer was er naast het te gebruiken kunstaas maar een natuurlijke aassoort en dat was een verse haring! Zeker voor grote kabeljauw en heilbot een echte killer! Ook vertelde hij ons dat er op bepaalde stekken grote polakken huisden.
Daar pollak een machtige sportvis is om te belagen werd besloten ‘s-avonds een paar uurtjes aan deze kabeljauwachtige te besteden. Ik viste met een jigkop van 28 gram voorzien van een dun uitgesneden salt & pepper shadje. Er stond zo’n 25 meter water op deze stek dus kwam ik makkelijk aan de bodem. In het begin was het alleen maar kleinere gul die geinteresseerd was in ons kunstaasje. Maar op het moment dat de wind wat meer vat op onze boot kreeg versnelde onze drift iets en bleek al snel dat onze Duitse vriend het bij het rechte eind had gehad! De ene na de andere pollak knalde op onze shadjes. Supersport! De ene run was nog spectaculairder dan de andere. De vissen wogen door elkaar zo’n 14 pond met een uitschieter van ruim 20 pond.
“Loeisterk”
De volgende dag werd (klik hier voor eerder artikel) besloten om het nogmaals op heilbot te proberen. Al vroeg koersten we richting open oceaan. Ook nu maakten we lange driften over een relatief ondiep precies een kwartier voordat deze mooie platte aan de oppervlakte verscheen. Een echte beauty. Onze vakantie kon eigenlijk al niet meer stuk! De vis woog ruim 30 pond en had een lengte van 112 cm. Maar er kwam nog meer…! (wordt vervolgd) Meer info op op deze fraaie duitse site
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
