Ik presenteer ontzettend graag een uit rubber bestaand kunstaasje aan mijn geliefde roofvis, de snoek. Al vele artikelen heb ik aan deze manier van vissen besteed.

We kennen allemaal wel het gevoel dat je hebt als je een mooie vis verspeelt. Je wilt hem graag blijven bestoken met kunstaas, net zolang tot het beest weer toehapt. Je gezonde verstand zegt wat anders.

Zijn er in ons kikkerlandje nog viswateren te vinden, waar nog nooit een stukje kunstaas zwemles heeft gehad? In onze eigen vistaal noemen we dit ‘’maagdelijk water’’. Ik ken dit soort wateren niet, al zijn er natuurlijk wel locaties die minder druk bevist worden dan anderen.

Als mensen bij mij in de boot mij bezig zien met de Vectra Vertical jigkop, zijn ze ook benieuwd hoe je er mee vist. Nou, het antwoord is vrij simpel, gelijk aan het vissen met de ‘’ gewone’’ Fireball. Toch heeft de Vectra enige vistechnische voordelen t.o.v. van een haakbocht bezittende loodkop.

Als kunstaasvisser pure sang zie je mij de meeste tijd van het jaar met diverse kunstaassoorten op of aan het water. Ik hou van actief vissen en dan het liefst werpend. Het is natuurlijk wel zo dat, in mijn geval, snoekmans altijd bepaald welke techniek succesvol is.

Een tijdje geleden kreeg ik de vraag van Spro of ik een hengel uit de nieuwe SP1 serie wilde testen. Dit wilde ik natuurlijk graag doen, aangezien Spro goede producten op de markt brengt en vaak innovatief bezig is op dit gebied.

Lekker warm en dus geconcentreerd op zoek naar die plekken die ik in de voorgaande delen met jullie heb gedeeld. Eenmaal gevonden, kan het feest beginnen. Niet dat elke stek vis oplevert, want onze hobby heet ‘’vissen’’ en niet ‘’vangen’’. De kans is wel aanzienlijk groter dan lukraak ergens naar toe werpen.

Roofvissen leer je aan de waterkant of met een boot op het water. In de praktijk leer je al spelenderwijs hoe je Esox aan de vinnen kan komen. Tijdens dit leerproces kom je allerlei dingen tegen die je moet overwinnen om door te groeien tot een ervaren snoekspecialist.

Een stinger toevoegen aan je stukje rubber bij het roofvissen is allang geen uitzondering meer. Door deze toevoeging zullen op sommige momenten het aantal verzilverde aanbeten toenemen. Een stinger is een kort onderlijntje die achter de enkele loodkophaak in het rubber wordt geprikt.

Laat ik dit klein artikeltje beginnen met dat onze geliefde hobby veel meer is dan het vangen van een vis alleen. Als het vangen alles bepalend zou zijn, dan noemden we het geen Vissen maar Vangen.

De laatste jaren mag ik graag met Fluorocarbon onderlijnen vissen. Toen ik hiermee begon was de reden het alsmaar helder wordende water, waardoor de snoek alles beter kon bekijken.

In de twee voorgaande afleveringen heb ik het gehad over het veranderen van de basissnelheid van het kunstaas, zowel trollend met de boot als werpend met de boot of vanaf de kant.

Ik heb al diverse artikelen geschreven over dit stukje onderlijn met daaraan een dreg of dreggen. Stingers worden het tegenwoordig genoemd, terwijl het hulpmiddel in Nederland vooral bekend is geworden onder de naam staartdreg.

In mijn vorige artikel liet ik zien dat je met een kleine ingreep een shad in het begroeide water zwemles kan geven. Hierop heb ik verschillende reacties gehad met de vraag of ik deze montage nog eens uitgebreid wil uitleggen

De snoek heeft vele bijnamen, waarvan er één Groenjas is. Aangezien vele Mosruggen een groene kleur hebben, zou je zeggen dat hier de naam van afgeleid is. Nu is de kleur mede afhankelijk van het soort water en neemt Esox meestal de kleur van het water aan.

Ik ben mij ervan bewust dat het merendeel van de snoekvissers niet beschikken over een visboot. In de herfst, winter en het vroege voorjaar is dit ook niet noodzakelijk, aangezien het meeste water vanaf de kant goed bereikbaar is.

De eerste keer dat ik mij bewust werd van het gebruik van een staartdregje, was bij de eerste streden op het gebied van het verticalen met rubberen shadjes. Die dekselse glasogen maakten er zo af en toe een spelletje van om alleen het subtiele staartje aan te vallen.

Natuurlijk ben ik, als roofvisser althans, net als velen gevormd in de polder. Of eigenlijk begon het bij mij in de siervijvers voor mijn ouderlijk huis. Kleinschalig water dus, dat gemakkelijk te bevissen was vanaf de kant